หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1188

อาหม่านไม่พูดอะไร เธอกอดผู้อำนวยการเฉินกับภรรยาแน่น สองมือยังคงกดผิวหนังของพวกเขา

สำหรับเธอ ทั้งสองเป็นเสมือนพ่อแม่ของเธอ

ในชีวิตนี้ นอกจากแม่แล้ว เธอไม่เคยรู้สึกถึงความอบอุ่นจากญาติคนไหนเลย

ตอนนี้ในชีวิตของเธอเหลือคนที่สำคัญที่สุดเพียงสามคนเท่านั้น

คนหนึ่งคือหลินมั่ว และอีกสองคนคือผู้อำนวยการเฉินกับภรรยา

เธอจะทนดูสองคนนี้ตายต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร

ท่านอาจารย์กู่เหงนหน้าหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง นี่คือแผนที่แท้จริงของเขา

ในที่สุดแผนการก็เป็นจริง!

ไกลออกไป ทันใดนั้น ซังโห่วก็ตะโกนว่า "ให้ตายเถอะ สู้เขา!"

"เจ็ดสิบสองเผ่าเหมียวเจียง ไม่ยอมตกเป็นทาส!"

ซังโห่วพูดจบก็เป็นคนแรกที่บุกเข้าไป พยายามต่อสู้กับท่านอาจารย์กู่

คนอื่นๆ ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับโห่ร้องทันที

ซังอูกัดฟันแน่นและทะยานไปข้างหน้าด้วย

“เผ่าทั้งเจ็ดสิบสอง ไม่ยอมเป็นทาส!”

ทุกคนโห่ร้องกึกก้อง

ท่ามกลางความมืด ผู้คนมากมายวิ่งออกไป ทั้งหมดเป็นชาวเผ่าทั้งเจ็ดสิบสอง

พวกเขามาที่นี่นานแล้ว คราวนี้พวกเขาจะสู้จนตัวตาย!

เพราะเมื่อท่านอาจารย์กู่ครอบครองจินฉานกู่แล้ว เผ่าทั้งเจ็ดสิบสองก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอีกต่อไป

แทนที่จะนั่งรอความตายอยู่เฉยๆ สู้ตายดีกว่า!

นี่คือความคิดของทุกคนในเจ็ดสิบสองเผ่า!

ท่านอาจารย์กู่ยืนบนเวทีมองไปที่ผู้คนที่ทะลักเข้ามาเหมือนกระแสน้ำหลาก ใบหน้ายิ้มเย้ยหยัน

ทันใดนั้นเขาก็โบกมือ "ฆ่า!"

ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วที่อยู่ข้างๆ ก็จุดพลุสัญญาณเป็นคำสั่งทันที

ขณะที่จุดพลุ ก็มีเสียงดังของขบวนรถด้านนอก

ทุกคนหันไปดูก็เห็นรถหลายร้อยคันวิ่งเข้ามา

ยานพาหนะพุ่งเข้าไปในลานกว้าง ชนชาวเผ่าเจ็ดสิบสองเผ่ากระเด็นกระดอน

คนหลายร้อยคนกระโจนลงมาจากขบวนรถ

เยี่ยเหม่ยพยักหน้า

หลินมั่วและหั่วหวาสบตากัน ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนที่อยู่เบื้องหลังจะต้องเป็นหัวหน้าตระกูลทั้งสองนี้

พวกเขาสมรู้ร่วมคิดกับท่านอาจารย์กู่ จึงไม่จำเป็นต้องให้เยี่ยเหม่ยควบคุมพวกเขา!

“หัวหน้าตระกูลสองคนนื้คือใคร”

หลินมั่วถามทันที

เยี่ยเหม่ย "ซ่งรุ่ยเจ๋อจากตระกูลซ่งและหลี่เฉิงตั๋วจากตระกูลหลี่!"

หลินมั่วเบิกตาโต

เขาเคยรู้มาว่าหลี่เฉิงตั๋วมีปัญหา

แต่เขาไม่คาดคิดว่าซ่งรุ่ยเจ๋อมีปัญหาจะเช่นกัน!

ตระกูลซ่งเป็นหัวหน้าของสิบตระกูลใหญ่ เหลือเชื่อพวกเขาก็สมรู้ร่วมคิดกับท่านอาจารย์กู่?

ดวงตาของหั่วหวามีประกายแวบหนึ่ง พูดขึ้นว่า "หลินมั่วให้เวลาฉันครึ่งชั่วโมง"

“อีกครึ่งชั่วโมง ฉันจะช่วยนายฆ่าท่านอาจารย์กู่!”