เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1534

หลินมั่วไม่ตอบเหลาสู่ แต่ยิ้มพลางมองเถียนเถียน

“เถียนเถียน ฉันมีธุระกับพี่ชายหนูนิดหน่อย หนูเข้าไปพักผ่อนก่อน ดีไหม”

เถียนเถียนพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง "ค่ะ พี่ใหญ่"

เธอเข้าไปในห้องคนเดียว

หลินมั่วชำเลืองมองเหลาสู่ที่คุกเข่า "อยากช่วยน้องสาวไหม"

"มากับฉัน!"

เหลาสู่รีบลุกขึ้น

หลินมั่วมองลุงหลิว "ลุงหลิว ผมคิดว่าไอ้หัวทองจะกลับมาแก้แค้นแน่ๆ"

“อย่างนั้น ลุงพาเถียนเถียนไปหาที่ซ่อนก่อนละกัน”

ลุงหลิวถอนหายใจ "ก็ดี"

"วันนี้ผมปิดร้านเร็วหน่อย"

"พวกคุณก็ระวังตัวด้วย!"

หลินมั่วยิ้มบางพลางพยักหน้า

เขาพาเหลาสู่ออกจากคลินิก หลิวป๋อก็ปิดประตูทันที

เหลาสู่เดินตามหลินมั่วกระวนกระวาย ไม่รู้ว่าหลินมั่วคิดจะทำอะไรกันแน่

หลินมั่วเดินออกจากซอยนี้แล้วถึงค่อยหยุดเท้า

เหลาสู่ยืนอยู่ด้านหลังไม่ไกลจากหลินมั่ว ก้มหน้าขยุ้มมุมเสื้อผ้าเหมือนเด็กที่ทำอะไรผิด

“พี่ชาย ผมขอโทษ ผมไม่ควรขโมยของคุณ”

"ไม่ต้องห่วง ผม...ผมจะรีบคืนเงินให้คุณให้เร็วที่สุด..."

เหลาสู่พูดจาละล่ำละลัก

หลินมั่วยิ้มพลางหยิบบุหรี่ออกมายื่นให้เหลาสู่

เขาไม่ได้คิดจะเอาเรื่องเหลาสู่

ตั้งแต่ที่เหลาสู่วางกระเป๋าเงินของตนเองใกล้กับตู้ตำรวจ หลินมั่วก็รู้ว่านิสัยคนผู้นี้ไม่ใช่คนเลว

เมื่อเห็นว่าเขาปฏิบัติต่อน้องสาว หลินมั่วอดไม่ได้ที่จะคิดถึงตนเองในอดีต

เวลานั้นเขาเกือบจะหมดหวัง แต่เขาก็ยังพยายามสุดความสามารถเพื่อยื้อชีวิตน้องสาวของตนเอง

เหลาสู่เหมือนเขาในตอนนั้นเปี๊ยบ!

ฉะนั้น หลินมั่วจะไม่ลงโทษเขา กลับกันเขายังคิดจะช่วยเหลาสู่ด้วย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา