หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1542

หวงเหมาอึ้งไป เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าหลินมั่วจะกล้าลงมือกับเขาหนักขนาดนี้!

คนที่จะกล้าลงมือโหดขนาดนี้ต้องเป็นคนที่เคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วเท่านั้น

คนปกติคงจะตัวสั่นกันหมด ใครจะไปกล้าฆ่าคนจริงๆ กัน

หวงเหมานิ่งไป เขารู้ว่าครั้งนี้เขาได้เจอกับคนจริงเข้าให้แล้ว

เขารีบพูดขึ้น “นาย...นายจะทำอะไร”

“ฉันจะบอกนายให้นะ ลูกพี่ของฉันคือ...”

หลินมั่วพูดขัดเขาทันที “หยุดพูดมากสักที!”

“ปล่อยเถียนเถียนกับลุงหลิวลงมาเดี๋ยวนี้!”

หวงเหมา “ลูกพี่ของฉัน...”

หลินมั่วจับไปที่หูอีกข้างของหวงเหมาทันที “นายไม่อยากได้หูนี่แล้วใช่ไหม”

หวงเหมาตกใจจนเกือบฉี่ราด เขารีบพูดขึ้น “ไม่ๆๆ รีบปล่อยพวกเขาลงมา รีบปล่อยพวกเขาซะ!”

คนที่อยู่ด้านล่างเหล่านั้นทำได้เพียงปล่อยเถียนเถียนกับลุงหลิวไป

ลุงหลิวอุ้มเถียนเถียนวิ่งลงมา เมื่อเหลาสู่เห็นแบบนั้นก็พุ่งตัวเข้าไปกอดพวกเขาและร้องไห้ออกมาทันที

หวงเหมา “คนก็ปล่อยไปแล้ว ตอนนี้...ตอนนี้นายปล่อยฉันได้แล้ว!”

หลินมั่วยิ้มออกมาและพูดกับเหลาสู่ “เหลาสู่ พาเถียนเถียนกับลุงหลิวไปขึ้นรถก่อนเถอะ”

เหลาสู่ก็ไม่กล้าทำให้เสียเวลา จึงรีบพาทั้งสองคนไปขึ้นรถ

“นายขับรถพาพวกเขาออกไปก่อนเลย”

หลินมั่วสั่ง

เหลาสู่นิ่งไปครู่หนึ่ง “พี่หลิน แล้วพี่ล่ะครับ”

หลินมั่วยิ้มออกมาเล็กน้อย “ในเมื่อมาถึงนี่แล้ว แน่นอนว่าต้องอยู่เล่นกับพวกเขาสักหน่อยสิ”

เหลาสู่มองดูรอบๆ ตอนนี้มีคน20กว่าคนที่ล้อมไว้อยู่

เขารีบส่ายหัวทันที “พี่หลิน ผมให้พี่อยู่ที่นี่คนเดียวไม่ได้หรอกครับ!”

“ถ้าจะไปก็ต้องไปด้วยกัน!”

หลินมั่วมองไปที่เขา “นายนี่ ทำไมขี้กลัวจัง”

“ฉันให้นายไปนายก็ไปซะ!”

เหลาสู่ยังคงส่ายหน้าอย่างมุ่งมั่น “ไม่ได้ครับ ให้ผมไปคนเดียวไม่ได้!”

“พี่หลิน หรือว่าให้พี่พาเถียนเถียนกับลุงหลิวออกไป”

“ผม...ผมจะอยู่ที่นี่เอง...”