หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1388

สรุปบท ตอนที่ 1388 แกมีสิทธิ์อะไรมาเทียบกับตระกูลเริ่นของฉัน: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนที่ 1388 แกมีสิทธิ์อะไรมาเทียบกับตระกูลเริ่นของฉัน – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1388 แกมีสิทธิ์อะไรมาเทียบกับตระกูลเริ่นของฉัน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ ลู่ชิงหยุนพูดจาน่าเกลียดจริงๆ

ฟังฮุ่ยพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “ลูกสาวของฉันแต่งงานตามขนบประเพณีทุกอย่าง”

ลู่ชิงหยุนหัวเราะเยาะทันที “แต่งงานตามขนบประเพณี?”

“ยิ่งพูดแบบนี้ยิ่งเหมือนแก้ตัว”

“คนสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ”

“ภายนอกดูใสซื่อ แต่ใครจะรู้ล่ะว่ามันเน่าเฟะขนาดไหน!”

“พ่อ ดีแล้วที่ไม่ได้หมั้นหมายผู้หญิงคนนี้ไว้ให้ผม”

“ไม่อย่างนั้นถ้าแต่งงานแล้วทำตระกูลเริ่นของเราขายขี้หน้า แล้วผมจะอธิบายให้คุณตาฟังยังไง”

ประโยคนั้นทำให้สวี่เจี้ยนกง ฟังฮุ่ยและสวี่ปั้นซย่าหงุดหงิดขึ้นมาทันที

ลู่กั๋วซวนเริ่มว่าลู่ชิงหยุน ก่อนจะขอโทษสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ย

ใบหน้าของลู่ชิงหยุนเต็มไปด้วยความดูถูก เขามองไปที่สวี่ปั้นซย่าด้วยความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

เขาสูญเสียความมั่นใจได้อย่างสิ้นเชิง

หลังจากนั่งเล่นอยู่พักหนึ่ง จู่ๆ ลู่ชิงหยุนก็พูดขึ้นว่า “จริงสิ คุณสวี่ สามีของคุณทำงานอะไรเหรอ”

“เขาเป็นหมอ” สวี่ปั้นซย่าตอบ

ลู่ชิงหยุนเย้ยหยันในทันที “หมองั้นเหรอ”

“หึๆ เป็นหมอจะได้เงินเดือนเดือนละเท่าไรกัน”

“คุณสวี่ ดูจากการแต่งตัวของคุณไม่น่าจะราคาถูก”

“เงินเดือนสามีพอใช้เหรอ”

“สาวสวยอย่างคุณบางทีอาจจะมีรายได้พิเศษอย่างอื่นก็ได้นะ ฮ่าๆ ๆ”

สวี่ปั้นซย่าหน้าถอดสีทันที ชิงหยุนกำลังดูถูกเธออยู่!

สวี่เจี้ยนกงพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ลู่ชิงหยุน คงไม่ต้องลำบากให้นายมาเป็นห่วงหรอกนะ”

“ลูกสาวของฉันเป็นถึงประธานบริษัทยา อยากได้อะไรก็ซื้อเอง”

“ส่วนลูกเขยของฉันมีกิจการเป็นของตัวเอง”

“ทำงานเกี่ยวกับสถาปัตยกรรม ได้เงินเดือนไม่น้อย”

ลู่ชิงหยุนไม่คาดหวังมาก่อนว่าตระกูลสวี่จะพอมีพื้นฐานอยู่บ้าง

แม้ว่าลู่ชิงหยุนจะอ้างตัวว่ามาจากตระกูลเริ่น แต่ความจริงแล้วเขาใช้นามสกุลลู่ ไม่มีสิทธิ์อะไรในตระกูลเริ่นมากนัก

“ผมจะฟ้องแม่!”

ลู่ชิงหยุนวิ่งหนีไปด้วยความโกรธ

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความอึดอัดใจว่า “กั๋วซวน ทำไม...นายถึงตบหน้าลูกแบบนั้นล่ะ”

“จริงๆ แล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่...”

ลู่กั๋วซวนโบกมือ “เจี้ยนกง พอเถอะ”

“เด็กคนนี้ก้าวร้าวมากขึ้น!”

“ถ้าฉันไม่สอนบทเรียนให้เขา ไปเขาอาจจะสร้างปัญหาอะไรอีกก็ได้!”

“เจี้ยนกง ขอโทษนะ เจ้าเด็กนี่ถูกแม่ของเขาตามใจจนเสียนิสัย”

สวี่เจี้ยนกงถอนหายใจ “คนกันเองน่า ไม่ต้องขอโทษหรอก”

หลังจากพูดคุยกันสักพัก หลินมั่วก็เดินเข้ามา

เขาทักทายลู่กั๋วซวนและพาสวี่ปั้นซย่าขึ้นไปชั้นบน

วันนี้ไท่จื่อเชิญพวกเขามาทานอาหาร หลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่าจึงมาร่วมงานเลี้ยงด้วยกัน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา