หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 140

ผู้คนรอบๆ ต่างก็พากันเหน็บแนม ในมุมมองของพวกเขามองว่าสวี่ปั้นซย่าตั้งใจอวดเก่งอย่างเห็นได้ชัด!

อย่างไรก็ตาม ในโลกของผู้ใหญ่มองว่าความอวดเก่งที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้แบบนี้เป็นสิ่งที่ น่าขายหน้าที่สุด

ในโลกของผู้ใหญ่นั้น ผลประโยชน์มาเป็นอันดับแรก

การยอมสละผลประโยชน์ก้อนโต เพื่อที่จะอวดเก่งพูดจาเอาชนะ ถือเป็นเรื่องที่โง่เขลาที่สุด!

ในตอนที่สวี่ปั้นซย่าเตรียมจะอธิบายอีกครั้ง อยู่ๆ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาทางประตู

คนที่เป็นผู้นำก็คือหยวนเต๋อ

ภายใต้การเดินติดตามกันเข้ามาเป็นกลุ่มของเขานั้นมีสง่าราศีมาก

และคนเหล่านั้นรอบตัวเขา ล้วนเป็นผู้มีอิทธิพลในวงการยาและการรักษาของเมืองก่วงหยวน อีกทั้งยังมีหลายคนที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในข่าวบ่อยๆ

คนเหล่านี้ดึงดูดสายตาของผู้คนจำนวนมาก และพวกเขาต่างรู้ดีว่าคนกลุ่มนี้เป็นผู้มีอิทธิพลอย่างแน่นอน

โดยเฉพาะหยวนเต๋อที่อยู่ตรงกลาง แม้ว่าจะมีน้อยคนที่รู้จักเขา แต่ออร่าของเขานั้นเหนือกว่าผู้คนรอบข้างอย่างมาก

ทันใดนั้น หยวนเต๋อก็มองเห็นสวี่ปั้นซย่า

เขามีสีหน้าดีใจ และรีบเดินเข้ามาทันที

“ประธานสวี่ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบครับ!”

“ไม่คิดเลยว่าจะมาพบคุณที่นี่”

หยวนเต๋อทักทายพร้อมกับหัวเราะชอบใจ

สวี่ปั้นซย่ายืนขึ้น “ประธานหยวน สวัสดีค่ะ”

ทั้งสองคนทักทายกัน หยวนเต๋อยิ้มและพูดว่า “ประธานสวี่ ทางผมยังมีเพื่อนอีกหลายคนต้องไปต้อนรับ ไม่รบกวนนานหรอกครับ”

“ผมแค่อยากถามประธานสวี่เรื่องใบสั่งซื้อห้าร้อยล้านของผมว่าจะเริ่มส่งสินค้าเมื่อไรเหรอครับ”

เมื่อพูดคำนี้ออกมา ผู้คนในสถานที่นั้นต่างก็ร้องตกใจเสียงหลง

คนนี้เป็นใครกันแน่ พอเริ่มเอ่ยปาก ก็พูดถึงใบสั่งซื้อห้าร้อยล้านเลยเหรอ

สวี่ปั้นซย่าสีหน้าเก้อเขิน “ประธานหยวน ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะ”

“ช่วงเดือนนี้เกรงว่าจะส่งสินค้าให้ไม่ได้ ยกโทษให้ฉันด้วยนะคะ!”

ทุกคนตกใจอีกครั้ง สวี่ปั้นซย่าบ้าไปแล้วเหรอ

ใบสั่งซื้อห้าร้อยล้านจะต้องเป็นลูกค้ารายใหญ่อย่างแน่นอน ถ้ามีสินค้างั้นก็ต้องพยายามทำให้ลูกค้ารายใหญ่พอใจก่อนสิ

สุดท้ายคุณบอกไปว่าเดือนนี้ส่งสินค้าให้ไม่ได้ จะไม่ทำให้ลูกค้ารายใหญ่ไม่พอใจเหรอ

แต่หยวนเต๋อกลับไม่มีท่าทีโมโหเลยแม้แต่น้อย กลับยิ้มแล้วพูดว่า “เข้าใจครับ! เข้าใจ!”

“ครั้งนี้อุตสาหกรรมสวี่ซื่อได้รับใบสั่งซื้อมาตั้งสามพันล้าน เดาว่าคงต้องยุ่งไปตลอดทั้งปีเลยสินะครับ”

“แต่ว่า ประธานสวี่ ผมขอน้ำใจจากคุณเป็นการส่วนตัวนะครับ”

“ถ้าหากมีสินค้าจะต้องส่งให้ผมก่อนสามสิบเปอร์เซ็นต์ คุณคิดว่ายังไงครับ”

สวี่ปั้นซย่ายิ้มขึ้นมาทันที “ประธานหยวนวางใจได้เลยค่ะ”

“ถ้าหากมีสินค้าแล้ว ฉันจะส่งให้คุณก่อนเลยค่ะ!”

หยวนเต๋อดีใจอย่างมาก “อย่างงั้นก็ขอบคุณประธานสวี่มากเลยครับ!”

“ประธานสวี่ พวกคุณทานอาหารกันให้อร่อยนะครับ ผมไม่รบกวนแล้วครับ!”

หยวนเต๋อแสดงความคารวะ และหันหลังกลับนำผู้คนขึ้นไปชั้นบน

ผู้คนในสถานที่นั้นสับสนไปพักหนึ่ง

มิน่าล่ะที่สวี่ปั้นซย่าพูดว่าช่วงนี้กิจการยุ่งมาก เธอไม่ได้อวดเก่ง แต่นั่นมันคือเรื่องจริง!

ใบสั่งซื้อสามพันล้าน ไม่แน่ว่าทั้งปีก็อาจจะยุ่งไปตลอด จะมีเวลาที่ไหนไปรับใบสั่งซื้อที่อื่นกันล่ะ

ในตอนนั้น ผู้หญิงที่มีของแบรนด์เนมทั้งตัวก็พูดจาเหน็บแนมขึ้นมา

“ไปหานักแสดงมาจากที่ไหน ไม่มีความเป็นมืออาชีพเลย”

“เพื่อที่จะได้คุยโว ถึงกับต้องเริ่มหาคนมาแสดงเลยเหรอ”

“น่าขายหน้าเนอะ”

ผู้คนรอบๆ ต่างพากันหันมามอง ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอทนไม่ไหว จึงตะโกนด่าออกไป

“หุบปากไปซะ!”

“เธอรู้ไหมว่าคนเมื่อกี้เป็นใคร”

“นั่นคือหยวนเต๋อ!”

“เจ้าของบริษัทยาที่ใหญ่ที่สุดในมณฑลก่วง และยังเป็นผู้มีอำนาจและบารมีสูงส่งของอุตสาหกรรมการแพทย์ในมณฑลก่วงด้วย”

“ถึงแม้จะเป็นเซิ่งหยวนกรุ๊ป ก็ไม่ควรพูดแบบนี้ต่อหน้าเขา!”

“เธอกล้าพูดว่าเขาคือนักแสดงเหรอ”

ผู้คนต่างตกใจ แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะไม่รู้จักหยวนเต๋อ

แต่ว่าชื่อนี้ล้วนเป็นที่พูดถึงให้ได้ยินกันอยู่เสมอ!