ตอนนี้หลินมั่วยืนที่หน้าประตู
เมื่อเห็นชายผมทองโหดร้ายกับเด็กผู้หญิงผอมกะหร่องก็โมโห
หลินมั่วพุ่งเข้าไปเตะกริชออกจากมือของชายผมทองโดยไม่ชักช้า
เดิมทีเหลาสู่กับลุงหลิวตกตะลึงคิดว่าเถียนเถียนตายแน่แล้ว
นึกไม่ถึงจู่ๆ จะมีคนเข้าไปช่วยเถียนเถียน
เหลาสู่กอดเถียนเถียนแน่น ได้แต่ตกใจกลัวจนตัวสั่น น้ำตาไหลพรากออกมา
ลุงหลิวถอนหายใจยาว จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นวิ่งหนีไป
ด้านนั้น ชายผมทองถูกหลินมั่วเตะกระเด็น รู้สึกเหมือนมือจะหักแล้ว
เขาโกรธจัด จ้องมองหลินมั่วโกรธเคือง "แกเป็นใคร"
“กล้ามายุ่งเรื่องของข้า เบื่อโลกหรือไง”
หลินมั่วพูดเสียงเย็นชา "แกกล้าทำร้ายกับเด็กได้ลงคอ ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า"
ชายผมทองโมโห "ข้าอยากทำอะไรก็ทำ แกสั่งข้าได้เหรอ"
“เชี่ย ฟังสำเนียงแล้ว แกไม่ใช่คนท้องถิ่นใช่ไหม”
“เสร่อมาจากไหน กล้ามายุ่งกับเรื่องของข้า”
“ถ้าวันนี้ฉันไม่ฆ่าแก ต่อไปฉันจะทำมาหากินที่นี่ได้ยังไง”
ชายผมทองพูดพลางกวักมือ ตะโกนเรียก "ฆ่ามัน!"
คนหนุ่มพวกนั้นกระตือรือล้นเข้าล้อมตัวหลินมั่วทันที
ตอนนี้เอง ลุงหลิวก็วิ่งพรวดออกมาจากด้านหลัง
เขาถือถังแก๊สขนาดเล็กและไฟแช็กในมือ ตะโกนด่า "ไสหัวไป!"
“ไม่อย่างนั้น ฉัน... ฉันจะตายไปพร้อมกับพวกแก!”
ลุงหลิวพูดพลางจ่อไฟแช็กใกล้กับหัวถังแก๊ส ดูท่าทางเหมือนจะจุดไฟ
พวกชายผมทองตกใจ ถอยหลังกรูดไปสองสามก้าว
ชายผมทองชี้หน้าลุงหลิวตวาด "ไอ้หงอก เรื่องนี้แกไม่เกี่ยว อย่าแส่เรื่องชาวบ้าน เดี๋ยวจะซวยซะเอง!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...