หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1313

เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของลิงผอมก็เปลี่ยนไปทันที

เบาเบิกตากว้างมองไปยังหลินมั่วอย่างไม่เชื่อสายตา “นาย...นายเองงั้นหรือ!”

“นาย...นายหาที่นี่เจอได้อย่างไร”

คุณชายเฝิงขมวดคิ้ว “เจ้าลิง รู้จักหรือ”

ลิงผอมรีบพูดขึ้นมาทันที “คุณชายเฝิงครับ เขาคือคนที่ผมเล่าให้ฟังก่อนหน้านี้ครับ ที่บอกว่าเป็นขยะของเมืองก่วงหยาง”

คุณชายเฝิงมองไปที่เขาอย่างเหยียดหยาม “ก็แค่ขยะจากเมืองก่วงหยาง กล้ามาหาเรื่องที่นี่อย่างนั้นหรือ”

“เจ้าลิง จัดการซะ อย่าให้มาขัดอารมณ์ฉัน!”

ลิงผอมพยักหน้าทันที “ได้ครับคุณชายเฝิง!”

เขาลุกขึ้นมาทันที จากนั้นก็ชี้ไปที่หลินมั่วและก่นด่า “ไอ้นี่ นายนี่ก็เก่งจริงๆ เลยนะที่หาที่นี่เจอ”

“แต่นายหาที่นี่เจอแล้วยังไงล่ะ”

“ฉันจะบอกนายให้นะ ถึงนายจะมีความสามารถในเมืองก่วงหยางอย่างไร”

“แต่ที่นี่ไม่ใช่เมืองก่วงหยาง ถ้านายเป็นมังกรนายก็ต้องถูกล้อม หรือถ้านายเป็นเสือนายก็ต้องหมอบกราบฉัน!”

“ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสนายอีกหนึ่งครั้ง ตอนนี้คุกเข่าคำนับคุณชายเฝิงและขอโทษคุณชายท่านอื่นๆ ซะ ฉันจะเอาขาทั้งสองข้างของนาย แล้วเรื่องนี้ก็จะจบ!”

“ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะดึงหัวของนายออกมาซะ!”

หลินมั่วส่ายหัวอย่างช้าๆ จากนั้นก็พูดขึ้นเบาๆ “ถึงจะคุกเข่าขอโทษเรื่องนี้ก็ยังจบไม่ได้!”

“แก ต้องตายเท่านั้น!”

ลิงผอมชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะออกมา “นี่ นายนี่ขี้โม้จริงๆ!”

“ทำให้ฉันตาย? นายมีความสามารถอะไร”

“นายก็ไม่เบิกตาดูตัวเองบ้างเลยว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร!”

“ขยะแบบนายยังกล้ามาพูดอวดดีขนาดนี้ ฉันจะ...”

เขายังพูดไม่ทันจบ หลินมั่วก็ยื่นมือออกไปคว้าคอเขาไว้แน่น

ทุกคนโวยวายขึ้นมาทันที ชายคนหนึ่งหยิบขวดไวน์ขึ้นมาและตีไปที่หลินมั่ว “แม่งเอ๊ย นี่นายกล้าลงมืองั้นหรือ”

“กูจะฆ่ามึงซะ!”

หลินมั่วสวนกลับจนขวดไวน์นั้นแตกกระจาย