หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1451

ที่จริงแล้วจุดประสงค์หลักที่ชายหนุ่มถามก่อนหน้านี้คือถามเรื่องเงินเดือนและค่าหอพัก

หลินมั่วมองความคิดของพวกเขาออก จึงได้ตอบไปตามตรง

เมื่อได้ยินหลินมั่วพูดเช่นนั้น เหล่านักศึกษาต่างก็ดีอกดีใจ

พวกเขากำลังจะจบการศึกษา และจะได้ออกจากรั้วมหาวิทยาลัยในเร็วๆ นี้ แม้แต่ที่พักก็เกือบจะถึงกำหนดแล้ว

หลินมั่วให้พวกเขาย้ายไปหอพักในทันที นี่เป็นข่าวดีอย่างยิ่ง อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องที่พักแล้ว

สำหรับเงินเดือนก็เริ่มคิดจากตอนนี้เลย มันยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกซาบซึ้งใจมากขึ้นไปอีก

เพราะพวกเขาล้วนถือว่าเป็นนักศึกษาที่ยากจน แม้แต่ค่าครองชีพก็ต้องคำนวณทุกบาททุกสตางค์

และตอนนี้เริ่มได้รับเงินเดือนทันที ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรอีกแล้ว

ชายหนุ่มคนหนึ่งก้มลงคำนับหลินมั่วอย่างตื่นเต้น "ขอบคุณ ประธานหลิน!"

เมื่อเห็นเช่นนี้ คนอื่นๆ ก็คำนับหลินมั่วด้วยเช่นกัน "ขอบคุณ ประธานหลิน!"

เมื่อหลี่หลินที่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นฉากแบบนี้ ในใจก็รู้สึกซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง

นี่คือผลของการเจอเถ้าแก่ดีๆ นี่เอง ถ้าเจอเถ้าแก่แย่ๆ คงไม่ได้รับสวัสดิการดีๆ แบบนี้หรอก

หลินมั่วโบกมือด้วยรอยยิ้ม เมื่อก่อนตอนที่เขาหางาน ทุกข์ยากกว่านักศึกษาเหล่านี้มาก เขาเข้าใจความยากลำบากของคนเหล่านี้เป็นอย่างดี

ตอนนี้เขามีความสามารถนั้นแล้ว จึงช่วยเหลือพวกเขาเท่าที่จะช่วยได้

"ถ้าคืนนี้ต้องย้ายเข้าหอพัก สามารถไปเช็คอินได้ที่หลี่หลิน"

"หลี่หลิน สักพักถ้าเธอเช็คอินเรียบร้อย ให้ติดต่อรถทันทีแล้วช่วยพวกเขาย้ายของไปที่หอพักใหม่"

หลินมั่วกำชับ

นักศึกษาเหล่านั้นล้วนตื่นเต้นและต่างก็เข้ามาล้อมรอบหลี่หลิน "พี่หลิน ฉันจะย้ายไปที่นั่น คืนนี้"

"พี่หลิน ฉันก็จะย้ายไปที่นั่น ฉันอยากทำความคุ้นเคยกับบริษัทให้ได้เร็วๆ "

"พี่หลิน ฉันด้วย ฉันก็ไปด้วย..."

หลี่หลินถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มคน จึงอดไม่ได้ที่จะเขินอายเล็กน้อย

เธอฝ่าฝูงชนออกมา และขยับเข้าไปใกล้หลินมั่วแล้วพูดด้วยเสียงเบาว่า "ประธานหลิน พวกเราเตรียมแค่หอพักสำหรับนักศึกษาปริญญาโทและปริญญาเอกเท่านั้น"

การที่หลินมั่วไม่ปฏิเสธ มันเป็นเรื่องที่ดีที่สุดสำหรับเขา

ด้วยสถานะของหลินมั่ว นับเป็นเกียรติของเขาที่ได้ทำงานให้หลินมั่ว

การที่หลินมั่วไม่เกรงใจเขา มันก็เพียงพอที่จะแสดงได้ว่าเขาได้รับการยอมรับจากหลินมั่วแล้ว

เขาไม่ได้คาดหวังว่าตนเองจะสามารถเป็นเพื่อนของหลินมั่วได้ แต่ด้วยความแข็งแกร่งของหลินมั่ว แม้ว่าจะกลายเป็นสุนัขรับใช้ภายใต้เงื้อมมือของหลินมั่ว ก็จะสามารถตามทำให้เขาตำแหน่งเลื่อนพรวดพราดได้

ประธานหยางหันไปหาหลี่หลินทันที ยิ้มพร้อมพูด "คุณหลี่ เรื่องห้องปล่อยให้ผมจัดการเอง"

"คุณนับจำนวนคนที่จะย้ายไปเมืองหนานหลินไว้ก่อน"

"ผมจะให้คนส่งรถมาช่วยพวกเขาย้ายของ"

หลี่หลินแอบทอดถอนใจในใจ

เมื่อก่อนประธานหยางไม่เคยให้ความสนใจกับพนักงานขายอย่างเธอเลยสักนิด

แต่ตอนนี้กลับสุภาพกับเธอ แถมยังให้เกียรติเธอ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะไว้หน้าหลินมั่ว