หลินมั่วพลิกกระดาษกลับไปที่หน้าข้อมูลการทดลองอีกครั้ง เขาพบว่ายาฟื้นฟูของเฉียนหย่งอัน ความจริงแล้วไม่ได้มีประสิทธิภาพตามที่ต้องการ
ยังไงซะ สิ่งที่เฉียนหย่งอันขโมยไปจากอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อนั้นเป็นเพียงขั้นตอนธรรมดาๆ เท่านั้น
แต่ขั้นตอนสำคัญยังคงอยู่ในมือของหลินมั่ว
ยาฟื้นฟูที่ว่านชุนถังหลอมออกมา มีประสิทธิภาพน้อยกว่ายาฟื้นฟูจริงๆ ถึงเก้าสิบเปอร์เซนต์
อีกอย่างหลินมั่วยังแอบรู้สึกว่ายาฟื้นฟูที่ว่านชุนถังทำออกมาอาจจะมีปัญหาบางอย่าง
หลินมั่ววางแฟ้มเอกสารลง “เหลาสู่ นายลองคิดหาวิธีนำยาฟื้นฟูที่สำเร็จแล้วออกมาจากว่านชุนถังได้ไหม”
เหลาสู่เกาศีรษะ “ผมจะพยายามนะ”
“ว่านชุนถังดูแลยาที่สำเร็จพวกนี้อย่างเคร่งครัด หากต้องการนำยาออกมามันก็ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายนัก!”
หลินมั่วพยักหน้า “ไม่เป็นไร”
“พยายามเข้าล่ะ ถ้านำออกมาไม่ได้ก็ช่างมันเถอะ!”
“ความปลอดภัยของนายมาก่อน!”
เหลาสู่พยักหน้าก่อนจะพูดขึ้น “จริงสิ พี่หลิน พี่ให้ผมไปสอดแนมเรื่องของเฉินไป๋อวี่ ผมไปสืบมาแล้วนะ”
เฉินไป๋อวี่ เป็นคุณชายใหญ่แห่งมณฑลซูคนหนึ่งที่ได้เดินทางไปเก็บดอกบัวอัคคีเก้ากลีบกับพวกหลินมั่วในตอนนั้นด้วย
ตระกูลเฉินเป็นหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซู พวกเขามีฐานะทางสังคมและทรัพย์สินไม่ต่างจากตระกูลสามอันดับแรกมากนัก
ส่วนพ่อของเฉินไป๋อวี่เป็นประมุขของตระกูลเฉิน เขามีตำแหน่งที่ใหญ่ที่สุด
ตอนที่อยู่อู๋ไจ้ หลินมั่วเคยช่วยเหลือเฉินไป๋อวี่เอาไว้ บุญคุณที่ได้ช่วยชีวิตในครั้งนั้น ทำให้เฉินไป๋อวี่ซาบซึ้งใจต่อหลินมั่วเป็นอย่างมาก
ในครั้งนี้ หลินมั่วได้มายังมณฑลซูเพื่อสะสางธุระ เขากำลังคิดอยู่ว่าจะไปหาเฉินไป๋อวี่ดีไหม
หลินมั่วไม่คุ้นเคยกับมณฑลซูมากนัก
ถ้าเฉินไป๋อวี่เต็มใจที่จะช่วยเขา เรื่องนี้ก็คงจะง่ายขึ้นเป็นกอง!
แต่ว่า เขาจำเป็นต้องรู้ก่อนว่าเฉินไป๋อวี่เป็นคนยังไงกันแน่
ถ้าเฉินไป๋อวี่เป็นพวกไม่รู้จักบุญคุณคนและหักหลังเขา แบบนั้นเรื่องก็จะยิ่งไปกันใหญ่
หลินมั่ว “เฉินไป๋อวี่เป็นยังไงบ้าง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...