หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1346

สรุปบท ตอนที่ 1346 ยังไม่รีบคำนับขอโทษท่านหม่าอีก: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนที่ 1346 ยังไม่รีบคำนับขอโทษท่านหม่าอีก – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1346 ยังไม่รีบคำนับขอโทษท่านหม่าอีก จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ก่อนที่คนที่อยู่ข้างกายหม่าเทียนเฉิงจะวิ่งไปถึงตัวของหลินมั่ว ประตูก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง

ไท่จื่อโอบกอดหญิงสาวทั้งสองอยู่ และเดินยิ้มเข้ามาจากด้านนอก

เมื่อเห็นสถานการณ์ภายในห้องก็ผงะไปชั่วขณะ

"นี่มันอะไรกัน"

ไท่จื่อสงสัย

หม่าเทียนเฉิงมองไปที่ไท่จื่อด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม "มึงเป็นใคร"

"บอกไว้ก่อนนะว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับมึง"

"ถ้าสติยังดีอยู่ก็รีบไสหัวไป"

"ไม่งั้นกูจะจัดการมึงด้วย! "

หลินมั่วเอามือกุมหน้า หม่าเทียนเฉิงนี่มันรนหาที่ตายจริงๆ

เมื่อไท่จื่อได้ยินเช่นนี้ เขาก็หัวเราะทันที

เขาพาสองสาวเข้ามาในห้องวีไอพีอย่างไม่ใส่ใจ และนั่งลงข้างๆ หลินมั่ว

"ในเมื่อคุณพูดเช่นนั้น ฉันก็คงไปไหนไม่ได้จริงๆ! "

"จะจัดการฉันด้วยงั้นเหรอ"

"เอาสิ ฉันก็อยากรู้ว่าคุณจะจัดการฉันยังไง! "

ไท่จื่อกล่าวพร้อมยิ้มเยาะ

หม่าเทียนเฉิงคำรามด้วยความโกรธ "พวกเฮงซวยเอ้ย ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ พวกมึงเนี่ย! "

"ไอ้พวกปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมสองคน พวกมึงไม่รู้เหรอ กูหม่าเทียนเฉิงแห่งเมืองเอกคนนี้เป็นใคร! "

"กล้าท้าทายกูหรือ พวกมึงจะทำอะไรได้งั้นเหรอ"

ผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างกายไท่จื่อกระโดดขึ้นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินแบบนี้

"คุณ...คุณคือท่านหม่า? "

ผู้หญิงคนหนึ่งอุทาน

หม่าเทียนเฉิงมองไปที่เธออย่างได้ใจ "ใช่ กูเอง! "

สองสาวมองหน้ากันแล้วผละออกจากไท่จื่อพร้อมกัน

หญิงสาวคนหนึ่งปั้นหน้ายิ้ม "ท่านหม่า ฉันขอโทษจริงๆ"

"ฉัน... ฉันไม่สนิทกับพวกเขา จริงๆ ไม่รู้จักเลย..."

"เอางี้ ฉันจะให้โอกาสนาย"

"มาคุกเข่าที่นี่และคำนับร้อยครั้ง เรื่องนี้ก็จะจบเพียงเท่านี้! "

"มิฉะนั้น……"

ก่อนที่ไท่จื่อจะพูดจบ หม่าเทียนเฉิงคว้าขวดไวน์แล้วขว้างออกไปพร้อมด่าว่า "เพ้อเจ้อสิ้นดี! "

"มึงเป็นใคร ถึงกล้าให้กูคุกเข่าคำนับ"

"ให้ตายเถอะ ถึงวันนี้พวกมึงจะคุกเข่าคำนับกู กูก็จะไม่ไว้ชีวิตพวกมึง! "

"จัดการมัน! "

ลูกน้องของหม่าเทียนเฉิงรีบกระโจนเข้าไปทันทีด้วยใบหน้าที่ดุร้าย

สองสาวราวกับได้ดูอะไรสนุกๆ ยืนตะโกนให้กำลังใจอยู่ข้างนอกด้วยเกรงว่าจะสู้ไม่ได้

หลินมั่วและไท่จื่อมองหน้ากัน และพวกเขาก็ยืนขึ้น ดูเหมือนว่าการต่อสู้ในคืนนี้จะหลีกเลี่ยงไม่ได้

ในขณะนี้เอง มีคนๆ หนึ่งพุ่งเข้ามาจากด้านนอกอย่างกระทันหัน และนั่นคือเสวี่ยหลิงเอ๋อร์

ใบหน้าของเธอเย็นชา ราวกับว่าเธอตัดสินใจได้แล้ว เธอกัดฟันและพูดว่า "เถ้าแก่หม่า คุณต้องการตัวฉัน ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว"

"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกเขา ได้โปรดอย่าทำร้ายผู้บริสุทธิ์เลย! "

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา