หลินมั่วตกตะลึงเขาไม่คาดคิดว่าอาหม่านจะทำสิ่งนี้
คนเหมียวเจียงด้านล่างก็ตะลึงเช่นกัน
อาหม่านวันนี้เป็นเจ้าแม่กู่ผู้สูงสุดที่ไม่เจอมาหลายยุคของเหมียวเจียงและเป็นราชาที่ไม่เหมือนใครของเหมียวเจียง
ยิ่งกว่านั้นหลังจากที่จินฉานกู่ออกมาอาหม่านก็กลับสู่ความงามดั่งเดิม
ไม่ว่าจะผิวพรรณหรือรูปร่างหน้าตาอาหม่านก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าหญิงอื่น
ราชินีผู้งดงามและเป็นที่ยอมรับของฝูงชนในโลกนี้จะมีใครคู่ควรกับเธอ
แต่ทำไมเธอถึงจูบหลินมั่วต่อหน้าทุกคน?
ในนั้นมีเพียงซังอูซังโห่วเท่านั้นที่รู้เรื่องดีที่สุด
ผ่านไปนานอาหม่านจึงค่อยถอนจูบจากหลินมั่ว
เธอถอยหลังไปหนึ่งก้าวแล้วมองฝูงชนด้านล่างและพูดเสียงดังทันทีว่า "ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้เขาเป็นราชากู่ของพวกเรา พวกเจ้าเห็นด้วยหรือไม่?"
คำนี้ในความหมายของเหมียวเจียงมีความหมายว่าเธอจะให้หลินมั่วเป็นสามีของเธอ
ตอนแรกคนเหมียวเจียงที่อยู่ด้านล่างตะลึงจากนั้นค่อยๆ คารวะหลินมั่วทีละคนแล้วตะโกนว่าราชากู่
เจ้าแม่กู่ผู้สูงสุดเป็นผู้ทรงอำนาจในเหมียวเจียง
การตัดสินใจใดๆ ของเธอจะได้รับการสนับสนุนจากทุกคนในเหมียวเจียง!
สีหน้าของอาหม่านแดงก่ำและเต็มไปด้วยความสุข
แต่หลินมั่วกังวลมากเขาก้าวขาไปข้างหน้าและอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่อาหม่านห้ามเขาอย่างนุ่มนวล
“ฉันรู้ว่าพี่ต้องการพูดอะไร”
"แต่ว่าพวกเราชาวเหมียวเจียงไม่มีกฎมากมายนัก!"
“พี่สามารถมีภรรยาได้หลายคนฉันไม่สนใจ”
“แต่ชีวิตนี้ฉันจะมีแค่พี่คนเดียว!”
อาหม่านพูดเบาๆ
หลินมั่วรู้สึกสับสนเขามองอาหม่านและพูดเสียงต่ำ "แต่ ฉัน... ฉันเกรงว่าจะทำให้เธอที่ผิดหวัง"
"ฉันรักภรรยาของฉันคนเดียวเท่านั้น!"
อาหม่านดูเศร้าเล็กน้อยแต่เธอทันใดนั้นเธอก็ยิ้มออกมา
“ไม่เป็นไรแค่ในใจของพี่ยังมีฉันอยู่ก็พอแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...