หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1418

ขณะนี้ แม้แต่ฟังฮุ่ยและสวี่ปั้นซย่าก็โมโหขึ้นมาเช่นกัน

นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ!

“พวกเราจ่ายเงินไปแล้ว รถนี้พวกเราซื้อเสร็จเรียบร้อยแล้ว!”

“ยังไงพวกเราก็จะขับรถคันนี้ออกไปในวันนี้ให้ได้!”

ฟังฮุ่ยตะคอก

ผู้จัดการถ่มน้ำลายและชี้ไปที่ฟังฮุ่ย “เฮอะ ก็ลองดูสิ”

“ยังไงวันนี้พวกคุณก็ขับรถคันนี้ออกไปไม่ได้!”

“ผมจะบอกไว้เลยนะ ไม่ต้องมาคุยเรื่องเงินอะไรนั่นกับผม”

“ขั้นตอนทั้งหมดยังจัดการไม่เสร็จ รถคันนี้ยังไม่ใช่ของพวกคุณ!”

ฟังฮุ่ยกำลังจะตอบกลับไป แต่สวี่เจี้ยนกงก็ห้ามเธอไว้

สวี่เจี้ยนกงหยิบเอกสารบนโต๊ะขึ้นมาและประทับลายนิ้วมือลงไป ซึ่งเป็นขั้นตอนสุดท้ายของการซื้อขาย จากนั้นก็ตะโกนขึ้นมา ตอนนี้เอกสารทั้งหมดเรียบร้อยหมดแล้ว”

“คุณว่ารถคันนี้เป็นของผมหรือยังล่ะ”

ผู้จัดการชะงักไปครู่หนึ่ง เขาคิดไม่ถึงว่าสวี่เจี้ยนกงจะใช้ไม้นี้

เขามองไปยังสัญญานั้นและหัวเราะขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง “เอกสารเสร็จแล้วจะอย่างไรล่ะ”

“อย่างไรวันนี้พวกคุณก็ขับรถคันนี้ออกไปไม่ได้!”

“ฟังที่ผมพูดเถอะ ประธานหยางไม่ใช่คนที่พวกคุณจะไปหาเรื่องได้”

“ทำลายเอกสารพวกนั้นด้วยตัวเองซะ ผมจะคืนเงินให้พวกคุณ พวกคุณไม่มีอะไรต้องเสียเลยสักอย่าง”

“แต่ถ้าเกิดว่าประธานหยางรู้เข้าว่าพวกคุณไปแย่งของของเขาล่ะก็ เหอะ วันนี้พวกคุณคงออกจากเมืองออโตไบต์นี้ไม่ได้แน่!”

ถ้าเป็นเมื่อก่อน สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยคงจะตกใจกลัวไปแล้ว

แต่หลังจากผ่านเรื่องของตระกูลเริ่นมา พวกเขาทั้งสองคนรู้แล้วว่าตระกูลสวี่ในวันนี้ ไม่ใช่ตระกูลที่จะถูกเหยียดหยามได้!

สวี่เจี้ยนกงตบโต๊ะ “นี่คุณขู่กันหรือ”

“ผมจะบอกอะไรให้นะ อย่างไรวันนี้ผมก็จะขับรถขันนี้ออกไป!”

“ผมล่ะอยากจะเห็นนักว่าพวกคุณจะทำอะไรได้!”

“เอกสารต่างๆ ผมก็จัดการเสร็จหมดแล้ว ใครก็อย่าคิดที่จะมาแย่งของของผม!”

พนักงานขายพูดขึ้นเสียงเบา “ผู้จัดการคะ พวกเขาก็เสร็จเอกสารเรียบร้อยแล้ว...”

ผู้จัดการตบหน้าพนักงานขายไปด้วยความโมโห “ไสหัวไปซะ ฉันให้เธอพูดหรือไง”

พนักงานขายถูกตบจนหน้าแดงก่ำและน้ำตาไหลรินออกมา

“พวกเรารับมือกับคนแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ...”

หลังจากได้ยินแบบนั้น ฟังฮุ่ยก็กังวลขึ้นมาเล็กน้อย

ได้เจอกับเจ้าพ่อแบบนี้ หลินมั่วจะยังจัดการได้อยู่ไหม

เธอมองไปยังสวี่เจี้ยนกง สวี่เจี้ยนกงกัดฟัน “ฉันไม่สนใจหรอกว่าเขาจะคือประธานหยางอะไรนั่น!”

“นี่เป็นของขวัญที่ฉันจะซื้อให้ลูกเขยของฉัน ใครก็ห้ามมาแย่งไปทั้งนั้น!”

“ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะกล้าทำอะไรกลางวันแสกๆ แบบนี้!”

ฟังฮุ่ยพยักหน้าเห็นด้วย

รถคันนี้เป็นรถที่ซื้อให้หลินมั่ว หรือก็คือของขวัญชิ้นแรกที่พวกเขาซื้อให้หลินมั่ว พวกเขาจะยอมให้คนอื่นแย่งไปได้อย่างไร

สวี่ปั้นซย่าไม่ได้พูดอะไร เธอมีลางว่าจะเกิดเรื่องอะไรไม่ดีขึ้น เธอจึงแอบส่งข้อความไปหาหลินมั่ว

ฟังฮุ่ยตบหลังพนักงานขายเบาๆ “หนู ไม่ต้องกังวล”

“พวกเขาไม่กล้าทำอะไรพวกเราหรอก!”

แต่พนักงานก็ยังคงตัวสั่นเทา เธอรู้สึกว่าสวี่เจี้ยนกงและคนอื่นๆ ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาเสียเลย

ไปหาเรื่องประธานหยาง นั่นเป็นการรนหาที่ตายชัดๆ!