หลินมั่วชำเลืองมองหวังเทียนเจ๋อ "หลิงเอ่อร์กำลังอยู่ในช่วงขาขึ้น"
“ถ้าประธานหวังยกเลิกสัญญาไป จะกระทบต่ออาชีพการงานของหลิงเอ๋อร์หรือเปล่า”
หวังเทียนเจ๋อก็อยู่เป็นเหมือนกัน เขารีบตอบ "เรื่องนี้ ผมจะเก็บไปพิจารณาครับคุณหลิน"
"ท่านสบายใจได้ ผมจะต้องคำนวณค่าเสียหายของบริษัทอย่างแน่นอน"
"จากสถานการณ์ตอนนี้ของคุณหลิงเอ๋อร์ การยกเลิกสัญญาจะทำให้เธอสูญเสียทางมูลค่าการเงินอย่างมากมาย"
"ผม...ผมลองประเมินคร่าวๆ ค่าเสียหายที่บะ...บริษัทต้องสูญเสียไปน่าจะได้ไม่ต่ำกว่าสามร้อยล้าน..."
ระหว่างที่เขาพูดเขาก็แอบสังเกตปฎิกิริยาของหลินมั่วด้วย
เพียงแค่หลินมั่วแสดงท่าทางไม่พอใจ เขาก็จะเพิ่มราคาทันที
เขารู้ว่าหลินมั่วให้เขาใช้เงินเพื่อแก้ปัญหานี้ ดังนั้นเขาจะต้องไม่ขี้เหนียว!
หลินมั่วไม่ได้รีดไถเขาสักเท่าไหร่ อันที่จริงดูเหมือนหลินมั่วก็ไม่ได้สนิทกับเสวี่ยหลินเอ๋อร์มากนัก
หลินมั่วแค่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนดีและน่าสงสาร เขาเลยอยากจะช่วยเธอ
“สามร้อยล้านงั้นเหรอ ประธานหวังจริงใจเสียจริง”
“งั้นประธานหวังก็จัดการรยกเลิกสัญญาก่อนดีไหม”
หลินมั่วยิ้มเบาๆ
หวังเทียนเจ๋อพยักหน้ารัวๆราวกับว่าเขาได้รับการอภัยโทษ "ได้เลยครับ ไม่มีปัญหาครับ"
"คุณหลิน รอสักครู่นะครับ กระ...กระผมจะให้คนเอาสัญญามาให้"
หวังเทียนเจ๋อวิ่งไปโทรศัพท์ข้างนอก
แล้วหลินมั่วก็มองไปที่เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ "คุณอยากจะขออะไรอีกไหม"
เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ยังน้ำตาคลอเบ้า เธอส่ายหัวอย่างแรงๆและอยากจะพูด แต่ทันใดนั้นน้ำตาก็ไหลออกมา
ตอนนี้ปัญหาของเธอที่ค้างคามาเป็นเวลานานก็คลี่คลายลงในที่สุด
และเธอก็รู้สึกขอบคุณหลินมั่วเป็นอย่างมาก
และในเวลานี้ หลี่อวิ๋นที่เพิ่งหนีมาก็นั่งอยู่ในห้องคนเดียว ตัวเธอสั่นด้วยความตกใจ
เมื่อกี้ที่มีการสู้กันในห้องเธอกลัวมากจนไม่กล้าอยู่ที่นั่น เลยอาศัยช่วงชุลมุนแล้วแอบหนีออกมา
และในขณะที่เธอกำลังนั่งอยู่ ก็มีคนสองสามคนเดินเข้ามา
นำมาด้วยชายร่างอ้วนพุงใหญ่พร้อมด้วยบอดี้การ์ดอีกสามสี่คน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...