หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1180

หลินมั่วยืดตัวตรง “แมงมุมพิษ ผมไม่อยากเป็นศัตรูกับคุณ”

“เรื่องระหว่างผมกับไท่จื่อ ผมจะให้คำตอบที่พอใจกับเขา แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้”

แมงมุมพิษขมวดคิ้ว “เหอะ เรื่องวันนี้ ไม่ฉันก็นายจะต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”

หลินมั่วมีสีหน้าเรียบนิ่ง “ทำไมต้องบีบกันขนาดนี้ด้วย”

แมงมุมพิษเงียบลง ก่อนจะเล่าเรื่องที่ไท่จื่อถูกจับตัวไปให้หลินมั่วฟัง

เมื่อฟังจบ เขาก็อึ้งทันที

ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“ผู้อยู่เบื้องหลังจะต้องเป็นคนทำแน่! “

“เพื่อให้คุณและผมต้องมาสู้กัน!”

หลินมั่วพูดอย่างร้อนใจ

แมงมุมพิษกัดฟันแน่น “ฉันรู้”

“แต่ฉันไม่มีทางเลือก”

“ระหว่างฉันกับนาย ไม่ใครก็ใครที่ต้องตายถึงจะสามารถปกป้องลูกชายฉันได้”

“ดังนั้นถ้าฉันไม่ฆ่านาย นายก็ต้องฆ่าฉัน!”

พูดจบแมงมุมพิษก็พุ่งเข้ามาโจมตีหลินมั่วอีกครั้ง

หลินมั่วไม่สามารถหลบได้ เขาจึงต้องสู้กับแมงมุมพิษอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

หลินมั่วที่กลืนยาเลือดลมเขาไปทำให้มีพละกำลังมากขึ้น แมงมุมพิษจึงไม่สามารถสู้กับเขาได้

แต่หลินมั่วก็ไม่อยากทำร้ายแมงมุม เพราะยังไงเธอก็ถูกผู้อยู่เบื้องหลังบังคับมาเหมือนกัน

เมื่อหมดหนทาง หลินมั่วจึงใช้เข็มเงินสกัดจุดของแมงมุมพิษ ทำให้เธอสลบไป

จากนั้นหลินมั่วก็พาตัวเธอกลับไปที่สวนวั่งเจียง

เรื่องนี้เขาไม่ได้ปิดบังเป็นความลับ แถมยังกระจายข่าวให้คนข้างนอกรู้

เพื่อจงใจให้ผู้อยู่เบื้องหลังได้เห็นและไม่ฆ่าไท่จื่อ

ไม่นานข่าวนี้ก็ถึงหูผู้อยู่เบื้องหลัง

เขาแทบบ้าเมื่อรู้ว่าแมงมุมพิษพ่ายแพ้ให้กับหลินมั่ว

เขาคิดว่าถ้าแมงมุมพิษคิดจะฆ่าหลินมั่วมันก็ง่ายนิดเดียวราวกับพลิกฝ่ามือ

แล้วทำไมแม้แต่แมงมุมพิษยังแพ้เลยล่ะ

หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่นาน ชายสวมหน้ากากก็หยิบโทรศัพท์โทรไปหาใครบางคน

หลินมั่วไปโรงแรมของตระกูลฟังทันที ในตอนนี้ประมุขของสี่ตระกูลก็อยู่ที่นี่ด้วย

ทั้งสี่มีสีหน้าร้อนรน เมื่อเห็นหลินมั่วปรากฏตัวขึ้น พวกเขาก็รีบลุกขึ้นทันที

“คุณหลิน คุณจับแมงมุมพิษได้งั้นเหรอ”

“ตอนนี้คุณรีบปล่อยเธอไปเถอะ เรื่องนี้มันมีเหตุผลทางธุรกิจ”

“ถ้าช้าไปกว่านี้ ทุกอย่างจะสายเกินไป!”

โจวชิ่งอู่พูดอย่างร้อนใจ

หลินมั่วขมวดคิ้ว “ทำไม”

โจวชิ่งอู่ “คุณหลิน คุณหนูซ่งคงจะเคยเล่าให้คุณฟังแล้วใช่ไหมเรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างแมงมุมพิษแห่งเมืองไห่และราชันแห่งแดนใต้”

หลินมั่วพยักหน้า เรื่องนี้เขาเคยได้ยิน

“นี่ราชันแห่งแดนใต้มาที่เมืองก่วงหยางงั้นเหรอ”

โจวชิ่งอู่ส่ายหน้า “ถ้าราชันแห่งแดนใต้มาที่นี่จริงก็คงจะดีกว่านี้”

“ยังไงซะ เมืองก่วงหยางเป็นที่ของหนานป้าเทียน ถ้าราชันแห่งแดนใต้มาที่นี่ด้วยตัวเองจริง หนานป้าเทียนคงไม่ปล่อยให้เขามาทำอะไรที่นี่หรอก!”

“แต่ปัญหาก็คือคนที่มาที่นี่ไม่ใช่ราชันแห่งแดนใต้!”