หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1348

ไท่จื่อและหลินมั่วมองหน้ากัน และทั้งคู่ก็หัวเราะ

ไท่จื่อแสร้งทำเป็นประหลาดใจ "โห แค่โทรศัพท์กริ๊งเดียวก็เรียกคนได้หลายร้อยคนเลยเหรอ"

"อลังการขนาดนี้ ฉันก็อยากจะดูด้วยตาตัวเองสักหน่อยแล้ว! "

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์พูดอย่างกระวนกระวาย "ฉันไม่ได้ล้อเล่น สิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง"

"หม่าเทียนเฉิงคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ"

หลินมั่วโบกมือ "เอาล่ะ คุณหลิงเอ๋อร์ เราทั้งคู่รู้ว่าต้องทำอะไร"

"ตอนนี้เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างพวกเรากับหม่าเทียนเฉิง คุณไปก่อนเถอะ! "

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์สีหน้ากังวล "พวกคุณ... พวกคุณไม่เชื่อคำพูดของฉัน? "

"โอเค งั้นฉันไปล่ะ"

"อีกเดี๋ยวถ้าหม่าเทียนเฉิงมา อย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ! "

หลังจากเสวี่ยหลิงเอ๋อร์พูดจบ เธอก็หันกลับและจากไปด้วยความโกรธ

หลินมั่วนั่งลงข้างโซฟา หยิบแก้วไวน์ขึ้นมา และพูดด้วยรอยยิ้ม "เจ้าพ่อแห่งเมืองเอก เหอะ พอดีเลย มาเล่นเป็นเพื่อนเขากันเถอะ"

วันนี้หลินมั่วแค่ทำให้ตระกูลหลักทั้งสิบต้องตกตะลึง แต่ในเมืองเอกนี้ เขายังไม่มีอำนาจเป็นของตัวเอง

ถ้าเขาสามารถกลืนกองกำลังในเมืองเอกประจำมณฑลได้ ต่อไปเขาก็จะมีอำนาจในเมืองเอกประจำมณฑลนี้มากขึ้น

ฉะนั้น หม่าเทียนเฉิงจึงเป็นตัวเลือกที่ดีเลยทีเดียว

ทว่าผ่านไปไม่ถึงสามนาที เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ก็วิ่งเข้ามาอีกครั้ง

เธอสีหน้าบึ้งตึง และเดินไปที่หลินมั่วและไท่จื่อด้วยความโกรธ

ไท่จื่อสงสัย "ทำไมคุณถึงกลับมาอีก"

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ไม่พูดอะไร ยกแก้วไวน์บนโต๊ะแล้วดื่มและพูดด้วยความโกรธว่า "เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะฉัน ฉันก็เลยต้องกลับมาน่ะสิ! "

"สิ่งที่หม่าเทียนเฉิงต้องการคือฉัน ถ้าฉันอยู่ที่นี่ เขาทำได้มากสุดก็แค่สั่งสอนพวกคุณ"

"ถ้าฉันหนีไป คืนนี้พวกคุณสองคนจะต้องจบเห่แน่ๆ! "

ไท่จื่อและหลินมั่วมองหน้ากัน ทั้งคู่ตกใจเล็กน้อย

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์นี่มีความรับผิดชอบจริงๆ อย่างน้อย ในหมู่เด็กผู้หญิงก็ค่อนข้างหายาก

ผู้หญิงทั่วไปเจอเหตุการณ์แบบนี้คงไม่โผล่มาแน่นอน!

เมื่อเห็นว่าหลินมั่วและไท่จื่อเงียบ เสวี่ยหลิงเอ๋อร์คิดว่าพวกเขากำลังกังวล เธอจึงโบกมือและพูดว่า "พวกคุณทั้งสองก็ไม่ต้องกังวลไปหรอก"