เขาดมยาเม็ดนั้นและรู้สึกว่ากลิ่นของมันเหมือนกับยาเสี่ยวเพ่ยหยวนมาก
แต่หลังจากที่เขาลองชิมดูก็พบว่ารสชาติของยาเม็ดนี้ต่างจากยาเสี่ยวเพ่ยหยวนโดยสิ้นเชิง
พูดง่ายๆ ก็คือ ยาเม็ดนี้เป็นยาชนิดเดียวกับยาเสี่ยวเพ่ยหยวน แต่ผลลัพธ์ของมันเทียบไม่ได้กับยาเสี่ยวเพ่ยหยวนเลยแม้แต่น้อย
แต่สำหรับคนทั่วไปคงจะนับว่ายาเม็ดนี้เป็นยาวิเศษ!
หลินมั่วแกะยาอีกสองกล่องที่เหลือ ด้านในของมันแบ่งเป็นยาแคปซูลและยาผง
ยาสองชนิดนี้ไม่ต่างจากยาเสี่ยวเพ่ยหยวนมากนัก มันเหมือนกับยาสองชนิดที่หยู่เพ่ยได้สืบทอดต่อๆ กันมา แต่ประสิทธิภาพของมันยังต่างกันมากนัก
เมื่อเห็นดังนั้น หลินมั่วก็คาดเดาบางอย่างในใจ
ยาเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่หยู่เพ่ย บรรพบุรุษตระกูลหลินได้สืบต่อกันมา
พูดอีกอย่างก็คือ มีเพียงคนของตระกูลหลินเท่านั้นที่จะทำยาเหล่านี้ออกมาได้
เฉียนหย่งอันและตระกูลหลินของพวกเขาจะต้องมีความเกี่ยวข้องกันอย่างแน่นอน
ไม่อย่างนั้น เขาไม่มีทางรู้ความลับเรื่องการทำยาของตระกูลหลินมากขนาดนี้
หลินมั่ว “ก่อนหน้าที่เฉียนหย่งอันจะกลับบ้าน เขาทำอะไร”
เหลาสู่ส่ายหน้า “เรื่องนี้ไม่มีใครรู้”
“เรื่องที่เกิดขึ้นก่อนเขาอายุยี่สิบห้าปี ผมไม่เคยได้ยินใครพูดถึงเลย”
หลินมั่วขมวดคิ้ว เขาไม่สงสัยเลยว่าทำไมเฉียนหย่งอันจงใจปิดบังเรื่องของตัวเองในช่วงก่อนอายุยี่สิบห้า เพราะเขากลัวว่าคนอื่นจะล่วงรู้อะไรบางอย่าง”
หลินมั่วรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาหลี่เถียจุ่ยเพื่อถามเรื่องของเฉียนหย่งอัน
แต่ทว่าทางด้านของหลี่เถียจุ่ยก็ตอบเหมือนกับเหลาสู่ไม่มีผิด
ไม่มีใครรู้เรื่องราวของเฉียนหย่งอันในช่วงก่อนอายุยี่สิบห้า
แม้แต่คนตระกูลเฉียนก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้เช่นกัน ไม่มีข้อมูลของเฉียนหย่งอันในวัยยี่สิบห้า
หลินมั่วรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก เฉียนหย่งอันรอบคอบขนาดนี้เชียวหรือ
แม้แต่คนตระกูลเฉียนยังไม่มีใครรู้ งั้นเดาว่าคงจะไม่มีใครรู้จริงๆ
ในระหว่างที่กำลังสงสัยอยู่นั้น จู่ๆ หลินมั่วก็คิดอะไรได้บางอย่าง
เขารีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรไปหาหลินเจา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...