หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1239

“ที่แท้พวกแกก็กำลังวางแผนเกี่ยวกับอู๋ไจ้อยู่นี่เอง” หลินมั่ว

“แต่ว่าพวกแก... วางยาพิษยังไง”

“ที่นั่นเป็นคฤหาสน์ของหลินเจา เป็นไปไม่ได้ที่แกจะแอบเข้าไปวางยาเขาเลยด้วยซ้ำ”

ซ่งรุ่ยเจ๋อยิ้มพลางตอบว่า “หลินมั่ว แกคงไม่รู้สินะว่าใครช่วยฉันทำเรื่องนี้”

“ฮ่าๆ ๆ วันนี้ก่อนตายฉันจะทำให้แกได้เข้าใจ!”

เขาหันไปอีกฝั่งพร้อมกับตะโกน “คุณชายหมิง จะมัวแอบอยู่ทำไม”

“ป่านนี้แล้ว ได้เวลาเผยโฉมหน้าของคุณแล้ว!”

หลินหมิงเดินออกมาอย่างช้าๆ ในความมืด

เขาเดินออกมาด้วยสีบึ้งตึงและแววตาโหดร้าย

หลินมั่วขมวดคิ้วแน่น “คุณนี่เอง”

สีหน้าของหลินหมิงเย็นชา “ใช่ ฉันเอง!”

“เป็นไง คิดไม่ถึงล่ะสิ”

“ตั้งแต่ที่แกดูถูกฉัน แกควรจะคิดถึงผลตามมาไว้แล้ว!”

“ฉันจะบอกแกให้นะว่าไม่มีใครดูถูกหลินหมิงได้ ถ้าแกดูถูกฉัน แกต้องชดใช้ด้วยชีวิต!”

หลินมั่วกัดฟัน “หลินเจาดีกับแกมาโดยตลอด...”

“หุบปาก!”

“ดีกับฉันงั้นเหรอ”

“หึ ถ้าเขาดีกับฉันจริงๆ เขาจะไม่ปล่อยให้ฉันเสียหน้าต่อหน้าผู้คนมากมายแบบนั้น!”

หลินมั่วส่ายหน้าพร้อมกับถอนหายใจ ไม่พูดอะไรอีกต่อไป

ซ่งรุ่ยเจ๋อเย้ยหยัน “ทำไม แกยอมรับชะตากรรมของตัวเองแล้วเหรอ”

“หลินมั่ว แกแน่ใจเหรอว่าจะไม่ต่อสู้ดิ้นรนอีกสักหน่อย”

“ทำไมไม่สู้อีกหน่อยล่ะ”

“ลองคิดดูสิ ถ้านายตายไป เมียสุดสวยของนายจะมีจุดจบยังไง”

“มีคนในเมืองก่วงหยางไม่น้อยเลยที่อยากได้ตัวของเมียแกน่ะ”

“แกแน่ใจเหรอว่าจะยอมง่ายๆ แบบนี้”

ทุกคนรอบข้างหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

ในขณะนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงเย็นชาดังมาจากด้านหลัง “แกเอาเวลาคิดหาทางรอดของตัวเองดีกว่าไหม”