หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1414

สวี่เจี้ยนกงกลืนน้ำลายอย่างหนัก เขาพยายามระงับความตื่นเต้นในใจ และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้าน: "นี่...มันคงจะไม่เหมาะมั้ง"

“อาคารยี่สิบกว่าแห่งเหล่านี้ล้วนตั้งอยู่บนทำเลทองของมณฑลก่วง"

“ผม...ผมเคยได้ยินมาว่า ค่าเช่าแห่งหนึ่งก็ตกเดือนละมากกว่าห้าแสนเชียวนะ”

“แต่อาคารกว่ายี่สิบแห่งทั้งหมดนี้กลับไม่มีค่าเช่าเลย แล้ว...นี่...เราจะกล้ารับมันได้อย่างไร"

ชายคนนั้นยิ้ม และพูดเสียงดังฟังชัด “ผู้อาวุโสสวี่ คุณอย่าพูดเช่นนั้นเลยครับ”

"เรื่องนี้เราได้รับคำสั่งจากคุณหลิน นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณใช้อาคารของพวกเรา"

“สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่พวกเราควรจะทำอยู่แล้ว คุณไม่ต้องเกรงใจครับ!”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยตกตะลึงอีกครั้ง ชื่อของหลินมั่วในมณฑลก่วงนั้น ใช้ประโยชน์ได้ดีขนาดนี้เลยหรือ

อย่างไรก็ตาม ทั้งสองยังคงลังเล

ในตอนแรก พวกเขาวางแผนเอาไว้ว่า จะเช่าขึ้นมาแค่หนึ่งหรือสองอาคารเท่านั้น

เช่นนี้ เงินที่เหลือจากการจ่ายค่าเช่าแล้ว ก็ยังมีเงินทุนสำหรับตกแต่งร้านได้อีก

แต่ตอนนี้ ทั้งยี่สิบอาคารมาพร้อมกันทีเดียว

แถมยังไม่ต้องเสียค่าเช่า แต่ปัญหาอีกอย่างตอนนี้ก็คือ เงินสำหรับการตกแต่งร้าน พวกเขาน่าจะมีไม่พอ

อาคารตั้งยี่สิบกว่าแห่ง ถ้าหากตกแต่งโดยยึดตามข้อกำหนดของร้านขายยา นั่นจะเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงมาก

ด้วยสถานการณ์เงินทุนปัจจุบันในร้านขายยา เป็นไปไม่ได้เลยที่จะสนับสนุนค่าใช้จ่ายส่วนนี้ได้

ทั้งสองคนมองหน้ากัน พวกเขากำลังลังเลว่าจะรับอาคารจำนวนมากนี้หรือไม่

แม้ว่าอาคารเหล่านี้จะน่าสนใจมาก แต่หากพวกเขายอมรับ สวี่ปั้นซย่าจะต้องจัดหาเงินทุนจำนวนมหาศาลมาใช้สำหรับการตกแต่ง

นอกจากนี้ การเปิดสาขามากกว่ายี่สิบสาขาในคราวเดียว พนักงานของพวกเขาย่อมไม่สามารถรับมือได้

ขณะที่ทั้งสองกำลังลังเลอยู่นั้น ชายคนนั้นก็พูดขึ้นอีกครั้ง "โอ้ จริงสิ ผู้อาวุโสสวี่ ยังมีอีกเรื่องที่ผมต้องคุยกับคุณครับ"

สวี่เจี้ยนกงรีบตอบ "พูดมาเลยครับ ไม่ต้องเกรงใจ"

ชายคนนั้นยิ้ม: "อย่างนี้ครับ"

"คุณมีรูปแบบการตกแต่งร้านขายยานี้แล้วหรือยังครับ”

“บริษัทตกแต่งที่ใหญ่ที่สุด ถ้างั้นราคาค่าตกแต่ง จะเท่าไหร่กันเนี่ย..."

เขาตื่นตระหนกเล็กน้อย เพราะร้านขายยาไม่มีเงินทุนมากมายขนาดนั้น

ชายคนนั้นยิ้มและพูดว่า "ผู้อาวุโสสวี่ เรื่องเงินทุน พวกเราตระกูลหลักทั้งเก้าจะจัดการให้ทั้งหมดครับ"

"คุณเพียงแค่จัดเตรียมรูปแบบการตกแต่งเท่านั้น เรื่องอื่นๆ คุณไม่ต้องกังวลเลยครับ"

“อ้อ ไม่สิ คุณยังต้องกังวลเรื่องของการรับสมัครพนักงาน แล้วก็การฝึกอบรมพนักงานอีกด้วยครับ”

“เรื่องพวกนี้ พวกเราคงจะไม่สะดวกจัดหาให้คุณแล้วครับ”

ดวงตาของสวี่เจี้ยนกงเบิกกว้าง เขาไม่คิดว่าตระกูลใหญ่ทั้งเก้าจะทำสิ่งต่างๆ จริงจังเพียงนี้

อาคารทั้งหมดยี่สิบกว่าแห่งมอบให้เขาใช้ แถมยังไม่คิดเงินค่าเช่าเลย นั่นก็เพียงพอแล้ว

แต่ตระกูลหลักทั้งเก้ายังยอมควักกระเป๋าตัวเอง เพื่อจ้างทีมงานก่อสร้างมาช่วยพวกเขาตกแต่ง

เมื่อเป็นแบบนี้ พวกเขาก็ไม่ต้องกังวลอะไรอีก เพียงแค่รอการเปิดร้านเท่านั้น!