หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1374

หลินมั่วชำเลืองมองหวังเทียนเจ๋อ "หลิงเอ่อร์กำลังอยู่ในช่วงขาขึ้น"

“ถ้าประธานหวังยกเลิกสัญญาไป จะกระทบต่ออาชีพการงานของหลิงเอ๋อร์หรือเปล่า”

หวังเทียนเจ๋อก็อยู่เป็นเหมือนกัน เขารีบตอบ "เรื่องนี้ ผมจะเก็บไปพิจารณาครับคุณหลิน"

"ท่านสบายใจได้ ผมจะต้องคำนวณค่าเสียหายของบริษัทอย่างแน่นอน"

"จากสถานการณ์ตอนนี้ของคุณหลิงเอ๋อร์ การยกเลิกสัญญาจะทำให้เธอสูญเสียทางมูลค่าการเงินอย่างมากมาย"

"ผม...ผมลองประเมินคร่าวๆ ค่าเสียหายที่บะ...บริษัทต้องสูญเสียไปน่าจะได้ไม่ต่ำกว่าสามร้อยล้าน..."

ระหว่างที่เขาพูดเขาก็แอบสังเกตปฎิกิริยาของหลินมั่วด้วย

เพียงแค่หลินมั่วแสดงท่าทางไม่พอใจ เขาก็จะเพิ่มราคาทันที

เขารู้ว่าหลินมั่วให้เขาใช้เงินเพื่อแก้ปัญหานี้ ดังนั้นเขาจะต้องไม่ขี้เหนียว!

หลินมั่วไม่ได้รีดไถเขาสักเท่าไหร่ อันที่จริงดูเหมือนหลินมั่วก็ไม่ได้สนิทกับเสวี่ยหลินเอ๋อร์มากนัก

หลินมั่วแค่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนดีและน่าสงสาร เขาเลยอยากจะช่วยเธอ

“สามร้อยล้านงั้นเหรอ ประธานหวังจริงใจเสียจริง”

“งั้นประธานหวังก็จัดการรยกเลิกสัญญาก่อนดีไหม”

หลินมั่วยิ้มเบาๆ

หวังเทียนเจ๋อพยักหน้ารัวๆราวกับว่าเขาได้รับการอภัยโทษ "ได้เลยครับ ไม่มีปัญหาครับ"

"คุณหลิน รอสักครู่นะครับ กระ...กระผมจะให้คนเอาสัญญามาให้"

หวังเทียนเจ๋อวิ่งไปโทรศัพท์ข้างนอก

แล้วหลินมั่วก็มองไปที่เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ "คุณอยากจะขออะไรอีกไหม"

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ยังน้ำตาคลอเบ้า เธอส่ายหัวอย่างแรงๆและอยากจะพูด แต่ทันใดนั้นน้ำตาก็ไหลออกมา

ตอนนี้ปัญหาของเธอที่ค้างคามาเป็นเวลานานก็คลี่คลายลงในที่สุด

และเธอก็รู้สึกขอบคุณหลินมั่วเป็นอย่างมาก

และในเวลานี้ หลี่อวิ๋นที่เพิ่งหนีมาก็นั่งอยู่ในห้องคนเดียว ตัวเธอสั่นด้วยความตกใจ

เมื่อกี้ที่มีการสู้กันในห้องเธอกลัวมากจนไม่กล้าอยู่ที่นั่น เลยอาศัยช่วงชุลมุนแล้วแอบหนีออกมา

และในขณะที่เธอกำลังนั่งอยู่ ก็มีคนสองสามคนเดินเข้ามา

นำมาด้วยชายร่างอ้วนพุงใหญ่พร้อมด้วยบอดี้การ์ดอีกสามสี่คน

“เธอมองผิดหรือเปล่า”

หลี่อวิ๋นรีบตอบ "ฉันไม่ได้มองผิด"

"เป็นพวกอันธพาลจริงๆ"

“ดูวัยรุ่นอยู่ พ่อแม่น่าจะไม่สั่งสอน”

“พี่ลองคิดดู ขนาดผู้หญิงมันยังจะซ้อม ไม่มีทางใช่คนดีอะไรหรอก”

ชายอ้วนขมวดคิ้วด้วยความดูถูก "ที่แท้ก็เป็นพวกวัยรุ่นห้าวเป้งนี่เอง!"

“เหอะ ฉันเห็นมาเยอะแล้ว”

"เย่อหยิ่งทะนงตน นึกว่าตัวเองเก่ง ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง"

"แต่หารู้ไม่ว่า ต่อหน้าผู้มีอิทธิพลแล้วพวกมันก็เป็นแค่ลูกกระจ๊อก!"

“อวิ๋นเอ๋อร์ เธอไม่ต้องโมโหแล้ว”

“ไป พาฉันไป ฉันจะล้างแค้นให้เธอเอง!”

“ฉันอยากจะเห็นซะจริงๆว่าในมณฑลก่วงนี้ ใครมันกล้ามารังแกผู้หญิงของฉัน!”