หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1543

เมื่อเห็นฉากนั้น เหลาสู่ก็อึ้งไปทันที

เขาคิดไม่ถึงว่าหลินมั่วจะแข็งแกร่งขนาดนี้

คนอื่นที่อยู่รอบๆ ก็นิ่งค้างไปเช่นกัน

ทั้งสองคนนี้น้ำหนักเกือบ 80กิโลกรัมเลยนะ

แต่กลับถูกหลินมั่วโจมตีจนลอยออกไปแบบนี้ พลังของหลินมั่วจะมีมากขนาดไหนกันแน่

แต่หวงเหมาไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น เขาใช้มือกุมคอและตะโกนออกไป “ฆ่ามันซะ! ฆ่ามันเดี๋ยวนี้!”

“แม่งเอ๊ย จะกลัวอะไร”

“คนของพวกเรามีเยอะขนาดนี้ ถ่มน้ำลายคนละทีก็ทำให้มันจมน้ำลายตายได้แล้ว!”

“ไปซะ ไปฆ่ามัน!”

หลังจากนั้นทุกคนก็ได้สติและถืออาวุธพุ่งตัวเข้าไปหาหลินมั่วอีกครั้งหนึ่ง

เหลาสู่รีบเปิดประตูออกไปเพื่อที่จะเข้าไปช่วย

แต่หลินมั่วก็ถีบให้ประตูปิดไปทันที

“ไม่ต้องลงมา!”

หลินมั่วตะคอก จากนั้นก็หันหลังกลับไปจับข้อมือของชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลัง

เดิมทีชายคนนั้นยกมีดขึ้นมาเพื่อที่จะโจมตีหลินมั่วทีเผลอ

เขาพยายามที่จะดึงมือที่ถูกหลินมั่วจับเอาไว้กลับอย่างไม่รู้ตัว

แต่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินมั่วเลยแม้แต่น้อย

หลินมั่วจับข้อมือของเขาไว้และออกแรงบิด มีเสียงแครกดังขึ้น แขนของเขาเคลื่อนออกมาทันที

ชายหนุ่มกรีดร้องอย่างน่าเวทนา ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้เขาเหงื่อแตกพลั่ก

แต่หลินมั่วก็ยังไม่หยุด เขาจับข้อมือของชายคนนั้นไว้และออกแรงผลักไปด้านหน้า

กระดูกของเขาหักขึ้นไปด้านบน นี่สิถึงจะเป็นการเจ็บปวดที่ทะลวงเข้าไปในหัวใจจริงๆ

ชายหนุ่มอ้าปากกว้าง แต่ไม่มีเสียงออกมา

เมื่อหลินมั่วปล่อยมือออก ชายหนุ่มก็นอนกองกับพื้นทันที พร้อมกับส่งเสียงร้องราวกับหมูถูกเชือด

หลินมั่วไม่ได้สนใจ เขาพุ่งตัวเข้าไปในกลุ่มคนที่เหลือและสู้กับพวกเขาทันที