หลินมั่ว “ทำไมหรือ แปลกใจมากเลยหรือที่เห็นฉัน”
เฉินไป๋อวี่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะส่ายศีรษะ “จริงๆ ก็ไม่แปลกใจ”
“ผมรู้ว่า ไม่ช้าก็เร็วคุณจะต้องมาที่เมืองอวิ๋นอัน”
“เพียงแต่ไม่คิดว่า เราสองคนจะได้เจอกันในสถานการณ์แบบนี้”
หลินมั่วประหลาดใจ “นายรู้ได้ยังไงว่าฉันจะมาที่เมืองอวิ๋นอัน”
เฉินไป๋อวี่ยิ้มน้อยๆ “ตระกูลเฉินของผม ยังไงก็ถือว่าเป็นสมาชิกของตระกูลหลักทั้งสิบ และเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นที่อยู่เบื้องหลังของว่านชุนถัง"
"ในตอนที่มีการขโมยสูตรลับของยาฟื้นฟูจากอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ตระกูลเฉินของผมก็ถือว่ามีส่วนร่วมด้วย"
"ยาฟื้นฟูนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ คุณจะไม่มาที่เมืองอวิ๋นอันได้ยังไง"
หลินมั่ว “แบบนี้แสดงว่า นายรู้เรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นแล้วสินะ!”
เฉินไป๋อวี่ “เรื่องนี้ เริ่มมีการวางแผนกันเมื่อสองเดือนก่อน”
“ในตอนนั้น ผมยังไม่รู้จักคุณเลย”
“หลังจากนั้น เมื่อเหตุการณ์ในหมู่บ้านอู๋ไจ้จบลง ผมก็รู้สึกอยากจะมาช่วยคุณ”
“แต่คุณก็รู้ว่า หลังจากที่เรากลับมา ตระกูลของผมก็ประสบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่”
“สถานะของผมก็กลายมาเป็นแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงการช่วยเหลือคุณเลย ผม...ผม...”
เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เฉินไป๋อวี่ก็เริ้มสะอื้น
เขาเคยเป็นคุณชายใหญ่แห่งตระกูลเฉินที่มีชีวิตชีวามาก ตอนนี้เขาตกลงมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเพียงใด
หลินมั่วยิ้มหยัน “ตอนนี้นายยังช่วยฉันได้!”
เฉินไป๋อวี่ประหลาดใจ “ผมหรือ”
“ตอนนี้ผมมีสภาพแบบนี้ จะช่วยคุณได้ยังไง”
หลินมั่วไม่พูดอะไร เขาแตะไปที่แขนของเฉินไป๋อวี่ แล้วเอ่ยเสียงเบา “เฉินไป๋อวี่ นายอยากล้างแค้นให้พ่อของนายไหมล่ะ”
เมื่อได้ยินคำนี้ เฉินไป๋อวี่ก็กำหมัดแน่น สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นยะเยือก
เขากัดฟัน “ผมอยากจะล้างแค้นให้พ่อผมแน่นอนอยู่แล้ว!”
“แต่ว่า...ผม...ผมจะทำอะไรได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...