หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1400

คนตระกูลเริ่นต่างพุ่งเข้าหาหลินมั่ว พวกเขาคิดที่จะเอาชนะหลินมั่วด้วยจำนวนคนที่มากกว่า

ในขณะนั้นเอง คนของเก้าตระกูลใหญ่ก็วิ่งกรูกันเข้ามาทันที

"ถ้าฉันเห็นว่าใครกล้าที่จะไม่เคารพคุณหลินมันต้องตาย!"

"แม่* ถ้าใครกล้าทำอะไรคุณหลินกูเอามึงตายแน่!"

"หยุดเดี๋ยวนี้ ถ้าใครกล้าทำอะไรคุณหลินจับพวกมันโยนลงตึกไปให้หมด!"

ประมุขของเก้าตระกูลใหญ่ต่างยืนมองอย่างโมโห

ถึงแม้คนตระกูลเริ่นจะมีเยอะแต่ว่าเมื่อเทียบกับคนของทั้งเก้าตระกูลใหญ่ ก็ถือว่าไม่ได้มากมายอะไร

คนของเก้าตระกูลใหญ่เดินเข้ามาก่อนจะจัดการคนตระกูลเริ่นทั้งหมดให้กองลงไปนอนกับพื้น พวกเขากดศีรษะคนตระกูลเริ่นเอาไว้ทำให้คนตระกูลเริ่นไม่มีโอกาสที่จะโต้กลับ

คนตระกูลเริ่นต่างช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาไม่รู้จริงๆ ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

ทำไมจู่ๆ คนของเก้าตระกูลใหญ่ต้องเข้ามาช่วยหลินมั่วด้วยล่ะ

สำหรับพวกเขา เรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ขอแค่เซวียอู่เยี่ยไม่เข้ามายุ่งก็คงจะไม่มีปัญหาอะไรมาก

เซวียอู่เยี่ยเป็นถึงราชันย์แห่งแดนใต้ เขาคงไม่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับสิบตระกูลใหญ่เพื่อชู้แค่คนเดียวหรอก

เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงทำแบบนี้ต่อสวี่เจี้ยนกง

แต่ใครจะไปคิดว่าเรื่องมันจะเลยเถิดได้ขนาดนี้

เซวียอู่เยี่ยไม่ได้เข้ามายุ่งก็จริง แต่สุดท้ายคนของเก้าตระกูลกลับยื่นมือเข้ามาสอดเสียก่อน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ลู่ชิงหยุนพยายามเงยหน้าขึ้นมามองหวังซิ่งหยุน "ท่านประมุขหวัง ท่าน...ท่านทำอะไร"

"ท่านผู้เฒ่าตระกูลผมได้เข้าไปเยี่ยมหาเซวียนแล้ว"

"นี่มันก็แค่เรื่องกระทบกระทั่งกันเล็กๆ ระหว่างพวกเรา ตระกูลทั้งเก้าต้องยื่นมือเข้ามายุ่งด้วยเหรอ"

หวังซิ่งหยุนมองเขาอย่างดูถูก "แกพูดอะไร"

"ท่านผู้เฒ่าตระกูลแกไปเยี่ยมหาเซวียอู่เยี่ยเมื่อไหร่กัน"

"เขายังอยู่ในห้องไม่ใช่เหรอ"

ลู่ชิงหยุนอึ้งไป "เซวียอู่เยี่ยไม่ได้อยู่ในห้องเหรอ"

หวังซิ่งหยุน "ใครบอกแกว่าเซวียอู่เยี่ยอยู่ที่นี่"

ลู่ชิงหยุนงุนงง "เซวียอู่เยี่ยไม่อยู่ที่นี่ งั้น...งั้นเมื่อกี้พวกท่านไปหาใครมา"