หลี่ว์ฉังหมิงโดนตีจนใบหน้าอาบเลือด เขาขดตัวซุกที่มุมไม่กล้าขัดขืนแม้แต่นิดเดียว
เขารู้ว่า ตัวเขาเองในครั้งนี้คงอวสานเสียแล้ว
สร้างหายนะยิ่งใหญ่ให้กับตระกูล ต่อให้สามารถรักษาชีวิตเอาไว้ได้ แต่ตระกูลก็ไม่ปล่อยเขาไปแน่
ไม่ง่ายนักกว่าหลี่ว์เหล่าซานจะหยุดตี หลี่ว์ฉังหมิงถึงได้ลุกขึ้นยืน
ทันทีที่เขาเช็ดเลือดออกจากใบหน้า ทันใดนั้นเองเขาก็หันกลับมาเตะคุณนายหวัง และคำรามด้วยความโกรธ “เธอมันสารเลว เธอทำให้ตระกูลหลี่ว์ของพวกเราเดือดร้อนอย่างน่าสังเวชแล้ว!”
“วันนี้ ฉัน...ฉันจะฆ่าเธอให้ตาย!”
คุณนายหวังโดนตีจนต้องร่ำไห้หาบิดาคร่ำครวญหามารดากันเลยทีเดียว ทว่าตอนนี้กลับไม่มีใครสนใจเธอ
เรื่องในวันนี้ที่ดำเนินมาถึงจุดนี้ ทั้งหมดก็ล้วนเป็นเพราะเธอก่อ เธอต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่ๆ!
หลังจากที่หลินมั่วและพวกเดินออกจากห้องนี้ไป ก็ตรงไปยังห้องถัดไป เขาอุ้มหลินซีและเตรียมจะจากไป
ต่อหน้าทุกๆคน เขากล่าวขอบคุณอาจารย์หลี่ที่ดูแลหลินซีด้วยตัวเอง
เมื่อเป็นเช่นนี้ เหลาหู่และคนอื่นๆก็จดจำอาจารย์หลี่ไว้ด้วยเช่นกัน
นี่ก็เป็นการบอกให้เหลาหู่และทุกคนรู้ว่า ต้องการให้พวกเขาดูแลอาจารย์หลี่ให้มากๆในภายภาคหน้า
เหลาหู่ยังฉลาดมีไวพริบดีมาก เขาได้พูดขอบคุณอาจารย์หลี่ด้วยตัวเองเช่นกัน และได้พูดกับผู้ใต้บังคับบัญชารอบตัวเขาเหล่านั้น “นี่ พวกนายจงฟังฉันให้ชัดๆนะ!”
“อาจารย์หลี่ เป็นอาจารย์ของคุณหนูหลินซี”
“วันหลังพวกนายเจออาจารย์หลี่ ต้องมีมารยาทและสุภาพด้วยนะ”
“ใครบังอาจหลบหลู่อาจารย์หลี่ นั่นก็คือจะอยู่กับฉันไม่ได้ ได้ยินหรือยัง”
บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่รอบๆต่างโค้งให้ “ครับ เจ้าพ่อหู่!”
อาจารย์หลี่ได้เห็นฉากนี้ คนทั้งคนก็งุนงงไป
หลินมั่วโบกไม้โบกมือ “เอาล่ะ พวกนายออกไปเถอะ อย่าทำให้อาจารย์หลี่ตกใจ”
เหลาหู่รีบพาคนออกไป
ตอนนี้อาจารย์หลี่จึงค่อยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอมองไปที่หลินมั่วด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อยและพูดเสียงเบาๆว่า “คุณหลิน จัดการเรื่องต่างๆเสร็จแล้วเหรอคะ”
หลินมั่วยิ้มให้พลางพยักหน้า “จัดการเสร็จแล้วครับ”
“อาจารย์หลี่ คุณโปรดวางใจเถอะครับ เรื่องทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว”
อาจารย์หลี่ถอนหายใจยาว “งั้นก็ดีแล้ว”
“เฮ้อ เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในโรงเรียน ฉันก็มีส่วนต้องรับผิดชอบด้วยเช่นกันค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...