หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1194

คืนนั้นหั่วหวาออกไปพร้อมกับแมงมุมพิษ

ก่อนจากไปแมงมุมพิษขยิบตาให้หลินมั่ว"พ่อหนุ่มหล่อ ไปเมืองไห่เมื่อไหร่อย่าลืมมาเที่ยวหาพี่สาวล่ะ!"

"พี่จะดูแลน้องอย่างดี!"

หลินมั่วพูดอะไรไม่ออกแมงมุมพิษกล้าพูดทุกอย่างจริงๆ

แต่ทว่าในเรื่องความสวยแมงมุมพิษไม่ได้ด้อยไปกว่าหญิงสาวที่หลินมั่วเคยเจอ

แม้ว่าเธอจะแก่กว่าหลินมั่วเล็กน้อยแต่ความสวยของเธอก็สามารถชดเชยได้

ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายคนไหนก็คงทนไม่ได้กับการหยอกเย้าเช่นนี้

ไท่จื่อไม่ได้ไปเขายังอยู่ในเมืองก่วงหยาง

ก่อนที่หลินมั่วจะไปเขาพูดแรงๆ ใส่หลินมั่ว "แกปกป้องซ่งจื่อหลานไม่ได้หรอก"

“หากเจ้าไม่อยากให้ซ่งจื่อหลานตายก็อย่าให้เธอยุ่งเรื่องนี้!”

หลินมั่วทำอะไรไม่ถูกเรื่องนี้เป็นเรื่องยาก

ต่อไปอาหม่านต้องรับการคารวะของชาวเหมียวเจียงยังไปตอนนี้ไม่ได้

หลังจากเก็บของหลินมั่วก็กลับไปที่สวนวั่งเจียงก่อน

ข่าวการแกล้งตายของเขาแพร่ไปทั่วเมืองกว่างหยางซวี่ปั้นซย่าร้องไห้และเป็นลมไปหลายครั้ง

ตอนนี้เมื่อเรื่องนี้คลี่คลายแล้วไม่ว่าอย่างไรเขาต้องไปหาภรรยาก่อน

เมื่อกลับมาถึงวิลล่าวั่งเจียงหลินมั่วได้ยินเสียงทะเลาะดังมาจากระยะไกล

เมื่อหลินมั่วมองใกล้ๆ เห็นว่ามีคนหลายสิบคนล้อมอยู่ลานบ้านโดยส่วนใหญ่เป็นคนของตระกูลสวี่

สวี่อวี้ฟังยืนอยู่หน้าสุดมือจับเอวข้างหนึ่งและชี้นิ้วด่าสวี่เจี้ยนกงและภรรยาฟังฮุ่ยที่หน้าประตู

ทุกคนในตระกูลสวี่ที่อยู่อยู่ข้างหลังได้ใจอย่างมากมองสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยอย่างเหยียดหยาม

สวี่อวี้ฟังด่าไปพักหนึ่งสุดท้ายชี้นิ้วตะโกนใส่สวี่เจี้ยนกงว่า "สวี่เจี้ยนกงเรื่องที่ฉันถามแกเมื่อกี้แกเห็นด้วยหรือไม่？"

สวี่เจี้ยนกงรีบพูด "พี่ พี่จะให้ผมมอบอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อให้พวกพี่และยังจะให้ยกบ้านวั่งเจียงให้พวกพี่ด้วย พี่...มีสิทธิ์อะไร"