หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1522

ทันทีที่พูดคำนี้ออกมา ทุกคนต่างตกใจ

เดิมทีผู้นำตระกูลหลี่ว์ยังคงนั่งผยองพองขนอยู่บนเก้าอี้ พอได้ยินคำพูดนี้ ก็ตกใจจนกระโดดขึ้นมาทันที

และหลี่ว์เหล่าซานก็เบิ่งตากว้างเช่นกัน พลางมองไปที่หลินมั่วอย่างไม่อยากจะเชื่อ

สำหรับคนเหล่านั้นที่อยู่ข้างหลังตระกูลหลี่ว์ ตอนนี้กลัวจนฉี่แทบราดแล้ว

หลินมั่ว ชื่อนี้ เพียงพอที่จะทำลายสิบตระกูลแห่งเมืองก่วงหยางแล้ว!

ผิดใจกับเหลาหู่ ก็ยังไม่เป็นอะไร ยังไงเสียความแข็งแกร่งของสิบตระกูลก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเหลาหู่!

แต่ว่า เป็นศัตรูกับหลินมั่ว นั่นก็คือรนหาที่ตาย

สิบตระกูลหลินมั่วล้วนเป็นผู้กำหนด แล้วยังจะมีใครกล้าเป็นศัตรูกับหลินมั่วล่ะ

สิบตระกูลของเมืองก่วงหย่าง หากเป็นศัตรูกับหลินมั่วขึ้นมาจริงๆ จุดจบจะเป็นอย่างไรเล่า

สิบตระกูลที่ยิ่งใหญ่และอยู่ยงคงกระพันเหล่านั้น สุดท้ายทั้งหมดต้องโดนกำจัด

และหลังจากที่หลินมั่วได้กลายเป็นหนานป้าเทียน เอกะราชาแห่งก่วงหยางที่แท้จริง ได้ควบคุมทุกอย่างในเมืองก่วงหยางไว้อย่างมั่นคง!

กระทั่งเมื่อเร็วๆนี้หลินมั่วได้กลายเป็นผู้สูงศักดิ์ของมณฑลก่วงที่แท้จริง

ไม่ต้องพูดถึงเมืองก่วงหยาง ต่อให้ดูที่มณฑลก่วงทั้งหมด มีใครกล้าเป็นศัตรูกับหลินมั่วอีกเล่า

สำหรับหลี่ว์ฉังหมิงที่ก่อนหน้านี้ ทุกวันนี้ก็ตกใจกลัวจนเป็นอัมพาตอยู่กับพื้น ไม่สามารถยืนขึ้นมาได้

ผิดใจกับคนอื่น เขายังมีความหวัง ถึงยังไงผู้นำตระกูลหลี่ว์ก็มาแล้ว

แต่ผิดใจกับหลินมั่ว เขาจะยังมีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่อีกไหม

หลี่ว์เหล่าซานกับผู้นำตระกูลหลี่ว์มองหน้ากัน เขาจะลองเสี่ยงดู จึงกัดฟันพูดว่า “พูดเหลวไหล นายจะเป็นหลินมั่วได้ยังไง”

“ฮึ นายกล้าดียังไงมาปลอมเป็นคุณหลิน?”

เหลาหู่เย้ยหยัน “ผู้นำตระกูลหลี่ว์ ในเวลาเช่นนี้แล้ว ในใจคุณยังคิดว่าจะฟลุ๊คอีกเหรอ”

“พวกคุณไม่รู้จักพี่หลินก็แล้วไปเถอะ พวกคุณคิดว่าฉันจะจำคนผิดไหม”

สีหน้าของผู้นำตระกูลหลี่ว์กับหลี่เหล่าซานยิ่งซีดเข้าไปอีก ท้ายที่สุดแล้วตอนนี้พวกเขาถึงได้เข้าใจ ว่าทำไมเหลาหู่ถึงปฏิบัติต่อคนหนุ่มคนนี้ด้วยความเคารพ

“และเรื่องในครั้งนี้ ตระกูลหลี่ว์ของผมยินดีที่จะรับผิดชอบ ชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมดครับ!”

หลินมั่วเหลือบตามองเขาและพูดด้วยเสียงเย็นชา “คุณเป็นใคร ถึงกล้ามายืนพูดกับผม?”

ผู้นำตระกูลหลี่ว์สีหน้าเปลี่ยน ความหมายของหลินมั่ว ก็คือให้เขาลงไปคุกเข่าด้วยใช่ไหม

เขามองไปรอบๆด้าน สีหน้าซีด

ยังไงเสียเขาก็เป็นผู้นำของตระกูล ถ้าหากต้องคุกเข่า ต่อไปจะเจอใครได้อีกล่ะ?

แต่ตอนนี้อยู่ต่อหน้าหลินมั่ว เขาก็ไม่กล้าที่จะไม่คุกเข่า!

ขณะที่เขากำลังลังเล เหลาหู่ได้เดินมาข้างกายเขา เตะที่เข่าของเขาทันที และตะโกนด่า “ให้นายคุกเข่า ไม่ได้ยินหรือไง”

ผู้นำตระกูลหลี่ว์คุกเข่าลงกับพื้น สีหน้ายิ่งดูแย่เข้าไปอีก

เขากัดฟันกรอด ข่มความโกรธในใจ ก้มหน้าพูดว่า “คุณหลิน เรื่องครั้งนี้ เป็นความผิดของผม ผมขอประทานโทษกับท่านด้วยครับ”

“ตระกูลหลี่ว์ของผม ยินดีจ่ายหนึ่งร้อยล้านเป็นค่าชดเชย ขอให้คุณหลินเป็นผู้ใหญ่มีใจเมตตา ให้อภัยพวกเราสักครั้งนะครับ!”