หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1189

หั่วหวาเดินออกไป

หลินมั่วขมวดคิ้ว เขารู้ว่าหั่วหวาต้องช่วยไท่จื่อก่อน

แต่สถานการณ์ทางนี้ยังยืนหยัดต่อไปอีกสักสิบนาทีได้หรือ

บัดนี้ การต่อสู้ในที่เกิดเหตุก็เข้าสู่สภาวะดุเดือด

เขาหายใจเข้าลึกๆ กระซิบว่า "เยี่ยเหม่ย เธอไปถอนกู่เสน่ห์ของหัวหน้าตระกูลทั้งสี่ก่อน"

เยี่ยเหม่ยพยักหน้าแล้วรีบออกไป

หลินมั่วซ่อนตัวอยู่ในความมืด จ้องมองท่านอาจารย์กู่ตาไม่กะพริบ

ขอแค่ท่านอาจารย์กู่ลงมือกับอาหม่าน เขาจะขัดขวางท่านอาจารย์กู่ทันที

อาหม่านดูดพิษกู่จากผู้อำนวยการเฉินและภรรยาทีละน้อย เธอดูเจ็บปวดมาก

ทว่าอาหม่านยังคงกัดฟันอดทน

ผิวหนังกลายเป็นสีแดงเลือด ดวงตาก็แดงก่ำราวกับว่าเธอถึงขีดสุดที่จะทนได้แล้ว

ท่านอาจารย์กู่เฝ้าดูอย่างตื่นเต้น เขารู้ว่าจินฉานกู่กำลังจะปรากฏออกมาแล้ว

ขอแค่จินฉานกู่ออกมา เขาจะฆ่าอาหม่านทันที จากนั้นเขาจะควบคุมจินฉานกู่ได้

ในที่สุดพิษของกู่ บนร่างของผู้อำนวยการเฉินกับภรรยาก็ถูกดูดออกไปจนหมด

อาหม่านล้มลงกับพื้น ร่างกายสั่นกระตุก เสียงครางจากลำคอเป็นระยะ

ความเจ็บปวดทำให้เธอกลิ้งไปกับพื้น รู้สึกทรมานสุดขีด

ผู้อำนวยการเฉินกับภรรยาถูกมัดแน่น เมื่อเห็นอาหม่านแบบนี้ก็รู้สึกสงสารมาก แต่ไร้หนทางจะช่วยเหลือได้

หลังจากผ่านไปประมาณสิบนาที ในที่สุดอาหม่านก็หยุดชักเกร็ง

เธอนอนอยู่บนพื้นนิ่งราวกับหมดลมหายใจ ไม่ขยับเขยื้อน

เมื่อเห็นสถานการณ์ของอาหม่าน ทุกคนที่กำลังต่อสู้ต่างก็หยุดชะงัก พากันจ้องมองไปที่อาหม่าน

หรือว่าอาหม่านตายแล้ว

หลินมั่วใจเต้นโครมคราม มันไม่สมเหตุสมผลเลย

จินฉานกู่ยังไม่ออกมา อาหม่านไม่น่าจะถูกพิษกู่ฆ่า?

เกิดอะไรขึ้นกันแน่

เมื่อเห็นจินฉานกู่ ท่านอาจารย์กู่ก็ตั่วสั่นสะท้าน

นี่คือสิ่งที่เขาเฝ้าใฝ่ฝันมาตลอด!

ขอแค่ได้จินฉานกู่มาครอบครอง รอคอยเวลาที่เหมาะสม แม้แต่หกราชาแห่งโลกาก็ไม่อยู่ในสายตาของเขา!

แต่เขาไม่กล้าแม้แต่จะขยับ ยังคงจ้องไปที่อาหม่าวิตกกังวล

มีตุ่มนูนเล็กๆ ขึ้นหลายแห่งบนตัวอาหม่าน

ก้อนเนื้อเล็กๆ แตกออกทีละก้อน

จินฉานกู่บินออกมาจากตุ่มเล็กๆ พวกนั้น

ในที่สุดจินฉานกู่เหล่านี้ก่อตัวเป็นเมฆสีเหลืองกลางอากาศ

เสียงกระพือปีกพึ่บพั่บดังขึ้นเรื่อยๆ

หลายคนที่เฝ้าดูอยู่รอบๆ เริ่มอาเจียน พวกเขาทนเสียงจินฉานกู่กระพือปีกไม่ได้!

ใบหน้าของท่านอาจารย์กู่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขามองดูจินฉานกู่โบยบินในอากาศ ดวงตาเป็นประกาย ฝ่ามือตบอาหม่านทันที