ใบหน้าของฟู่ม่านเต็มไปด้วยการเสียดสี ราวกับว่าเธอกำลังดูเรื่องตลกอยู่
เพราะว่าในความคิดของเธอ การที่สามารถอาศัยอยู่ในเมืองหนานหลินได้นั้นมันไม่ง่ายเลย
สำหรับการมีตึกทั้งตึกอยู่ในที่แห่งนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ขี้โม้ชัดๆ
ไม่ต้องพูดถึงการจำกัดการซื้อของเมืองเอก เมืองหนานหลินแห่งนี้เป็นเขตชุมชนที่เป็นที่ต้องการมากที่สุดในเมืองเอก ใครจะสามารถเป็นเจ้าของตึกทั้งตึกในนี้ได้กัน
ดังนั้นเธอมองว่าฟังฮุ่ยและหลี่หลินเป็นคนป่วยทางจิต
ฟังฮุ่ยพูดช้าๆ "ตึกหมายเลข 1 เป็นของพวกเรา!"
ฟู่ม่านผงะไปครู่หนึ่งแล้วหัวเราะอีกครั้ง
“ตึกหมายเลข 1?”
"คุณป้า คุณจะตลกเกินไปแล้วนะ!"
"คุณรู้ไหมว่าตึกหมายเลข 1 ราคาขายเท่าไหร่"
"คุณรู้หรือไม่ว่าตึกที่แพงที่สุดในเมืองหนานหลินคือตึกหมายเลข 1"
"คุณบอกว่าตึกหมายเลข 1 ทั้งตึกเป็นของพวกคุณงั้นเหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า น่าขำจริงๆ ขำจะตายอยู่แล้ว..."
ฟู่ม่านหัวเราะจนสั่นไปทั้งตัว
ในขณะนี้เอง ชายหัวโล้นสวมสร้อยคอทองคำเส้นใหญ่และแว่นกันแดดอันใหญ่เดินเข้ามา
เขาเอาแขนข้างหนึ่งโอบรอบเอวของฟู่ม่าน "เกิดอะไรขึ้น ทำไมหัวเราะขนาดนี้"
ทันทีที่ฟู่ม่านเห็นชายหัวโล้น เธอก็ทำตัวออดอ้อนทันที "ที่รักคะ ในที่สุดคุณก็มา"
"ฉันเจอกับเพื่อนเก่า เธอบอกฉันว่าตึกหมายเลข 1 ทั้งตึกเป็นของพวกเขา"
“โห ที่รัก ฉันกลัวจังเลย”
"ฉันไม่คาดคิดจริงๆ ว่าในหมู่เพื่อนร่วมชั้นของฉันจะมีผู้มีอิทธิพลขนาดนี้"
สิ่งที่พูดล้วนเป็นการเยาะเย้ยทั้งนั้น
ชายหัวโล้นถ่มน้ำลายทันที "เพ้อเจ้อ!"
“ใครบอกว่าตึกหมายเลข 1 เป็นของครอบครัวเธอ”
“เดินออกมาให้กูดูซิ กูจะตบมันให้คว่ำเลย!”
"ตึกหมายเลข 1 เป็นของพี่หย่งสหายของกู"
“ไอ้เวรที่ไหนมันไม่ลืมหูลืมตาวะ จะหลอกคนอื่นไม่รู้จักหัดดูข้อมูลก่อน”
“มาทำตัวกร่างต่อหน้ากู บ้าไปแล้วเหรอ”
ฟู่ม่านมองไปที่ฟังฮุ่ยพร้อมกับเยาะเย้ย "คุณป้า ได้ยินหรือยัง"
"ตึกหมายเลข 1 เป็นของเพื่อนสามีฉัน"
“ตอนนี้คุณต้องการพูดอะไรอีกไหม”
ฟังฮุ่ยขมวดคิ้ว "เป็นไปไม่ได้!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...