หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1375

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่อวิ๋นก็ดีใจมาก

เธอรีบเข้าไปกอดแขนของชายอ้วน "ที่รักคะ คุณดีกับฉันจัง!"

แล้วชายอ้วนก็บีบก้นของหลี่อวิ๋นทีหนึ่ง เขาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า "แน่อยู่แล้ว"

“เธอสบายใจเถอะ เธอเป็นผู้หญิงของฉันไม่มีใครรังแกเธอได้!”

"ไปกัน พี่จะล้างแค้นให้น้องเอง!"

หลี่อวิ๋นปลื้มสุดๆ เธอกอดแขนชายอ้วนและพาพวกเขาไปที่ห้องส่วนตัวชั้นบนอย่างร่าเริง

เมื่อไปถึงประตูห้องส่วนตัว ชายอ้วนก็ถีบประตูเข้าไป

พอพวกเขาเข้าไปก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งคุกเข่าอยู่ในห้อง คนพวกนั้นเป็นคนของประธานหวังทั้งหมด

แล้วหลี่อวิ๋นก็เดินเข้าไปในห้องและพูดเสียงดังว่า "ประธานหวัง คุณไม่ต้องกลัวพวกเขา!"

“พี่หลงอยู่ที่นี่แล้ว ฉันก็อยากจะดูสิว่า พวกมันจะเก่งสักเท่าไรเชียว!”

“พ่อหนุ่ม เมื่อกี้แกอวดดีหนักใช่ไหม”

"ลองมาอวดดีกับสามีฉันดูสิ!"

พอทุกคนในห้องที่กำลังดื่มเหล้าอยู่ได้ยินปรโยคนี้ ก็พากันเงยหน้าขึ้นมามอง

ส่วนประธานหวังก็กำลังคุยโทรศัทพ์อยู่ตรงประตู

พอได้ยินเสียงนี้ เขาก็หันมามองทันทีแล้วหน้าเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

เขาขยิบตาบอกเป็นนัยๆให้ชายอ้วนรีบออกไป

แต่หลี่อวิ๋นก็ไม่เข้าใจว่าประธานหวังกำลังสื่อถึงอะไร เธอจึงหัวเราะดังพูดว่า "ประธานหวัง คุณไปพักผ่อนก่อนเถอะ"

“พี่หลงจะล้างแค้นให้คุณอย่างแน่นอน!”

ประธานหวังโกรธจนอกแทบจะแตก เขาเดินไปตบหน้าหลี่อวิ๋นสองครั้งและด่าว่า "นังตัวดี หุบปากซะ!"

“ใครอนุญาตให้แกพูดห้ะ”

"ไสหัวไปซะ!"

หลี่อวิ๋นที่ถูกตบก็สตั๊น เธอคิดไม่ถึงว่าตัวเองพาคนมาช่วยแต่ตนกลับถูกตบซะได้

แล้วเธอก็รีบกอดชายอ้วนข้างๆ เธอ "ที่รัก ดูเขาสิ..."

และพอชายอ้วนกำลังจะพูด ประธานหวังก็จ้องมาที่เขา "ออกไป!"

"แกไม่เห็นหรือว่าหัวหน้าจากตระกูลหลักทั้งสิบตระกูลทุกท่านกำลังรับประทานอาหารเย็นกับทายาทของหนานป้าเทียนและองค์รัชทายาทอยู่"

เขาตบหน้าหลี่อวิ๋น "นังสารเลว ไสหัวออกไปซะ!"

จากนั้น เขาก็ยกมือขึ้นอย่างลุกลี้ลุกลนและพูดอย่างตัวสั่น "ทุกท่าน ผะ...ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ"

"ผม...ผมได้ยินมาว่พวกท่านอยู่ที่นี่ ละ...เลยอยากจะมาชนแก้วอวยพรให้กับทุกท่าน"

"กระ...กระผมไม่ได้มีเจตนาแอบแฝง ถ้าทำให้ท่านไม่พอใจละก็ ได้โปรด...ได้โปรดยกโทษให้กระผมด้วย"

ตอนที่เขาพูดเหงื่อก็ไหลลงมาตามใบหน้าแล้วลงไหลลงไปตามคอของเขา เขากลัวจนแทบฉี่ราด

ส่วนหลี่อวิ๋นก็สตั๊นอยู่ตรงนั้น

คนที่เธอคบมานานอย่างพี่หลงคนที่เธอคิดว่าเขาจะมีอำนาจล้นฟ้า

ใครจะคิดว่าพี่เขาจะเกรงกลัวเหล่าคนที่อยู่ในห้องขนาดนี้!

และตอนนี้เธอก็เริ่มเข่าทรุด

เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงสิ่งที่เสวี่ยหลิงเอ๋อร์พูดก่อนหน้านี้ ว่าไม่ควรไปมีเรื่องกับหลินมั่วคนนี้

ตอนนั้นเธอไม่ได้จริงจัง

ในที่สุดเธอก็เข้าใจสักทีว่า สิ่งที่เสวี่ยหลิงเอ๋อร์พูดเป็นความจริง!