หลินมั่วพูดเสียงต่ำ “คนคนนี้เป็นใครกันแน่”
“ทำไมเขาถึงเข้ามาในตระกูลหลินของพวกเรา”
หลินเจา “หลายปีก่อนตอนที่พี่ใหญ่ออกไปเป็นหมอ เขาได้ช่วยเด็กคนหนึ่งที่เป็นลมหมดสติระหว่างทางเอาไว้ เด็กคนนั้นก็คือเฉียนหย่งอัน”
“ตอนนั้นเขาชื่อว่าจ้าวอัน เป็นแค่เด็กจรจัดคนหนึ่ง”
“พี่ใหญ่พาเขากลับมาที่บ้าน และทำการรักษาเขาอย่างตั้งใจจนเขาหายเป็นปกติในที่สุด”
“พี่ใหญ่เห็นว่าเขาเป็นเด็กที่น่าสงสารจึงให้เขาอยู่ที่บ้านด้วย ก่อนจะให้เขารับหน้าที่ทำความสะอาดห้องหลอมยา และถึงขั้นถ่ายทอดวิชาความรู้เรื่องแพทย์บางอย่างให้เขาอีกด้วย”
“แต่ว่าตอนที่เขาอายุยี่สิบสาม มีเพื่อนเก่ามาหาพี่ใหญ่เพื่อขอให้ช่วยรักษา”
“เพื่อนเก่าคนนั้นเป็นโรคมะเร็ง พี่ใหญ่จึงทำการหลอมยาฟื้นฟูขึ้นเพื่อช่วยรักษาเขา”
“แต่ว่าคืนนั้นที่เฉียนหย่งอันได้เฝ้าห้องหลอมยา ยาฟื้นฟูได้หายไปสามเม็ด”
“พี่ใหญ่ไม่ได้หาความเขาในเรื่องนี้ แต่พี่ใหญ่ก็ให้เขาออกจากบ้านตระกูลหลินไป”
“ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นเฉียนหย่งอัน สมาชิกตระกูลเฉียนแห่งมณฑลซู!”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ยาสามเม็ดที่หายไปในตอนนั้นก็คงจะถูกเขาขโมยไปอย่างแน่นอน!”
เมื่อได้ยินดังนั้น หลินมั่วก็รู้ได้ในที่สุดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่
หลินเซี่ยวพ่อของเขาเป็นคนจิตใจดี พ่อคงจะดูออกว่าเฉียนหย่งอันได้ขโมยยาฟื้นฟูไป แต่กลับไม่เอาเรื่อง เพียงแต่นำตัวเขาออกจากบ้านไปเท่านั้น
แต่ว่าเฉียนหย่งอันกลับเป็นหมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์
ตอนนั้นที่หลินเซี่ยวได้ช่วยเหลือเขาเอาไว้ เขาไม่เพียงแต่จะไม่ตอบแทนบุญคุณแต่แอบขโมยวิชาและขโมยยาฟื้นฟูไป เขาคิดที่จะหาผลประโยชน์จากความใจดีของหลินเซี่ยว
เฉียนหย่งอันออกจากบ้านตระกูลหลินตอนอายุยี่สิบสาม เขาไม่ได้กลับไปยังตระกูลเฉียนในทันที แต่เขาได้อาศัยอยู่ข้างนอกเป็นเวลานานถึงสองปีก่อนจะกลับไปยังตระกูลเฉียน
เห็นได้ชัดว่าคนคนนี้มีความคิดที่รอบคอบเป็นอย่างมาก เขาคงจะกลัวว่าคนตระกูลหลินจะตามตัวเขาเจอ เขาจึงจงใจที่จะลอยไปลอยมาอยู่ข้างนอกเป็นเวลาถึงสองปี เพื่อให้คนตระกูลหลินคลายความสงสัย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...