หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1608

ทันทีที่หลินมั่วพูดเช่นนี้ ตัวแทนทุกคนที่อยู่รอบๆ ก็อึ้ง

ทุกคนมองมาที่หลินมั่ว หน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ต้องรู้ไว้ว่า การแถลงข่าวของวั่นชุนถังได้ประสบความสำเร็จอย่างมากแล้ว

ทุกคนกำลังเฉลิมฉลองความสำเร็จของยาฟื้นฟูวั่นชุนถัง ยังไงซะทั้งหมดนี้ก็เป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อคนทั้งโลก

ยาเม็ดฟื้นฟูเป็นพรสำหรับผู้ป่วยโรคมะเร็งและผู้คนนับไม่ถ้วนจะได้รับการรักษาด้วยยานี้

เฉียนหย่งอันเป็นคนพัฒนายานี้และชื่อของเขาจะเป็นอมตะไปตลอดกาล มันจะถูกจารึกในหน้าประวัติศาสตร์ตลอดไปและเขาจะกลายเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ทุกคนในโลกเคารพนับถือ!

แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ หลินมั่วกลับพูดว่ายาเม็ดฟื้นฟูของเฉียนหย่งอันเป็นยาที่ไร้ประโยชน์ นี่มันตั้งใจจะเป็นศัตรูกับพวกเขาชัดๆ

แล้วยิ่งอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อกับวั่นชุนถังที่แข่งขันกันมาโดยตลอด หลินมั่วพูดแบบนี้ เขาก็จะถูกใส่ร้ายว่าตั้งตนเป็นศัตรูกับอีกฝ่าย มันมีแต่จะทำให้ทุกคนคิดว่าเขายอมรับความพ่ายแพ้ไม่ได้และอิจฉาในความสำเร็จของวั่นชุนถัง!

ดังนั้นพวกเจ้าหน้าตัวแทนพวกนี้ก็เลยหัวเราะออกมาราวกับว่าพวกเขาจับตัวตลกได้ เฉียวเฉียวก็เริ่มเย้ยหลินมั่ว

"โอ้ ประธานหลิน ดูคุณสิยังไม่ได้สัมผัสของจริงก็พูดร้ายใส่พวกเราแล้ว คุณน่ะพอเห็นการวิจัยและพัฒนาของวั่นชุนถังแข็งแกร่งกว่าฝั่งของคุณ คุณก็นั่งไม่ติดเลยเหรอ"

"คุณอยู่ในสังคมนี้ แต่ชอบมองว่าคนอื่นไม่ดี มักเป็นคนที่ใจแคบและคนแบบนี้ไม่มีวันประสบความสำเร็จในชีวิตหรอก!"

"ประธานหลิน ตอนนี้คุณเป็นผู้ใหญ่แล้ว ถ้าพูดอะไรที่ไม่เป็นความจริง คุณจะต้องรับผิดชอบนะ ฮ่าฮ่าฮ่า..."

แล้วทุกคนก็หัวเราะเสียงดังและคนอื่นๆ ก็ชี้มาที่หลินโม่และหัวเราะเสียงดัง

ส่วนเฉียนหย่งอันที่อยู่บนเวทีก็ยิ้มเย้ย

เขารู้ว่าตราบใดที่การแถลงข่าวของเขาประสบความสำเร็จ สิ่งที่หลินมั่วพูดก็จะไม่มีความหมาย

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตอบโต้อะไร แต่คนพวกนี้ก็จะช่วยเขาประณามหลินมั่ว นี่คือผลลัพธ์ของความสำเร็จ!

เพราะว่าความสนใจของผู้คนจำนวนมากได้มาอยู่ที่เขาแล้ว

แม้ว่าจะมีบางคนไม่ใช่ตัวแทนก็ตาม แต่ว่าเมื่อเห็นว่าเฉียนหย่งอันเป็นคนพัฒนายาวิเศษเช่นนี้ออกมา ทุกคนก็จะมีแต่ให้ความเคารพและบูชาเขา

ในเวลานี้ หากมีใครออกมาใส่ร้ายเฉียนหย่งอัน พวกเขาเองนั่นแหล่ะที่จะซวย!

หากไม่มีหั่วหวาคอยหนุนไท่จื่อก็หมดสิทธิ์จะเอ่ยปากแล้ว

และเขาก็จะสามารถล้างความอัปยศก่อนหน้านี้ได้อีกด้วย!

เขาขยิบตาให้เฉียนเหลียงเหวินที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา ส่งสัญญาณให้เขาลงมือก่อน

และเฉียนเหลียงเหวินที่ถูกไท่จื่อจัดการอย่างโหดเหี้ยมไปเมื่อกี้ก็เต็มไปด้วยความโกรธ

พอเขาเห็นหลินมั่ว เขาก็จำได้ว่านี่คือคนที่เคยช่วยเฉินไป๋อวี่ทำร้ายเขามาก่อน นี่ทำให้เขาโกรธเกรี้ยวขึ้นอีก

แค้นเก่าและใหม่รวมกัน บวกกับหั่วหวาที่หนีไปแล้วและมีวั่นจื่อเฟิงคอยหนุนหลังเขา แน่นอนว่ามันทำให้เขาก็ลุกขึ้นมามีอำนาจทันที

เฉียนเหลียงเหวินที่ยืนอยู่บนเวทีก็พูดด้วยความเย้ยหยันว่า "หมาจรตัวไหนกล้ามาเห่าหอนในงานแถลงข่าวของวั่นชุนถังของเรา"

"อะไรกันเนี่ยเดี๋ยวนี้พาหมามาเดินเล่นก็ไม่พกสายจูงกันแล้วเหรอ"

“เป็นแกที่ไร้มารยาทหรือว่าเป็นเจ้านายแกที่ไร้มารยาทกันนะ”