หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1186

หลินมั่วมองเยี่ยเหม่ย "ฉันมาหาเธอเพราะมีเรื่องจะขอให้ช่วยฉันหน่อย"

เยี่ยเหม่ยประหลาดใจ "ฉัน?"

"ฉันช่วยอะไรท่านได้บ้าง"

หลินมั่วกระซิบ "เธอรู้จักท่านอาจารย์กู่ดี ฉันอยากรู้ว่าท่านอาจารย์กู่กำลังจะทำอะไร"

“นอกจากนี้ ในสิบตระกูลใหญ่ ใครบ้างยังคงร่วมมือกับท่านอาจารย์กู่ต่อไป”

เยี่ยเหม่ยค่อนข้างลังเล หากเธอตอบคำถามพวกนี้กับหลินมั่ว นั่นคือเธอทรยศต่อเหมียวเจียง

หลินมั่วชำเลืองมองเธอ พูดเสียงทุ้มว่า "หรือว่าเธอยังเพ้อฝันเรื่องท่านอาจารย์กู่อยู่เหรอ"

“อาจารย์ของเธอถูกศิษย์สองคนนั้นฆ่า ท่านอาจารย์กู่ไม่ล้างแค้นพวกเขา ซ้ำยังใช้งานสองคนนี้”

"เธอคิดว่าท่านอาจารย์กู่จะรักษาความยุติธรรมให้กับเธออีกหรือ"

คำพูดนี้ทำให้สีหน้าของเยี่ยเหม่ยค่อยๆ เย็นชาขึ้น

เดิมทีเธอเชื่อฟังคำสั่งของอาจารย์และภักดีต่อท่านอาจารย์กู่

แต่ตอนนี้เธอพบว่าท่านอาจารย์กู่ไม่ได้แยแสเรื่องอาจารย์ของเธอเลย ทำไมเธอถึงต้องภักดีต่อท่านอาจารย์กู่ล่ะ

เธอหายใจเข้าลึกๆ เอ่ยว่า "ฉันไม่รู้เรื่องสิบตระกูลใหญ่จริงๆ"

"ตระกูลที่สามที่ร่วมมือกับท่านอาจารย์กู่นั้นลึกลับมาก เวลาพวกเขามาที่นี่จะสวมหน้ากากตลอด"

"นอกจากท่านอาจารย์กู่ ไม่มีใครรู้จักตัวตนของเขา"

หลินมั่วขมวดคิ้ว นึกไม่ถึงคนที่อยู่เบื้องหลังจะลึกลับขนาดนี้

"ท่านอาจารย์กู่กำลังจะทำอะไรกันแน่"

หลินมั่วถามต่อ

เยี่ยเหม่ย "ท่านอาจารย์กู่ต้องการครอบครองจินฉานกู่ เป็นราชาแห่งเหมียวเจียงโดยสมบูรณ์"

หลินมั่วขมวดคิ้ว "ครอบครองจินฉานกู่?"

"เป็นไปได้ยังไง"

"จินฉานกู่ก็คือราชากู่เหมียวเจียงที่แท้จริง ท่านอาจารย์กู่จะครอบครองจินฉานกู่ได้อย่างไร"

เยี่ยเหม่ยส่ายหน้า "ตอนที่จินฉานกู่กำเนิดขึ้น มันจะออกจากร่างของเจ้าของ"

"ช่วงเวลานี้เจ้าของจินฉานกู่จะอ่อนแอที่สุด"

"ขอแค่ฉวยโอกาสนี้สังหารเจ้าของจินฉานกู่ จินฉานกู่จะเปลี่ยนเจ้าของ"

ทั้งสามอาศัยความมืด รีบย่องไปที่หอด้านหน้า

เมื่อมาถึงที่นี่ หลินมั่วพบว่าผู้อำนวยการเฉินกับภรรยาถูกส่งมาที่นี่แล้ว

ทั้งสองถูกมัดแน่น ใบหน้าประหวั่นพรั่นพรึง

อาหม่านก็มาด้วย แต่เธอดูไม่สบายมาก

ผิวเป็นสีแดง ร่างกายสั่นไม่หยุด ราวกับว่าแม้แต่ทรงตัวยืนยังไม่ไหว

เยี่ยเหม่ยกระซิบ "ดูสิ จินฉานกู่ใกล้จะถือกำเนิด ร่างกายของเธอก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ"

“เมื่อจินฉานกู่ถือกำเนิดขึ้น เธอจะสูญเสียการต้านทานทั้งหมด ไม่อาจต้านทานแม้แต่พิษกู่!”

สีหน้าของหลินมั่วเย็นชา สถานการณ์ของอาหม่านอันตรายจริงๆ

อาหม่านยังมีคนติดตามมาอีกกว่ายี่สิบคน ทั้งหมดเป็นคนของเจ็ดสิบสองเผ่าเหมียวเจียง

ในหมู่พวกเขา ซังอูกับซังโห่วยืนอยู่ข้างในด้วย

ทุกคนมองท่านอาจารย์กู่สีหน้าขุ่นเคือง ซังอูตะโกน "ท่านอาจารย์กู่ ปล่อยคนเดี๋ยวนี้"

"เรื่องของพวกเราเผ่าเหมียวเจียง คนนอกห้ามยุ่ง นี่คือกฎของเหมียวเจียงหลายร้อยหลายพันปี!"