หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1516

คุณนายหวังกดโทรศัพท์ และเล่าเรื่องของทางนี้อย่าวรวดเร็ว และพูดด้วยความโมโห “หลี่ว์ฉังหมิง เขามาเหยียบหัวตระกูลหลี่ว์ของเราแล้ว”

“หากคุณยังไม่มา ก็รอเก็บศพให้ฉันเถอะ ! ”

“หากเรื่องนี้เผยแพร่ออกไป ศักดิ์ศรีของตระกูลหลี่ว์ก็สูญสิ้นแล้ว”

หลี่ว์ฉังหมิงก็โมโห “ใครมันกล้าดีขนาดนี้”

“คุณให้เขารอผมก่อน ผมจะไปถึงภายในสามนาที ! ”

คุณนายหวังได้ยินเช่นนี้ก็อดอิ่มเอมใจไม่ได้

เธอวางสายโทรศัพท์ และชี้หน้าหลินมั่วกับเหลาหู่ “นี่ พวกคุณได้ยินแล้วใช่ไหม”

“สามีของฉันจะมาถึงภายในสามนาที”

“หากไม่อยากตาย ก็คุกเข่าที่พื้นเดี๋ยวนี้ ไม่แน่สามีของฉันจะใจอ่อน และไว้ชีวิตของพวกคุณ ! ”

หลินมั่วไม่แยแส เหลาหู่ก็ไม่พูดจา

แต่คนที่เหลาหู่พามานั้นกลับโมโห และเขม็งตาใส่คุณนายหวัง

“พูดอะไรหน่ะ”

“กล้าพูดกับลูกพี่ของเราแบบนี้เหรอ”

“อยากตายแล้วใช่ไหม”

คุณนายหวังเผชิญกับคนพวกนี้ ในใจก็รู้สึกหวั่นเกรง แต่ยังคงแข็งข้อ “เหิมเกริมให้มันน้อยๆ หน่อย ! ”

“ทำไม อยากยกพวกทำร้ายคน? ”

“ได้ แน่จริงก็รอก่อน เดี๋ยวสามีของฉันก็มาแล้ว ฉันจะรอดูว่าพวกคุณยังกล้าพูดแบบนี้ไหม ! ”

คุณนายหวังพูดจบ เธอถอยออกจากห้อง เธอยังคงกลัวคนเหล่านี้

อาจารย์หลี่ยืนอยู่ข้างหลัง เธอมีสีหน้ากังวล และพูดเสียงต่ำ “คุณหลิน หรือไม่...หรือไม่พวกคุณกลับไปก่อน”

“ฉันรู้ พวกคุณก็เป็นคนใหญ่คนโต”

“แต่ทว่า เรื่องเล็กแค่นี้ ไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่นะ”

“ถึงตอนนั้น ฉันใกล่เกลี่ยกับพวกเขา เราแก้ปัญหาอย่างปรองดอง โอเคไหม”

หลินมั่วยิ้ม “อาจารย์หลี่ ไม่ต้องเป็นห่วง”