หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1347

เมื่อเห็นเสวี่ยหลิงเอ๋อร์ หลินมั่วก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเล็กน้อย

สิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้ล้วนเป็นเพราะเธอคนนี้

หลินมั่วคิดว่าเธอหนีไปแล้ว ไม่ก็ซ่อนตัวอยู่

แต่เขาไม่คิดว่าหญิงสาวคนนี้จะมาเอาป่านนี้

เหนือสิ่งอื่นใด อย่างน้อยก็เห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างมีความรับผิดชอบ

เมื่อหม่าเทียนเฉิงเห็นเสวี่ยหลิงเอ๋อร์เขาดีใจมาก "โอ้ คุณหลิงเอ๋อร์ คุณทำให้ฉันตามหาคุณแทบแย่"

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ใบหน้าเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม "เถ้าแก่หม่า ออกไปจัดการเรื่องของเรากันเถอะ"

ใบหน้าของหม่าเทียนเฉิงเย็นชาเล็กน้อย และทันใดนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ "สาวน้อย คุณคิดว่าคุณเป็นใคร"

"โผล่หน้ามาพูดสองสามประโยค แค่อยากให้ฉันปล่อยไอ้สองตัวนี้ไปเหรอ ฝันไปหรือเปล่า"

"บอกอะไรให้นะ วันนี้มึงจะโผล่หรือไม่โผล่มา กูก็จะฆ่ามันทั้งคู่อยู่ดี! "

"จัดการเลย! "

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ตกตะลึงชั่วขณะ เธอไม่คาดคิดว่าเธอออกมารับหน้าแล้วยังไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้

ในตอนนี้เอง ชายร่างใหญ่ในห้องเหล่านั้นก็รีบพุ่งไปด้านหน้าหลินมั่วและไท่จื่อ ล้อมโจมตีทั้งสองด้วยกำลังทั้งหมด

ไท่จื่อทำอะไรตรงไปตรงมาที่สุด หยิบขวดไวน์และทุบลงบนศีรษะของชายร่างใหญ่ตรงหน้าทันที

ชายร่างใหญ่กุมศีรษะแล้วถอยหลังหนึ่งก้าว ขณะที่ไท่จื่อก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและเอาขวดในมือแทงไปที่คอของเขา

ชายร่างใหญ่จับคอและเซถอยหลังไปสองสามก้าว และในที่สุดก็ล้มลงจมกองเลือด

ถ้าหลินมั่วลงมือจะไม่ได้โหดเหี้ยมขนาดนี้ เขาแค่ทำให้มือและเท้าของชายร่างใหญ่เหล่านี้บิดหรือหัก เพื่อไม่ให้โจมตีได้อีก

หม่าเทียนเฉิงนำคนมาสิบกว่าคน และใช้เวลาไม่นาน หลินมั่วและไท่จื่อก็จัดการพวกเขาได้ทั้งหมด

คนเหล่านี้เป็นเพียงอันธพาลชั้นต่ำ

ปกติจะติดตามหม่าเทียนเฉิงไปอวดเบ่งและรังแกผู้อื่น

หากให้พวกเขาต่อสู้กับปรมาจารย์จริงๆ ก็คงจะเป็นเหมือนมดที่ไม่มีพลังต้านทานใดๆ!

คนที่อยู่หน้าประตูตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มที่ไม่คิดถึงหลักความเป็นจริงสองคนนี้จะทำให้ชายร่างใหญ่ทั้งสิบกว่าคนสาหัสได้เพียงนี้

จู่ๆ สีหน้าของหม่าเทียนเฉิงก็เปลี่ยนไป เขาถอยหลังหนึ่งก้าวอย่างรวดเร็วและตะโกนเสียงดัง "ไอ้หนู พวกมึงก็เก่งไม่เบาหนิ! "

"แม้แต่คนของกูยังกล้าจัดการ เรื่องนี้ไม่จบแน่! "

"พวกมึงรอกูก่อน อย่าเพิ่งไป รอกูอยู่ที่นี่! "