หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1387

ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลเริ่น ลู่ชิงหยุนถือได้ว่าเป็นเพลย์บอยที่มีชื่อเสียงในเมืองเอกเลยทีเดียว

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาเจอผู้หญิงสวยๆ มามากมาย

แถมแฟนสาวของเขายังเป็นถึงคนสวยอันดับต้นๆ และเคยคบหากับดาราหลายคน

นั่นทำให้เขาได้ชื่อว่าเป็นผู้ชายที่ตามีแววมากที่สุด

เขาไม่พอใจที่ลู่กั๋วซวนพูดถึงการหมั้นหมายในวัยเด็กจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับตระกูลสวี่มากนัก ทว่าเมื่อเขาเห็นสวี่ปั้นซย่า ความภาคภูมิใจก่อนหน้านี้ก็หายไปอย่างสมบูรณ์

สวี่ปั้นซย่าที่ดูสวยสง่า ทำให้ลู่ชิงหยุนเริ่มคิดในใจ

ถ้าฉันได้แต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ละก็...ฉันจะไม่ขออะไรอีกเลย!

ในเวลาเดียวกัน เขารู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก ถ้าเขารู้ว่าสวี่ปั้นซย่าสวยมาก ขนาดนี้คงจะรับปากเรื่องการหมั้นหมายไปนานแล้ว

เขาอยากจะขอร้องพ่อให้จัดการเรื่องแต่งงานเลยด้วยซ้ำ!

สวี่ปั้นซย่าวิ่งเข้าไปกอดแขนฟังฮุ่ยด้วยสีหน้ามีความสุข

“ปั้นซย่า ลูกมาที่นี่ได้ยังไง” สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยประหลาดใจ

“แล้วหลินมั่วล่ะ”

สวี่ปั้นซย่ายิ้มและพูดว่า “อ้อ มีเพื่อนนัดมาทานข้าวที่นี่ค่ะ”

“หลินมั่วกำลังจอดรถใต้ตึกค่ะ เดี๋ยวคงจะขึ้นมาแล้ว”

ในเวลานั้นเองลู่กั๋วซวนเดินเข้าไปหาด้วยสีหน้าประหลาดใจ “เจี้ยนกง นี่คือปั้นซย่าเหรอ”

สวี่เจี้ยนกงยิ้ม “ใช่แล้ว”

“ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เธออายุแค่เจ็ดขวบ”

“เวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ”

“มานี่สิ ปั้นซย่า นี่คือลุงลู่ รีบทักทายสิ”

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าอย่างเชื่อฟังและกล่าวสวัสดี “สวัสดีค่ะ ลุงลู่”

ลู่กั๋วซวนดูมีความสุขมาก “สวัสดีจ้ะ”

“ตายจริง โตขึ้นแล้วสวยมากเลย”

“ตอนที่เจอกันเธอยังเด็กอยู่เลย”

“เวลาผ่านไปไม่นานโตเป็นสาวสวยสะพรั่งซะแล้ว”

ในเวลานั้นเอง ลู่ชิงหยุนก็เดินเข้าไปสมทบเช่นกัน

เขามองไปที่สวี่ปั้นซย่าด้วยความประหลาดใจและถามว่า “พ่อ เธอคือลูกของลุงสวี่เหรอ”

เมื่อกี้เขาบอกว่าต้องหาคนที่เหมาะสมกันไม่ใช่หรือไง ทำไมถึงเปลี่ยนใจแล้วล่ะ