หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1523

หลินมั่วยิ้มเยาะ “หนึ่งร้อยล้าน?”

“อืม ผู้นำตระกูลหลี่ว์ คุณว่าหนึ่งร้อยล้านมันเพียงพอแล้วหรือสำหรับการชดใช้ที่คุณชนน้องสาวของผมบาดเจ็บ”

ผู้นำตระกูลหลี่ว์หน้าเปลี่ยนสีไปในทันทีและรีบพูดว่า “คุณหลิน ผม…ผมไม่ได้หมายความอย่างนี้”

“คุณ…คุณต้องการเงินเท่าไร ขอแค่คุณเอ่ยปาก ผม…ตระกูลหลี่ว์ของผมจะไม่แม้แต่จะขมวดคิ้วอย่างแน่นอน!”

หลินมั่วพูดอย่างมีอารมณ์ “ตระกูลหลี่ว์ร่ำรวยจริงๆนะ มิน่าถึงไม่จริงจังกับชีวิตมนุษย์!”

“แต่ว่า ผมหลินมั่วยังไม่ได้อับจนถึงขนาดที่สามารถให้คนอื่นใช้เงินมาดูถูกได้!”

“ผู้นำตระกูลหลี่ว์ กลับไปบอกผู้เฒ่าของตระกูลคุณ”

“ผมให้เวลาคุณสามวัน พาคนในตระกูลหลี่ว์ทั้งหมด ออกไปจากเมืองก่วงหยาง!”

“ไม่อย่างนั้น รอผมลงมือเอง ตระกูลหลี่ว์จะเหลือชีวิตรอดได้กี่คน ก็ยากจะพูดละ”

ผู้นำตระกูลหลี่ว์ตกตะลึงไปทันที เขาคิดไม่ถึงว่า เรื่องนี้จะส่งผลใหญ่ขนาดนี้

ตระกูลหลี่ว์สืบทอดอยู่ในเมืองก่วงหยางมานานหลายทศวรรษ มีรากฐานที่ลึกแน่นหนา ตอนนี้ยังเป็นที่รู้จักกันในนามสมาชิกของสิบตระกูล เขารู้สึกมาโดยตลอดว่า ตระกูลหลี่ว์ได้ผงาดอย่างสมบูรณ์แล้ว

แต่ใครก็คิดไม่ถึงว่า หลินมั่วไม่ได้เห็นตระกูลหลี่ว์อยู่ในสายตาเลย และยังขับไล่พวกเขาออกจากเมืองก่วงหยางด้วยคำพูดเพียงคำเดียว

ผู้นำตระกูลหลี่ว์ไม่เต็มใจจึงพูดอย่างร้อนรนว่า “คุณหลิน เรื่องครั้งนี้ ผมรู้ว่าตระกูลหลี่ว์ของผมผิด”

“แต่ว่า เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เองให้มันแล้วๆไปเถอะครับ”

“น้องสาวของคุณได้รับบาดเจ็บ เป็นความผิดของตระกูลหลี่ว์ของผม พวกผมก็ยอมรับผิดและยินดีที่จะชดใช้”

“แต่สำหรับเรื่องเล็กน้อยนี้ คุณจะขับไล่พวกเราตระกูลหลี่ว์ออกจากเมืองก่วงหยาง นี่…นี่เอาแต่ใจเกินไปหรือเปล่า”

หลินมั่วเหลือบตามองเขา “เอาแต่ใจ?”

“คนตระกูลหลี่ว์ของคุณ ชนเด็กผู้หญิงคนหนึ่งจนบาดเจ็บ แล้วยังโยนความรับผิดชอบทั้งหมดให้กับเธอ”

“ผู้นำตระกูลหลี่ว์ ผมของถามหน่อย นี่เป็นความเอาแต่ใจของพวกคุณ หรือความเอาแต่ใจของพวกผม”

ผู้นำตระกูลหลี่ว์มีสีหน้าลำบากใจและพูดเถียงไปว่า “คุณหลิน เรื่องนี้เป็นพวกเราที่ผิด”

“แต่ว่านี่ก็เป็นแค่เรื่องเล็กๆเรื่องหนึ่ง”