เฮ่อเชียนเสวี่ยมองไปที่ภาพบนหน้าจอและเผลอบีบแขนของหลินมั่ว
หลินมั่วเหลือบมองเฮ่อเชียนเสวี่ยและพบว่าเม็ดเหงื่อสีใสพูดขึ้นมาบนหน้าผากของเธอ
หน้าเธอเครียดสุดๆ สายตาจับจ้องที่หน้าจอและพูดพึมพำไม่หยุดราวกับว่าเธอกำลังอธิษฐาน
ตอนนี้หลินมั่วรู้สึกอุ่นใจมาก
เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับเฮ่อเชียนเสวี่ยสักนิด แต่เธอกลับประหม่ามากกว่าหลินมั่วเสียอีก
พอหลินมั่วรู้ว่า เฮ่อเชียนเสวี่ยประหม่าแทนเขา เป็นกังวลแทนเขา
ผู้หญิงคนนี้นับว่าหลินมั่วเป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอจริงๆ!
แต่น่าเสียดายที่หลินมั่วมีคนที่เขารักอยู่แล้ว
หลินมั่วถูกกำหนดให้ไม่สามารถรับความรักอันร้อนแรงของเธอได้
สิบนาทีต่อมา การจำลองบนหน้าจอก็สิ้นสุดลง
แล้วก็เหมือนตามที่เฉียนหย่งอันพูด ทุกอย่างประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์แบบ
และมีเสียงปรบมืออย่างกึกก้อง โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ของที่นั้นที่ดูตื่นเต้นมาก
ผลลัพธ์ของยาฟื้นฟูสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ มันสามารถฆ่าเซลล์มะเร็งได้อย่างหมดจดและถือว่าเป็นยาที่ช่วยชีวิตผู้ป่วยโรคมะเร็ง
และจากนี้ไปคนที่สามารถเป็นตัวแทนของยาฟื้นฟูนี้ได้ก็จะมั่งคั่งร่ำรวย!
ผู้ชมรอบๆมีรู้สึกปลื้มมากกว่าคนตระกูลหลักทั้งสิบซะอีก
และแน่นอนว่ามีคนชอบก็ต้องมีคนผิดหวัง
เฮ่อเชียนเสวี่ยเต็มไปด้วยความผิดหวัง เธอจับมือหลินมั่วไว้ไม่ยอมปล่อยแล้วก็ก้มหน้าดวงตาของเธอเริ่มจะแดง
พอหลินมั่วเห็นเธอเป็นแบบนี้ก็กระซิบถามว่า "มีอะไรเหรอ"
เฮ่อเชียนเสวี่ยส่ายหัวแล้วพูดด้วยเสียงสะอื้น "หลินมั่ว นี่...นี่เป็นงานที่คุณทุ่มเทกับมันมามนะ คุณให้พวกเขาแย่งไปได้อย่างไร"
พอเธอเอ่ยประโยคนี้ออกมาเสียงเธอก็สั่น ราวกับว่าสิ่งสำคัญที่สุดของเธอได้ถูกชิงไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...