หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1468

หลี่เถียจุ่ยมองไปทางหลินมั่วเช่นกัน เขาเองก็ไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นมากนัก

หลินมั่ว "อ่าว ผมลืมอธิบายให้พวกคุณฟัง"

"ความจริงแล้ว ตอนที่พบเจอเด็กสาวคนนั้นผมก็พบว่าพวกเขาได้ใช้ร่างกายของเธอเพาะเลี้ยงโสม"

ไท่จื่อประหลาดใจ "เลี้ยงโสม? เลี้ยงโสมอะไร"

หลินมั่ว "โสมเลือด!"

ไท่จื่อและหลี่เถียจุ่ยมองหน้ากันไปมา สีหน้าของทั้งสองเต็มไปด้วยความงุนงง "อะไรคือโสมเลือด เป็นยาที่โรงพยาบาลขายเหรอ"

หลินมั่ว "โสมเลือดที่ผมพูดถึงกับโสมเลือดที่พวกคุณรู้จักมันไม่เหมือนกัน"

"โสมเลือดที่พวกเราพูดกันในตอนนี้มันมีชื่อทางการว่าดอกเบญจมาศภูเขา"

"แต่โสมเลือดที่ผมพูดถึงมันเป็นโสมชนิดพิเศษ"

ไท่จื่อและหลี่เถียจุ่ยต่างงุนงงไปกันใหญ่ ทั้งสองมองหน้าหลินมั่วด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ

หลินมั่วอธิบาย "โสมเลือดที่ผมพูดถึงมีที่มามาจากโสมธรรมดาๆ นี่แหละ"

"แต่หลังจากที่มันแตกหน่อสามเดือน จำเป็นต้องมีเลือดหยดลงบนตัวของมัน และจะต้องมีสารอาหารเพียงพอเพื่อหล่อเลี้ยงจึงจะทำให้มันมีสรรพคุณทางยาชนิดพิเศษ โสมชนิดนี้จึงมีชื่อว่าโสมเลือด"

ไท่จื่อเกาศีรษะ "ถ้าฟังตามที่นายพูดมา งั้นโสมเลือดนี่ก็ไม่ใช่ของหายากอะไรนี่!"

"แค่ให้เลือดมันหลังจากแตกหน่อสามเดือน และมีคนคอยดูแลเพาะปลูกก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ"

"คนโบราณรู้วิธีการนี้ แต่ทำไมถึงไม่เพาะเลี้ยงเองล่ะ"

"แม้แต่โสมพวกเขาก็ปลูกได้ ถ้าจะปลูกโสมเลือดที่มีสรรพคุณมากกว่าโสมธรรมดาคงจะไม่ใช่เรื่องยากอะไรใช่ไหม"

หลินมั่วยิ้ม "ผมบอกแล้วไงว่านี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นของมัน"

"นั่นเป็นเพียงข้อกำหนดเริ่มต้นของการเพาะเลี้ยงโสมเลือด ในอนาคตโสมชนิดนี้ยังต้องใช้เวลาอีกหลายปีในการเจริญเติบโตถึงจะกลายเป็นโสมเลือดที่แท้จริง"

"แต่สำหรับโสมเลือดชนิดนี้ ใช้เวลาร้อยปีในการศึกษามัน ใช้เวลาสามร้อยปีในการเปลี่ยนมันให้เป็นยา และใช้เวลาอีกห้าร้อยปีในการพัฒนาสรรพคุณของมันให้มีผลดีที่สุด"

"เพราะโสมเลือดที่มีสรรพคุณทางยานั้นหาได้ยาก จึงมีหมอคนหนึ่งคิดค้นวิธีนี้ขึ้นมา"

"พวกเขานำโสมที่ยังไม่ได้กลายเป็นโสมเลือดมาใส่ไว้ในร่างกายมนุษย์"

"จากนั้นก็ใช้ยาชนิดพิเศษในการบำรุงร่างกายของคนคนนั้น ก่อนจะใช้เข็มเงินฝังไปตามจุดชีพจร ทำให้เลือดลมในร่างกายมาอยู่รวมกันที่จุดต่างๆ บนร่างกาย เพื่อให้โสมเลือดได้ดูดซึมเลือดและสารอาหาร นี่เป็นการเร่งให้โสมเลือดเติบโตได้เร็วขึ้น"

"วิธีนี้จะสามารถทำให้โสมเลือดที่มีอายุสิบกว่าปีมีสรรพคุณเท่ากับโสมเลือดอายุร้อยปีได้ในระยะเวลาอันสั้น และสามารถนำมาใช้ในการรักษาได้!"

ไท่จื่อถลึงตามองหลินมั่วด้วยความตกใจ "พระเจ้า มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ"

"นี่...นี่มันมหัศจรรย์เกินไปแล้ว"

หลินมั่วยิ้ม "หมอสมัยโบราณมีสิ่งที่ทำให้เราประหลาดใจมากมาย ขนาดที่คุณอาจจะคิดไม่ถึง"

ไท่จื่อพยักหน้า "ถ้าแบบนี้คนตระกูลว่านก็ใช้วิธีนี้ในการปลูกโสมเลือดน่ะสิ"

"วิธีนี้จะทำให้เด็กผู้หญิงพวกนั้นเป็นอะไรไหม"