หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1291

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมาฝูงชนโดยรอบก็ตกตะลึง

หญิงชราอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "เหลวไหล!"

“ภรรยาของแกชนของเก่าคนอื่นแตก เขาพาไปแจ้งความที่โรงพักมันสมเหตุสมผล!”

“ทำไมแกถึงใส่ร้ายคนอื่นว่าลักพาตัว”

คนอื่นๆ ก็เริ่มตะโกน

หลินมั่วจ้องเธอ "ไปแจ้งความที่โรงพัก?"

“ตาข้างไหนของแกที่เห็นว่าพวกเขาไปโรงพัก”

หญิงชราพูดอย่างกังวล "พวกเขาบอกว่าจะไปโรงพัก..."

หลินมั่ว "พวกเขาบอกไปก็ไปเหรอ?"

“พาขึ้นรถแล้วปิดประตู รู้ไหมว่าพวกเขาจะขับรถไปไหน”

หญิงชรานิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยความโกรธหลังจากนั้นก็กล่าวขึ้นมา "แก... ทำไมแกถึงเป็นแบบนี้"

"แกคิดร้ายกับคนอื่นมากไป!"

“หากเป็นอย่างที่แกว่า ถ้าเจอเรื่องแบบนี้ ไม่ไปโรงพักแล้วจะไปไหน”

หลินมั่วพูดด้วยความโกรธ "แม้จะเจอเรื่องแบบนี้จริงๆ ถ้าแยกแยะไม่ออกก็ควรแจ้งตำรวจให้ตำรวจมาจัดการ"

“ให้คนแปลกหน้าพาพวกเธอไป หากมีอันตรายอะไรพวกแกรับผิดชอบ?”

สีหน้าของหญิงชราเปลี่ยนไปเล็กน้อยแต่เธอยังคงพูดอย่างไม่พอใจ "นี่... ทั้งหมดเป็นคำพูดของแกฝ่ายเดียว..."

“ฉันไม่เชื่อว่าโลกนี้จะมีคนเลวขนาดนี้!”

ขณะนี้มีรถตำรวจคันหนึ่งมาด้วยความเร็วจากระยะไกล

มีหลายคนลงจากรถคนแรกเป็นหัวหน้าทีม

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่สวนสนุกรีบมาต้อนรับ พวกเขาทุกคนรู้จักหัวหน้าทีมคนนี้

หญิงชราเดินเข้ามาทันที "คุณตำรวจ ต้องช่วยพวกเรา!"

"คนนี้เขาดูถูกคนแก่อย่างฉัน ฉัน... ฉันไม่อยากอยู่แล้ว..."

“มา คุณตำรวจมาบอกมันสิว่าพวกนั้นไปโรงพักหรือไม่”

“เขาใส่ร้ายคนแก่อย่างฉัน ฉันจะฟ้องมันให้มันเข้าคุก!”

หัวหน้าทีมขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อสอบถามสถานการณ์คร่าวๆ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที