หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1145

หลินมั่วตบโต๊ะทันที "ผู้หญิงปากร้าย ฉันขอแนะนำเธอหน่อยนะ"

"นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉันกับตระกูลหลี่ ทางที่ดีเธอไม่ควรเข้ามายุ่งจะดีกว่านะ"

"มิฉะนั้นถ้าทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ตอนที่อายุมากแล้ว มันก็คงไม่ดีเท่าไหร่มั้ง"

ผู้หญิงนิ่งอึ้งไปเลย เธอไม่คาดคิดว่าจะมีคนกล้าด่าเธอแบบนี้

หลายปีมานี้เธออาศัยชื่อของพ่อก่อเรื่องวุ่นวายอยู่ข้างนอกโดยที่ไม่มีใครกล้ามายุ่งกับเธอ

และนี่ทำให้เธอมีนิสัยที่ใจร้ายใจดำ

ตอนนี้ถูกด่ายิ่งทำให้เธอโกรธมากขึ้นไปอีก

"แก...แก... คุณกล้าด่าฉันได้ยังไง"

เสียงของเธอสั่นไปหมด

หลินมั่ว "ด่าเธอแล้วไงเหรอ"

"ไม่รู้ผิดรู้ถูก มาถึงก็จะให้ฉันคุกเข่าขอโทษ เธอถือว่าเธอเป็นใคร"

เธอรู้สึกโกรธมาก "ฉัน...ฉันจะฆ่าแกแน่นอน"

เธอกรีดร้อง เตรียมพร้อมที่จะพุ่งตรงเข้าใส่หลินมั่ว

แต่อู๋เฉาหยางที่อยู่ข้างๆ ได้ห้ามเธอเอาไว้ก่อน

"ที่รัก อย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่น"

"มดชนิดนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมเถอะ"

"อีกสักพักผมจะหักมือและเท้าของเขา ควักลูกตาของเขาออก ตัดลิ้นของเขา ให้ร้องขอชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น"

เธอหัวเราะออกมาทันที "สามี คุณช่างรักฉันจริงๆ เลย"

"จำไว้ว่า อย่าให้เขาตายเร็วเกินไป ฉันอยากค่อยๆ ทรมานเขาไปจนตาย"

อู๋เฉาหยางพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มเบาๆ เขาเดินไปหาหลินมั่วอย่างช้าๆ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง

"เจ้าหนุ่มผู้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง"

"แกหาที่ตายเองนะ โทษฉันไม่ได้แล้วล่ะ"

"ไปตายเสียเถอะ"

ท่ามกลางการเสียงประณาม อู๋เฉาหยางก็วิ่งออกมาทันที หมัดทั้งสองข้างทุบเข้าที่ขมับทั้งสองด้านของหลินมั่วพร้อมกัน

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย ศักยภาพของอู๋เฉาหยางคนนี้ไม่ได้อ่อนแอเลย

แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้กลัวแม้แต่น้อย