หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1383

เดิมหลินมั่ววางแผนที่จะกลับไปที่เมืองก่วงหยางในวันรุ่งขึ้น แต่ในคืนนั้นเขาได้รับโทรศัพท์จากสวี่ปั้นซย่า โดยเธอบอกว่ามีธุระบางอย่างที่ต้องทำในเมืองเอก หลินมั่วจึงไม่ได้กลับไป เช้าวันต่อมาเขาวิ่งไปรับสวี่ปั้นซย่า

ครั้งนี้สวี่ปั้นซย่ามาโดยรถยนต์พร้อมกับสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ย

ตอนนี้ตระกูลี่มีสถานะที่สูงมากในเมืองก่วงหยางโดยอยู่ในตระกูลหลัก

ไม่ว่าจะเป็นสวี่เจี้ยนกงหรือฟังฮุ่ย พวกเขาต่างพากันพูดโอ้อวดต่อหน้าญาติและเพื่อนฝูง ดังนั้นทั้งสองจึงชื่นชมหลินมั่วมากขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากพูดคุยกับสักพัก ในที่สุดหลินมั่วก็รู้จุดประสงค์ของการมาเยือนเมืองเอกของทั้งสอง ที่แท้สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยต้องการเปิดร้านขายยาในเครือของพวกเขาในเมืองเอก ดังนั้นจึงมาที่นี่เพื่อสำรวจเส้นทาง

“พ่อครับ แม่ครับ จะเปิดร้านขายยาที่ไหนครับ”

“ให้ผมจัดการให้ไหม”

หลินมั่วพูดด้วยรอยยิ้ม

สวี่เจี้ยนกงโบกมือไปมา “หลินมั่ว ฉันรับน้ำใจของแกไว้ละกัน”

“พวกเราติดต่อเอาไว้แล้ว”

“เพื่อนเก่าของเราอยู่ที่นี่ เขาจะช่วยเราจัดการ!”

ฟังฮุ่ยพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ใช่ หลินมั่ว ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้หรอก”

“เรื่องร้านขายยาควรจะเป็นพวกเราที่กังวล”

“แกช่วยพวกเราในเมืองก่วงหยางมามากแล้ว”

“ที่นี่คือเมืองเอก แกยังคงไม่คุ้นเคยกับที่นี่มาก ถ้าต้องให้แกมากังวลใจ พวกเราสองคนคงไม่มีความสุข”

“ไม่ต้องห่วงพวกเรามีเพื่อนอยู่ที่นี่ พวกเขาจะช่วยเราจัดการได้แน่ๆ”

หลินมั่วไม่ได้พูดเรื่องที่ตัวเองอยู่ที่นี่

เพราะท้ายที่สุดแล้วตระกูลหลักทั้งสิบในเมืองเอกยอมจำนนต่อเขาเพียงผิวเผิน ไม่ต้องยอมจำนนอย่างแท้จริง

หลินมั่ววางแผนไว้ว่าจะบอกครอบครัวเขาหลังจากที่ทำให้ตระกูลหลักทั้งสิบยอมจำนนต่อเขาอย่างสมบูรณ์

“ได้ครับ ถ้าอย่างนั้นพ่อกับแม่จัดการกันไปก่อน ถ้ามีอะไรให้ผมช่วยบอกได้เลยนะครับ!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินมั่วจึงไม่ยืนกรานอีกต่อไป เขาปรารถนาที่จะอยู่กับสวี่ปั้นซย่าเพียงลำพังอยู่แล้ว!

หลังจากพูดคุยกันครู่หนึ่ง สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยก็ขับรถออกไป

ทั้งสองไปห้างสรรพสินค้าที่ค่อนข้างมีระดับในเมืองและซื้อหยกแกะสลักเป็นของขวัญวันเกิด

“เจี้ยนกง นี่มัน...แพงเกินไปหรือเปล่า”

“หยกแกะสลักอันเดียวราคาเกือบ 300,000 หยวน!”

ฟังฮุ่ยถามด้วยความเจ็บปวด

สวี่เจี้ยนกงมองพลางพูดด้วยรอยยิ้ม “เอาชิ้นนี้แหละ อย่าใจแคบนักเลย”

“ครอบครัวพ่อตาของเขาอยู่ในมณฑลก่วง แต่พวกเขามีชื่อเสียงร่ำรวยและมีอำนาจมากเลยนะ”

“เราควรส่งหยกแกะสลักที่มีค่านี้ไปให้เขาน่ะถูกแล้ว”

“เพราะตระกูลสวี่เองก็เป็นตระกูลมีชื่อเสียง สมควรจะติดต่อกับตระกูลใหญ่แบบนี้ให้บ่อยขึ้น!”