หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1386

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยมีสีหน้ามืดมน

หลังจากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้เข้าใจทันทีว่าตระกูลเริ่นไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตา

ยิ่งไปกว่านั้นแม้ว่าลู่กั๋วซวนจะแต่งงานกับเริ่นเยวี่ยนเยวี่ยน แต่ในความเป็นจริงชีวิตของเขาในตระกูลเริ่นไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นนัก

นั่นทำให้ลู่กั๋วซวนดูซีดเซียวและแก่ลงมาก อาจเป็นเพราะเขาได้รับความคับข้องใจมากเกินไปในตระกูลเริ่น

แต่เมื่อลองพิจารณาดูแล้ว นี่ถือเป็นเรื่องปกติ

ลู่กั๋วซวนแต่งงานกับเริ่นเยวี่ยนเยวี่ยน เหมือนกับว่าเขาแต่งงานเข้าตระกูลเริ่น

ในตระกูลใหญ่อย่างตระกูลเริ่นจะคิดว่าลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านสูงส่งได้อย่างไร

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยอดไม่ได้ที่จะนึกถึงหลินมั่ว พวกเขาเองก็เคยปฏิบัติกับหลินมั่วแบบนั้นเหมือนไม่ใช่เหรอ

ทั้งสองถอนหายใจออกมา ก่อนที่สวี่เจี้ยนกงจะดึงลู่กั๋วซวนกลับมา “เหล่าลู่ ช่างเถอะ”

“เรามาวันนี้เพื่ออยากจะเจอกับนาย”

“ส่วนเรื่องอวยพรวันเกิดท่านผู้เฒ่าไม่ได้สำคัญสำหรับฉันหรอก”

“ไม่ต้องห่วง เราไม่ได้เจอกันนานหลายปี มาดื่มกันสักหน่อยสิ”

ลู่กั๋วซวนอดไม่ได้ที่จะเศร้า เขานั่งลงข้างสวี่เจี้ยนกงด้วยดวงตาแดงเล็กน้อย “เจี้ยนกง ขะ...ขอโทษนะ”

สวี่เจี้ยนกงตบไหล่ลู่กั๋วซวน “ไม่เอาน่า เพื่อนกันทั้งนั้น จะพูดแบบนั้นทำไม”

ทั้งสามนั่งคุยกันอยู่พักหนึ่ง จู่ๆ ก็มีกลุ่มวัยรุ่นเดินเข้ามาจากระยะไกล

เมื่อลู่กั๋วซวนหันไปมอง ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที

เขาลุกขึ้นพร้อมกับดึงวัยรุ่นคนหนึ่งเข้ามา

“เจี้ยนกง ฉันขอแนะนำให้รู้จัก”

“นี่ลู่ชิงหยุน ลูกชายฉันเอง”

“หมิงหมิง นี่คือลุงเจี้ยนกงที่พ่อเคยบอก รีบทักทายลุงเจี้ยนกงสักหน่อยสิ”

ลู่กั๋วซวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

สวี่เจี้ยนกงหัวเราะทันที “อ้อ ชิงหยุนนี่เอง โตขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย”

“ครั้งสุดท้ายที่เจอกันเขายังเด็กอยู่เลย!”