อาหม่านไม่พูดอะไร เธอกอดผู้อำนวยการเฉินกับภรรยาแน่น สองมือยังคงกดผิวหนังของพวกเขา
สำหรับเธอ ทั้งสองเป็นเสมือนพ่อแม่ของเธอ
ในชีวิตนี้ นอกจากแม่แล้ว เธอไม่เคยรู้สึกถึงความอบอุ่นจากญาติคนไหนเลย
ตอนนี้ในชีวิตของเธอเหลือคนที่สำคัญที่สุดเพียงสามคนเท่านั้น
คนหนึ่งคือหลินมั่ว และอีกสองคนคือผู้อำนวยการเฉินกับภรรยา
เธอจะทนดูสองคนนี้ตายต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร
ท่านอาจารย์กู่เหงนหน้าหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง นี่คือแผนที่แท้จริงของเขา
ในที่สุดแผนการก็เป็นจริง!
ไกลออกไป ทันใดนั้น ซังโห่วก็ตะโกนว่า "ให้ตายเถอะ สู้เขา!"
"เจ็ดสิบสองเผ่าเหมียวเจียง ไม่ยอมตกเป็นทาส!"
ซังโห่วพูดจบก็เป็นคนแรกที่บุกเข้าไป พยายามต่อสู้กับท่านอาจารย์กู่
คนอื่นๆ ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับโห่ร้องทันที
ซังอูกัดฟันแน่นและทะยานไปข้างหน้าด้วย
“เผ่าทั้งเจ็ดสิบสอง ไม่ยอมเป็นทาส!”
ทุกคนโห่ร้องกึกก้อง
ท่ามกลางความมืด ผู้คนมากมายวิ่งออกไป ทั้งหมดเป็นชาวเผ่าทั้งเจ็ดสิบสอง
พวกเขามาที่นี่นานแล้ว คราวนี้พวกเขาจะสู้จนตัวตาย!
เพราะเมื่อท่านอาจารย์กู่ครอบครองจินฉานกู่แล้ว เผ่าทั้งเจ็ดสิบสองก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอีกต่อไป
แทนที่จะนั่งรอความตายอยู่เฉยๆ สู้ตายดีกว่า!
นี่คือความคิดของทุกคนในเจ็ดสิบสองเผ่า!
ท่านอาจารย์กู่ยืนบนเวทีมองไปที่ผู้คนที่ทะลักเข้ามาเหมือนกระแสน้ำหลาก ใบหน้ายิ้มเย้ยหยัน
ทันใดนั้นเขาก็โบกมือ "ฆ่า!"
ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วที่อยู่ข้างๆ ก็จุดพลุสัญญาณเป็นคำสั่งทันที
ขณะที่จุดพลุ ก็มีเสียงดังของขบวนรถด้านนอก
ทุกคนหันไปดูก็เห็นรถหลายร้อยคันวิ่งเข้ามา
ยานพาหนะพุ่งเข้าไปในลานกว้าง ชนชาวเผ่าเจ็ดสิบสองเผ่ากระเด็นกระดอน
คนหลายร้อยคนกระโจนลงมาจากขบวนรถ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...