หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1218

แกนนำของคนกลุ่มนี้คือชายหนุ่มที่ดูเป็นผู้ใหญ่

เขาสวมนาฬิกาโรเล็กซ์ เพียงนาฬิกาเรือนเดียว มูลค่าก็สูงถึงห้าแสน

ชายคนนี้ใช้แขนที่สวมนาฬิกาโรเล็กซ์ก่ายหน้าผากตั้งแต่นั่งลงบนเก้าอี้ และเผยท่าทางครุ่นคิด

สายตาและสีหน้านั้น ราวกับไม่แยแสคนโดยรอบ

เขานั่งอยู่แถวเดียวกับหลินมั่ว และคั่นกับเฮ่อเชียนเสวี่ยเพียงทางเดิน

ตั้งแต่ขึ้นมา สายตาของเขาก็ไม่หยุดที่จะมองเฮ่อเชียนเสวี่ย

ถึงแม้ว่าจะมีหญิงสาวมากับเขาด้วย

แต่หญิงสาวเหล่านี้เทียบไม่ได้กับเฮ่อเชียนเสวี่ย

ถึงแม้ว่าเฮ่อเชียนเสวี่ยเทียบไม่ได้กับสวี่ปั้นซย้าและซ่งจื่อหลาน แต่ก็ได้ชื่อเป็นดาวของมหาวิทยาลัย ไม่ใช่คนที่หญิงสาวพวกนี้จะเปรียบเทียบได้

บวกกับวันนี้เธอสวมชุดกีฬารัดรูป ยิ่งเผยทรวดทรงอกเอวของเธอ เพียงพอที่จะดึงดูดสายตาของผู้ชายจำนวนมาก

ตอนที่ผู้ชายคนนี้มองเฮ่อเชียนเสวี่ย สีหน้าปกปิดความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่

แต่ตอนที่มองหลินมั่ว กลับกลายเป็นสายตาดูถูกและเหยียดหยาม

สำหรับเขา หลินมั่วสวมชุดธรรมดามาก ทำไมถึงมีหญิงงามแบบนี้ตามติดมาด้วยได้

เวลานี้เอง ผู้หญิงที่สวมกางเกงขาสั้นรัดรูปก็หันมา พูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวัง “รุ่นพี่อู๋ซงหมู่บ้านอู๋ไจ้สนุกขนาดนั้นจริงเหรอ ”

ได้ยินประโยคนี้ อู๋ซงก็กระแอม และจงใจปรับระดับเสียงดังขึ้น “แน่นอนอยู่แล้ว ! ”

“หมู่บ้านอู๋ไจ้ถือว่าเป็นสถานที่สนุกที่สุดของหกมณฑลทางใต้”

“ฉันเคยไปมาหลายครั้ง ทุกครั้งล้วนได้เห็นเรื่องที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก”

“ขอแค่พวกคุณลองไปเดินที่หมู่บ้านอู๋ไจ้ รับประกันว่าชาตินี้พวกคุณลืมไม่ลง ! ”

อู๋ซงจงใจปรับระดับเสียงดังขึ้น เพื่ออยากดึงดูดความสนใจของเฮ่อเชียนเสวี่ย

น่าเสียดาย เฮ่อเชียนเสวี่ยซบหลับอยู่ที่ไหล่ของหลินมั่วตั้งแต่ต้นจนจบ ราวกับไม่ได้ยินที่เขาพูดอย่างไรอย่างนั้น

อู๋ซงรู้สึกไม่พอใจ

บ้านของเขาอยู่ที่อำเภอหนึ่งของเมืองก่วงหยาง พ่อของเขาเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งประจำอำเภอนั้น

ในอำเภอนั้น เขาสามารถทำตามอำเภอใจ ไม่เกรงกลัวสิ่งใด