หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 160

ชายหนุ่มผมยาวหงุดหงิด “ไอ้บ้านี้ มึงกำลังพูดถึงใคร”

“เชื่อไหม กูทำให้มึงตายได้นะ!”

หนุ่มสาวหลายคนรวมตัวกันมองหลินมั่วด้วยสายตาไม่ดี

หลินมั่วไม่สนใจ เขาก้มลงจับหลังคารถบีเอ็มดับเบิ้ลยูด้วยมือทั้งสองข้าง

จู่ๆก็มีเสียงดังลั่น รถถูกยกขึ้นพลิกกลับอย่างรวดเร็ว

คนหนุ่มสาวเหล่านั้นที่ยืนล้อมหลินมั่วเพื่อจะทำร้ายเขา

ทันทีที่หลินมั่วยกรถพลิกกลับขึ้นมา คนเหล่านั้นก็นิ่งอึ้งไป

ต้องใช้พละกำลังมากแค่ไหน ถึงจะทำได้ขนาดนั้น?

หลายคนตกตะลึง เฉียวเฉียวและชายหนุ่มที่ใส่ต่างหูที่นั่งอยู่ในรถก็อึ้งเช่นกัน

หลินมั่วออกแรงดึงประตูรถให้เปิดออก แล้วอุ้มเด็กผู้หญิงด้านในออกมา

หญิงคนนั้นรีบคลานเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน “กั่วกั่ว กั่วกั่ว ลูกไม่เป็นอะไรใช่ไหม”

“เรียกรถพยาบาล เรียกรถพยาบาลที...”

หลินมั่วตรวจดู โชคดีที่เด็กผู้หญิงยังหายใจอยู่

แต่อาการของเธออยู่ในขั้นวิกฤติ แม้ว่าจะนำส่งโรงพยาบาลแต่ก็ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้

หลินมั่วจึงฉวยโอกาสตอนที่หญิงสาวไม่ทันระวังตัว นำเข็มสีเงินสองเล่มฝังลงบนร่างของเด็กผู้หญิงเพื่อช่วยชีวิตเธอไว้ชั่วคราว

ในตอนนั้นเองเฉียวเฉียวลงมาจากรถ

เธอมองหลินมั่วด้วยความสงสัย จู่ๆ ก็อุทานว่า “คุณ...คุณคือหลินมั่ว?”

ก่อนหน้าที่หวงซิ่วฉินจะไปก่อความวุ่นวายที่ตระกูลสวี่ เธอเคยเจอหลินมั่วมาก่อน

หลินมั่วเหลือบมองเธอ พูดด้วยเสียงเย็นชา “ดูสิ่งที่คุณทำสิ!”

เฉียวเฉียวยังตื่นตระหนกอยู่เล็กน้อย แต่ตอนนี้กลับโกรธขึ้นมาทันที

“พี่สาวฉันให้คุณมาช่วยจัดการเรื่องนี้ใช่ไหม”

“หลินมั่ว เมื่อกี้คุณหมายความว่ายังไง”

“คนเหล่านี้เป็นเพื่อนของฉัน คุณพูดแบบนั้นกับพวกเขาได้อย่างไร”

“รีบขอโทษเพื่อนของฉันเดี๋ยวนี้!”

หลินมั่วเบะปาก “ขอโทษพวกเขางั้นเหรอ”

“มีสิทธิอะไร”

เฉียวเฉียวฮึดฮัด “คุณมันไร้สาระ!”