หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1350

เมื่อเห็นหวังชิ่งอวิ๋น สีหน้าของหม่าเทียนเฉิงก็เปลี่ยนไปทันที

แม้ว่าเขาจะโอ้อวดไว้ว่าตระกูลหลักทั้งสิบก็ต้องไว้หน้าเขา

แต่ทว่า นั่นก็ต้องดูว่าเป็นใครในตระกูลหลักทั้งสิบ!

ตระกูลหลักทั้งสิบยังคงมีอำนาจในการควบคุมมณฑลก่วงอย่างมาก หม่าเทียนเฉิงที่เป็น เจ้าพ่อในเมืองเอกนั้น จริงๆ แล้วมีตำแหน่งไม่ต่างกับสมาชิกระดับสูงทั่วไปของตระกูลหลักทั้งสิบ

และเมื่อเทียบกับหัวหน้าตระกูลของตระกูลหลักทั้งสิบ หม่าเทียนเฉิงนั้นด้อยกว่ามาก

เขารีบทำหน้าฝืนยิ้มในทันที "ผู้นำตระกูลหวังนี่เอง! "

"ขอโทษจริงๆ ผม... ผมไม่ได้หมายถึงท่าน"

"ผม... ที่จริงผมกำลังดุไอ้สวะที่ไอ้สารเลวนี่เรียกให้มาช่วย มันไม่เกี่ยวอะไรกับท่านเลย... ท่านอย่าเข้าใจผมผิด..."

หวังชิ่งอวิ๋นยังคงยิ้มเบาๆ และพูดอย่างใจเย็นว่า "ฉันก็คือไอ้สวะที่คุณหลินเรียกให้มาช่วย! "

หม่าเทียนเฉิงตกตะลึง เขาจ้องมองที่หลินมั่ว จากนั้นมองไปที่หวังชิ่งอวิ๋นและพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า "ผู้นำตระกูลหวัง ท่าน... ท่านรู้จักเขา? "

หวังชิ่งอวิ๋นไม่พูดอะไรและเดินตรงเข้าไปในห้องวีไอพี

หม่าเทียนเฉิงต้องการตามเข้าไป แต่ในขณะนั้นเอง มีอีกหลายคนที่เดินมาหน้าห้อง

เมื่อเห็นบุคคลเหล่านี้ ลูกตาของหม่าเทียนเฉิงแทบจะถลนออกมา

"ผู้นำตระกูลซุน ผู้นำตระกูลหวง ผู้นำตระกูลต่ง..."

"พวกท่าน...ทำไมพวกท่านถึงมาอยู่ที่นี่ได้"

เสียงของหม่าเทียนเฉิงสั่น เพราะเขาได้เห็นหัวหน้าตระกูลของตระกูลหลักตั้ง 9 คน

หมายความว่าหัวหน้าตระกูลของตระกูลหลักทั้งสิบล้วนอยู่ที่นี่!

ในความเป็นจริง วันนี้ตระกูลหลักทั้งสิบมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ตระกูลเฝิงถูกล้างบาง จึงเหลือเพียงเก้าตระกูลเท่านั้น

การปรากฏตัวของคนทั้งเก้านี้เท่ากับตระกูลหลักทั้งสิบมากันครบถ้วน!

ผู้คนที่เฝ้าดูอยู่รอบๆ ในตอนนี้ต่างตกใจเป็นอย่างมาก

บุคคลที่มาเที่ยวที่นี่ได้ต่างก็รู้จักมาบ้างไม่มากก็น้อย พวกเขารู้ว่าตัวตนของหัวหน้าตระกูลหลักนี่ไม่ธรรมดา

ตอนนี้ หัวหน้าตระกูลหลัก 9 คนมารวมตัวกันที่นี่อย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ซึ่งเหมือนงานเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยมีในมณฑลก่วงมานานหลายปี!

หลินมั่วมีสถานะเป็นอะไรกันแน่ หัวหน้าตระกูลหลักทั้ง 9 ท่านถึงได้ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพขนาดนี้?

หม่าเทียนเฉิงอดไม่ได้ที่จะหยิกต้นขาอย่างแรง ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้เขารู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน

เขาตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้น ครั้งนี้เขาคิดไม่ตกจริงๆ ว่าคนที่ตัวเองไปยั่วโมโหเป็นคนใหญ่คนโตขนาดไหน

แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนใหญ่คนโตคนนี้สามารถขยี้เขาให้ตายได้ง่ายๆ ด้วยนิ้วๆ เดียวจริงไหม!

หลินมั่วทักทายหัวหน้าตระกูลหลักทั้ง 9 ท่านอย่างไม่เป็นทางการ จากนั้นมองไปที่หม่าเทียนเฉิงด้วยรอยยิ้ม "เถ้าแก่หม่า ตอนนี้คุณจะเข้ามาหรือให้พวกเราออกไป? "

ตอนนี้หม่าเทียนเฉิงตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว คำพูดของหลินมั่วเพียงประโยคเดียวทำให้เขาตัวสั่นมากยิ่งขึ้น เข่าแทบจะทรุดลงกับพื้น

เขาหน้าตาเศร้าสร้อยและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ลูก... ลูกพี่ ผม... ผมมีตาแต่หามีแววไม่"

"ที่กล้าไปยั่วโมโหท่าน สมควร... สมควรตายจริงๆ"

หม่าเทียนเฉิงตบหน้าตัวเองอย่างแรงสองครั้ง แล้วขอร้องด้วยเสียงสั่นเครือ "ลูกพี่ ท่านเป็นคนใจดีมีเมตตา ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย"

"ต่อไป... ต่อไปผมจะไม่ทำอีกแล้ว ได้โปรด..."