หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1405

นี่คือชั้นบนสุดของโรงแรมว่านเหอ หากโยนลงมาจากบนนี้ เริ่นก่วงหยวนจะต้องตายอย่างแน่นอน!

สมาชิกตระกูลเริ่นร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ ท่านผู้เฒ่าเริ่นกลอกตาและล้มลงทันที

สองสามคนที่อยู่ข้างเขา รีบช่วยเข้าไปประคองด้วยความลุกลี้ลุกลน และมีคนบีบที่ร่องใต้จมูกของเขาอย่างแรง

หลังจากนั้นไม่นาน ท่านผู้เฒ่าเริ่นก็ฟื้นขึ้นอย่างอ่อนแรง

เขาส่งเสียงร้องอย่างน่าสมเพช "ลูกชายของฉัน!"

“คุณ...คุณฆ่าลูกชายของฉัน เรา...พวกเราตระกูลเริ่นกับคุณอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้แล้ว!”

“ฆ่าเขาเดี๋ยวนี้ แก้แค้นให้หยวนเอ๋อร์!”

สมาชิกตระกูลเริ่นรีบกรูกันเข้ามา อาศัยคนจำนวนมาก ล้อมหลินมั่วเอาไว้

ท่านผู้เฒ่าเริ่นลุกขึ้นยืน แล้วพูดเสียงดัง “ท่านผู้นำทั้งเก้า นี่เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างตระกูลเริ่นของผมกับคนสกุลหลินคนนี้ พวกคุณไม่เกี่ยว!”

“วันนี้ ถ้าเขาไม่ตาย ก็เป็นผมที่ตาย!”

“ผมหวังว่าเก้าตระกูลใหญ่จะไม่เข้ามายุ่งเรื่องนี้ ผู้ที่ไม่รู้เห็นจะได้ไม่ถูกลูกหลงไปด้วย!”

สีหน้าของท่านผู้เฒ่าเริ่นเคร่งขรึม ตอนนี้เขาบ้าไปแล้ว แม้กระทั่งกล้าพูดคำข่มขู่เก้าตระกูลใหญ่

อย่างไรก็ตาม นี่ถือเป็นการแสดงเจตจำนงอันแน่วแน่ของเขา เขากำลังจะแลกชีวิตด้วยชีวิตกับหลินมั่ว!

หลินมั่วยืนเอามือไพล่หลัง และมองไปที่เก้าตระกูลใหญ่ด้วยท่าทีสงบนิ่ง กำลังรอดูทีท่าของพวกเขา

ผู้นำทั้งเก้าตระกูลใหญ่มองหน้ากันไปมา และท้ายที่สุด พวกเขาก็มองไปที่หวังซิ่งอวิ๋น

ในความเป็นจริง พวกเขาต้องการดูตระกูลเริ่นและหลินมั่วต่อสู้กันจนบาดเจ็บและเสียหายทั้งสองฝ่าย

แต่ปัญหาคือ ทุกคนต่างก็รู้ดี

ต่อให้คนตระกูลเริ่นจะสู้จนตัวตาย พวกเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินมั่วอยู่วันยังค่ำ

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หากพวกเขาเลือกที่จะนิ่งเฉย หลังจากนี้เขาจะแก้ตัวกับหลินมั่วอย่างไร

หวังซิ่งอวิ๋นตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เขาโบกมือทันที “บังอาจมากนะ!”

“คนสกุลเริ่น คุณกล้ามาก กล้ามากำเริบเสิบสานกับคุณหลินหรือ”

“พวกเราเก้าตระกูลใหญ่อยู่ที่นี่ วันนี้ อย่าได้คิดจะแตะต้องแม้ปลายเส้นผมของคุณหลิน!”

“เด็กๆ จัดการพวกเขาทุกคน!”