หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1438

ชายหัวโล้นทรุดลงกับพื้น

แม้แต่ประธานหยางเขายังไม่กล้าแตะ นับประสาอะไรกับหม่าเทียนเฉิงและสิบตระกูลใหญ่

เขาจินตนาการไม่ออกว่าเขาหาเรื่องคนใหญ่คนโตระดับไหน!

แม้แต่ประธานหยางยังต้องคุกเข่าทั้งคืน จุดจบของเขายังต้องพูดอีกหรือ

ฟู่ม่านที่อยู่ข้างๆ รู้สึกเสียใจเหลือเกิน

เหตุการณ์นี้พูดไปแล้ว เพราะเธอจงใจเยาะเย้ยหลี่หลิน เพื่อแสดงต่อหน้าเพื่อนว่าตนเองเหนือกว่าจนนำความซวยมาให้

แต่เธอจะรู้ได้อย่างไรว่าคนรอบตัวหลี่หลินจะมีความสามารถยิ่งใหญ่ขนาดนี้

ตอนนั้นเธอเห็นหลี่หลินกับคนกลุ่มนั้น ยังเข้าใจว่าพวกเขาเป็นญาติของหลี่หลิน ไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตาเลย

เหลือเชื่อจะกลายเป็นขัดแย้งกับผู้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ครั้งนี้แกว่งเท้าหาเสี้ยนจริงๆ!

หากเธอรู้เรื่องก่อนหน้านี้ อาจจะใช้ความสัมพันธ์เพื่อนกับหลี่หลิน ไม่แน่อาจจะได้มีคอนเนคชันก็ได้!

แต่มันสายเกินไปแล้วที่จะพูดเรื่องพวกนี้

สิ่งที่ฟู่ม่านคิดตอนนี้คือจะผ่านเรื่องตรงหน้าไปได้อย่างไร

หลังจากที่ประธานหยางกลับมาแล้ว เขาจะไม่ปล่อยเธอไปแน่นอน ตอนนี้ เธอกลัวจนตัวสั่น

อีกด้านหนึ่ง ประธานหยางพาพวกหลินมั่วไปที่อาคารเลขที่ 1

เมื่อพวกเขามาถึงที่นี่ พวกหลินมั่วถึงค่อยเข้าใจว่า ทำไมอาคารหลังนี้ถึงมีมูลค่าสูงสุด

อาคารเลขที่ 1 นี้เป็นเพียงอาคารแบบตะวันตกไม่กี่ชั้นที่ไม่สูงนัก

มันตั้งอยู่ในทำเลดีที่สุดในย่านนั้น

ด้านหน้าอาคารเลขที่ 1 เป็นทะเลสาบเทียมขนาดใหญ่ซึ่งมีทัศนียภาพดีที่สุดในชุมชน

ด้านล่างอาคารเลขที่ 1 มีสวนขนาดใหญ่ล้อมรอบ นับเป็นสวนส่วนตัวของอาคารเลขที่ 1

ไม่ว่าจะเป็นแสง หรือการตกแต่งภายนอก รวมทั้งการออกแบบภายใน ล้วนเป็นแบบที่ดีที่สุด

แม้ว่าทุกคนจะยังไม่ได้เข้าไปดูในบ้าน ก็ถูกสภาพแวดล้อมภายนอกดึงดูดแล้ว

ฟังฮุ่ยรำพึง "สภาพแวดล้อมที่นี่ดีจริงๆ เทียบได้กับเซิ่งซื่อเรสซิเด้นท์ของเรา"

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าหงึกหงัก สิ่งแวดล้อมในชุมชนแห่งนี้ทัดเทียมกับย่านคฤหาสน์ประเภทนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย