เฉินไป๋อวี่มองไปที่หลินมั่ว จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที
ขอโทษไท่จื่อไม่ถือว่าเสียหน้าเท่าไหร่ ถึงอย่างไรทั้งมณฑลซูก็รู้ว่าทำอะไรเขาไม่ได้
แต่ปัญหาก็คือ ถ้าขอโทษหลินมั่ว กลับไปต้องไม่มีหน้าไปเจอใครอย่างแน่นอน
ถ้าข่าวแพร่ออกไปว่าเขาขอโทษไปขอโทษลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านผู้หญิงละก็ ต่อจากนี้เขาจะมีชีวิตอยู่อย่างไร
ไท่จื่อเห็นว่าเขายังนิ่งอยู่เหมือนเดิมจึงอดที่จะโมโหไม่ได้ “มึงไม่ได้ยินที่กูพูดหรือไงหะ”
“มึงอยากจะขอโทษหรืออยากตายดีล่ะ”
เฉินไป๋อวี่หน้าแดงก่ำ เขาแทบจะสติแตกอยู่แล้ว
ขณะนั้นเอง จู่ๆ หลินมั่วก็พูดขึ้น “ไท่จื่อ จริงๆ แล้วผมกับคุณชายเฉินแค่เข้าใจผิดกันเล็กน้อยเท่านั้น”
“คุณชายเฉินไม่รู้จักผม แต่เป็นเพราะถูกฮั่วเทียนเฮ่ายุยง เรื่องนี้จะไปโทษเขาก็ไม่ถูก”
“คุณเห็นแก่ผมแล้วปล่อยเรื่องนี้ไปได้ไหม”
ไท่จื่อเหลือบไปมองหลินมั่ว “ก็ได้ เรื่องของนาย นายว่าไงฉันก็ว่างั้นแหละ!”
“นี่ ไอ้แซ่เฉิน ยังไม่รีบขอบคุณอีก”
“ตอนนี้ไม่ต้องขอโทษแล้ว!”
เฉินไป๋อวี่ถอนหายใจออกมายาวๆ จากนั้นก็ยกมือขอบคุณหลินมั่ว “ขอบคุณมากเพื่อนหลิน!”
คำขอบคุณนี้ของเขาแสดงถึงความซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก
ครั้งนี้หลินมั่วช่วยรักษาหน้าตาของเขาเอาไว้จริงๆ
สายตาของเฉินไป๋อวี่ที่มองไปยังหลินมั่วก็ดีขึ้นมากแล้ว ถึงขั้นที่เห็นว่าหลินมั่วเป็นเพื่อนของตัวเองด้วยเล็กน้อย
ขณะเดียวกันนั้น ตอนที่เขามองไปยังฮั่วเทียนเฮ่า สายตาของเขากลับเต็มไปด้วยความโกรธเคือง
ตามที่หลินมั่วพูด เขากับหลินมั่วไม่ได้รู้จักกันเลย
ที่เขาเกิดผิดใจกับหลินมั่วก็เป็นเพราะคำยุยงของฮั่วเทียนเฮ่า
ฮั่วเทียนเฮ่าเกือบจะทำให้เขาต้องเสียหน้าแล้ว เขาจะไม่โกรธได้อย่างไร
ไท่จื่อเหลือบไปมองฮั่วเทียนเฮ่า “นี่ ไอ้แซ่ฮั่ว”
“เพื่อนฉันก็บอกแล้ว เรื่องนี้เป็นเพราะแก”
“ถ้าแกอยากมีชีวิตต่อก็คุกเข่าแล้วเคาะหัวขอโทษสามครั้งซะ แล้วเรื่องนี้ก็จะจบ”
“ถ้าไม่อย่างนั้นฉันก็จะฆ่าแกเป็นการวอร์มร่างกายสักหน่อย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...