หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1346

ก่อนที่คนที่อยู่ข้างกายหม่าเทียนเฉิงจะวิ่งไปถึงตัวของหลินมั่ว ประตูก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง

ไท่จื่อโอบกอดหญิงสาวทั้งสองอยู่ และเดินยิ้มเข้ามาจากด้านนอก

เมื่อเห็นสถานการณ์ภายในห้องก็ผงะไปชั่วขณะ

"นี่มันอะไรกัน"

ไท่จื่อสงสัย

หม่าเทียนเฉิงมองไปที่ไท่จื่อด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม "มึงเป็นใคร"

"บอกไว้ก่อนนะว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับมึง"

"ถ้าสติยังดีอยู่ก็รีบไสหัวไป"

"ไม่งั้นกูจะจัดการมึงด้วย! "

หลินมั่วเอามือกุมหน้า หม่าเทียนเฉิงนี่มันรนหาที่ตายจริงๆ

เมื่อไท่จื่อได้ยินเช่นนี้ เขาก็หัวเราะทันที

เขาพาสองสาวเข้ามาในห้องวีไอพีอย่างไม่ใส่ใจ และนั่งลงข้างๆ หลินมั่ว

"ในเมื่อคุณพูดเช่นนั้น ฉันก็คงไปไหนไม่ได้จริงๆ! "

"จะจัดการฉันด้วยงั้นเหรอ"

"เอาสิ ฉันก็อยากรู้ว่าคุณจะจัดการฉันยังไง! "

ไท่จื่อกล่าวพร้อมยิ้มเยาะ

หม่าเทียนเฉิงคำรามด้วยความโกรธ "พวกเฮงซวยเอ้ย ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ พวกมึงเนี่ย! "

"ไอ้พวกปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมสองคน พวกมึงไม่รู้เหรอ กูหม่าเทียนเฉิงแห่งเมืองเอกคนนี้เป็นใคร! "

"กล้าท้าทายกูหรือ พวกมึงจะทำอะไรได้งั้นเหรอ"

ผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างกายไท่จื่อกระโดดขึ้นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินแบบนี้

"คุณ...คุณคือท่านหม่า? "

ผู้หญิงคนหนึ่งอุทาน

หม่าเทียนเฉิงมองไปที่เธออย่างได้ใจ "ใช่ กูเอง! "

สองสาวมองหน้ากันแล้วผละออกจากไท่จื่อพร้อมกัน

หญิงสาวคนหนึ่งปั้นหน้ายิ้ม "ท่านหม่า ฉันขอโทษจริงๆ"

"ฉัน... ฉันไม่สนิทกับพวกเขา จริงๆ ไม่รู้จักเลย..."