หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1422

ประธานหยางเดินเข้ามาพร้อมกับหม่าเทียนเฉิง พร้อมกับตะโกนออกมาด้วยความดีใจ “พี่หม่าครับ ไอ้สารเลวพวกนี้แหละครับ”

“เมื่อกี้นี้ผมพูดชื่อพี่ออกไปแต่พวกเขาก็ยังพูดจาเหยียดหยามพี่ต่อ ไม่เห็นพี่อยู่ในสายตาเลยครับ”

“ยังมีไอ้สารเลวคนนี้อีกครับ เมื่อกี้นี้มันบอกว่าตัวเองคือไท่จื่อแห่งเมืองไห่”

“เหอะ พี่หม่าครับ ผมได้เจอกับคนบ้าดีเดือดขนาดนี้มาก่อนเลย ถึงขั้นกล้ามาบอกว่าตัวเองคือไท่จื่อแห่งเมืองไห่”

“พี่หม่า พวกเราจัดการมันเองครับ จากนั้นก็ไปบอกไท่จื่อ ไท่จื่อต้องชอบใจแน่ๆ”

หลังจากพูดถึงตรงนี้ เขาก็มองไปยังสวี่ปั้นซย่าด้วยสายตาโลภมาก “โอ้ จริงสิครับพี่หม่า ยังมีหญิงสาวอีกคนหนึ่ง”

“เมื่อกี้เธอด่าผมไปเยอะเลย อีกเดี๋ยวผมจะพาเธอไปด้วย ให้เธอมาขอโทษผมด้วยตัวเอง!”

หลังจากพูดจบ สายตาของประธานหยางก็แทะโลมร่างกายของสวี่ปั้นซย่าอย่างไร้ยางอาย

เขาจะพาสวี่ปั้นซย่าไปขอโทษที่ไหนกัน เขาก็แค่ชอบสวี่ปั้นซย่าและอยากจะครอบครองเธอไว้ก็เท่านั้น!

เขาพูดมาตั้งมากมายขนาดนั้น แต่หม่าเทียนเฉิงกลับไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

หลังจากหม่าเทียนเฉิงเข้ามาในห้องนี้ สีหน้าของเขาก็มีแต่ความตะลึงและไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

นั่นเป็นเพราะว่าเขาเห็นหลินมั่วกับไท่จื่อ

ประธานหยางไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรกันแน่ แต่กลับตะโกนโหวกเหวกโวยวาย

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยเห็นว่ามีชายร่างกำยำมากมายขนาดนั้นเดินเข้ามา ทั้งสองคนก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา

โดยเฉพาะหลังจากที่รู้ว่าหม่าเทียนเฉิงเป็นเจ้าพ่อใต้ดินแห่งมณฑลก่วง ทั้งสองคนก็หวาดกลัวขึ้นมากกว่าเดิม

คนประเภทนี้ไม่ด้อยไปกว่าตระกูลหลักทั้งเก้าเลย

พวกเขาไม่สนใจกฎหมาย เป็นคนที่ไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วยอย่างเด็ดขาด!

ทั้งสองคนสบตากัน จากนั้นสวี่เจี้ยนกงก็รีบพูดขึ้น “คุณหม่า เรื่องนี้ไม่ได้เป็นแบบที่เขาพูดนะครับ”

“จริงๆ แล้วเรื่องนี้มันไม่ใหญ่เลย ก็แค่รถคันเดียวเอง!”

“พวกเราไม่ได้มีเจตนาไม่เคารพคุณ เพียงแค่ประธานหยางทำเกินไปเท่านั้น”

“พวกเราซื้อรถคันนี้ไว้แล้ว แต่เขาจะมาแย่งไป นี่...นี่มันไม่เหมาะสมเลยนะครับ”

“คุณหม่าครับ คุณไม่จำเป็นต้องวิ่งวุ่นมาแก้ปัญหาเรื่องเล็กแค่นี้หรอกครับ...”

“ฉันจะ...”

เขายังพูดไม่ทันจบก็ถูกหัวหน้าไปอย่างแรง

ประธานหยางหันหน้ากลับมาและเห็นเข้ากับสายตาโหดเหี้ยมของหม่าเทียนเฉิงพอดี

ตบเมื่อสักครู่นี้เป็นตบของหม่าเทียนเฉิง!

ประธานหยางรู้สึกมึนงงเล็กน้อย เขาพูดขึ้นด้วยความสงสัย “พี่หม่า พี่...พี่ทำอะไร”

หม่าเทียนเฉิงหน้าซีดเซียวและพูดขึ้นด้วยความโมโห “หุบปากเดี๋ยวนี้!”

ประธานหยางอึ้งไป “ทำไมล่ะครับ”

“พี่หม่า ไอ้สารเลวนี่ไม่เคารพพี่ ผมกำลังพูดแทนพี่อยู่...”

หม่าเทียนเฉิงไม่พูดพร่ำทำเพลงและตบหน้าประธานหยางไปทันที พร้อมกับตะคอก “คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!”

สีหน้าของประธานหยางเต็มไปด้วยความงุนงง เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ

คนที่ปกติเรียกกันว่าพี่น้องคนสนิท ดื่มเหล้าด้วยกัน ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ล่ะ