หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1300

เด็กหญิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยแต่เธอก็หลับตาอย่างเชื่อฟัง

ขณะนี้ชายคนหนึ่งตะโกนพุ่งเข้ามาหยิบมีดพร้าและพุ่งเป้ามาที่หัวของหลินมั่ว

หลินมั่วไม่หลบแต่เดินไปข้างหน้าทันทีคว้ามือเขาไว้และบิดอย่างแรง

ทุกคนได้ยินเพียงเสียงกร๊อบและมือของชายคนนั้นก็หัก

หลินมั่วคว้ามีดพร้าจากเขาและฟันไหล่ของเขาอย่างแรง

ภาพที่ทุกคนได้เห็นต่อไปนี้เป็นภาพที่พวกเขาไม่มีวันลืม!

มีดพร้าของหลินมั่วตัดแขนของชายคนนั้นจนถึงไหล่

เลือดพุ่งออกมาจากไหล่ของชายคนนั้น เขากรีดร้องและล้มลงกับพื้นร้องไห้กลิ้งไปมาทั้งตัวเขาเต็มไปด้วยเลือด

ทุกคนตะลึง

พวกเขาไม่เคยเห็นคนที่โหดเหี้ยมแบบนี้มาก่อน!

แม้ว่าพวกเขาจะเอามีดฟันใครอย่างมากก็แค่ทำเกิดบาดแผลเท่านั้น ใครจะฟันทั้งแขนหลุดทีเดียวแบบนี้

แต่ถึงอย่างนั้นหลินมั่วก็ไม่หยุดแค่นั้น เขาถือมีดพร้าเดินเข้าไปหาคนที่เหลือทีละก้าว

คนเหล่านี้เริ่มลน ส่วนชายไฝดำถอยไปข้างหลังหนึ่งก้าวอย่างรู้ตัวแต่ก็ไม่ยังยอมและตะโกนว่า "เข้าไปฆ่ามันพร้อมกัน!"

"แค่คนเดียวจะไปกลัวอะไร!"

จากนั้นทุกคนได้สติตะโกนและพุ่งไปข้างหน้า

หลินมั่วก็ตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้าไป

ชายคนหนึ่งที่เป็นคนนำถือมีดฟันหลินมั่ว

หลินมั่วก็เหวี่ยงมีดฟันกลับมา

มีดสองเล่มปะทะกันทุกคนได้ยินเพียงเสียงที่ดังกังวาน มีดยาวในมือของชายคนนั้นถูกฟันกระเด็นไป

แต่มีดพร้าของหลิ่นมั่วยังไม่ลดลงฟันไปที่ข้อมือของชายคนนั้นอย่างแรง

ตัดขาดทีเดียว!

ชายคนนั้นเอามือปิดข้อมือที่เลือดพุ่งออกมากรีดร้องและกลิ้งไปมากับพื้น

หลินมั่วเดินไปข้างหน้าและเหยียบหน้าของเขา

จมูกของชายคนนั้นบดขยี้ทันที ทันใดนั้นฟันที่เต็มปากก็ร่วงไปครึ่งหนึ่งแต่ทว่าหลินมั่วก็ยังไม่ยกเท้าขึ้น เขากลืนฟันที่ร่วงเข้าไปอย่างไม่ตั้งตัว

ชายไฝดำถูกตัดขาไปข้างหนึ่งล้มจมอยู่กับกองเลือดและคลานไปด้วยความยากลำบากเพื่อหลบหนี

แต่ทว่าการทำเช่นนี้ไม่มีความหมายเลย

หลินมั่วเดินตามไปทีละก้าวในที่สุดก็เหยียบแผลของเขา

ชายไฝดำกรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดที่แสนสาหัสใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปหมด

หลินมั่วก้มลงช้าๆ นั่งยองๆ ตรงหน้าเขาและมองเขาเงียบๆ

ชายไฝดำตัวสั่นด้วยความกลัวอ้อนวอนเสียงสั่นเครือ "พี่ชาย พี่ชาย ฉัน... ฉันผิดไปแล้ว ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย..."

สีหน้าของหลินมั่วเย็นชา "อยากอยู่ต่อไหม"

ชายไฝดำพยักหน้าถี่ๆ "อยาก อยาก..."

หลินมั่ว "งั้นตอบคำถามฉันมาข้อหนึ่ง!"

"มีคนหนึ่งชื่อลิงผอม แกรู้จักเขาไหม？"

ชายไฝดำอึ้งไปครู่หนึ่ง "คุณ... คุณตามหาลิงผอมทำไม"