คืนนี้หลินมั่วไม่ได้เข้าเวร เเต่เขาก็ยังลงมือช่วยหมอรักษาเด็กหญิงตัวน้อยๆ ด้วยตัวเขาเอง
เธอโดนรถชนบาดเจ็บ เเต่อาการไม่ได้ร้ายแรงมาก
ที่ร้ายแรงจริงๆ คืออาการโรคหัวใจพิการแต่กําเนิดของเธอเสียมากกว่า ซึ่งคล้ายกับอาการของลูกสาวเติ้งจวิน
แต่ครอบครัวของเด็กคนนี้คงจะไม่ธรรมดา น่าจะใช้ศาสตร์การแพทย์บางแขนง ช่วยรักษาพยุงอาการให้เด็กคนนี้ยังอยู่รอดมาถึงตอนนี้ได้
หลินมั่วใช้การฝังเข็มช่วยชีวิตเด็กหญิงตัวน้อยเอาไว้ และให้หมอช่วยทำแผลให้เธอ
ต่อมา เขาก็ทิ้งใบสั่งยาไว้ให้ผู้หญิงคนนั้น ให้เธอซื้อยาตามใบสั่งยานี้ให้เด็กน้อยกิน
เห็นเด็กน้อยได้รับการช่วยชีวิตเอาไว้ได้ เธอจึงขอบอกขอบคุณหลินมั่วเป็นการใหญ่ พร้อมกับยื่นนามบัตรให้เขาในทันที
หลินมั่วไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก ได้เเต่หยิบนามบัตรใส่ลงในกระเป๋าเสื้อของเขา
วันรุ่งขึ้น ผลการตรวจสอบอุบัติเหตุออกมาเเล้ว
ถือว่าโชคยังเข้าข้างเฉียวเฉียว ที่เมื่อคืนเด็กหนุ่มที่สวมต่างหูอยากจะขับรถเสียให้ได้ และอุบัติเหตุเมื่อคืนนี้ ก็เกิดขึ้นขณะที่เขาเป็นคนขับเสียด้วย
เพราะฉะนั้นเเล้ว เฉียวเฉียวจึงไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย
เเต่ปัญหามีอยู่ว่า เด็กหนุ่มนั่นดันเมาเเล้วขับ เมื่อเกิดอุบัติเหตุประกันจึงไม่ให้ความคุ้มครองหรือจ่ายค่าเสียหายใดๆ
การจะซ่อมรถเปอร์เช่พานาเมร่าต้องมี ค่าใช้จ่ายอย่างน้อยๆ ก็ 1.5 ล้านหยวน ส่วนค่าซ่อมรถ BMW ของคู่กรณี ก็ราวๆ 7ถึง 8 แสนหยวนเลยทีเดียว
เด็กหนุ่มสวมต่างหูต้องเป็นคนรับผิดชอบค่าเสียหายรวมๆ เป็นเงิน 2 ล้านกว่าหยวน
หารู้ไม่ว่าเด็กหนุ่มที่สวมต่างหูคนนั้น ที่เเท้ก็ยาจกดีๆ นี่เอง ได้แต่เที่ยวเล่นไร้สาระไปวันๆ จนครอบครัวเลิกนับญาติกับเขาไปเเล้ว
ถ้าไม่มีเงินชดเชยก้อนนี้ สุดท้ายมันก็ต้องตกมาเป็นภาระของเฉียวเฉียวเป็นเเน่
รถเธอก็เป็นคนขับออกไป เด็กหนุ่มนั่นก็แฟนของเธอเอง
ตอนที่รู้ผลตรวจสอบการเกิดอุบัติเหตุ หวงซิ่วฉินถึงกับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
" ทำไมถึงต้องให้เฉียวเฉียวมาชดใช้ค่าเสียหายนี่ด้วย "
" รถก็ไม่ใช่เฉียวเฉียวเป็นคนขับสักหน่อย ใครขับคนนั้นก็รับผิดชอบสิ ! "
" ผลออกมาแบบนี้มันไม่ยุติธรรม ฉันไม่ยอมหรอกนะ ! "
ไม่มีใครสนใจคำพูดเธอ หวงซิ่วฉินรีบวิ่งกระวีกระวาดไปหาฟังฮุ่ย ให้เธอจัดการเรื่องนี้
ฟังฮุ่ยโดนหวงซิ่วฉินเข้ามาโหวกเหวกโวยวายใส่ เเต่ก็ทำอะไรเธอไม่ได้
สุดท้ายเเล้วก็ต้องโทรหาสวี่ปั้นซย่า ขอให้เธอช่วยจัดการเรื่องนี้
สวี่ปั้นซย่าโกรธจนเลือดขึ้นหน้า แต่จนเเล้วจนรอดเธอก็ต้องทำตามที่แม่พูดอยู่ดี
หากไม่จัดการเรื่องนี้ซะ หวงซิ่วฉินจะต้องวิ่งเเจ้นไปก่อกวนถึงบริษัทอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่ออย่างแน่นอน
หากรู้ถึงหูบรรดาผู้ถือหุ้นล่ะก็ เดี๋ยวต้องเกิดปัญหาตามมาอีก ผีซ้ำด้ำพลอยกันไปใหญ่
เมื่อรู้ว่าสวี่ปั้นซย่าจ่ายเงินไปหลายล้านบาทเพื่อเคลียร์เรื่องนี้ สวี่เจี้ยนกงก็เเทบจะกระอักเลือดในทันที
เขารีบโทรไปหาหลินมั่ว เมื่อเขามาถึงจึงถามว่า " หลินมั่ว ไหนแกบอกว่าจะจัดการให้พวกมันไปให้พ้นๆ หน้าในสามวันนี้ไม่ใช่รึ "
" นี่มันก็สองวันเข้าไปแล้ว แกยังมัวเเต่นั่งอยู่ในบ้าน ไม่ทำอะไรเลย แกจะไสหัวพวกมันไปยังไงห๊ะ ..."
" นี่แกจงใจหลอกฉันใช่ไหม ? "
" หรือว่าแกสมรู้ร่วมคิดกับพวกมันตั้งเเต่เเรก แกอยากจะรีดไถเอาเงินจากครอบครัวพวกฉันงั้นเหรอ? "
หลินมั่วรู้สึกหมดคำจะพูด " คุณพ่อใจเย็นๆ ก่อนครับ ... "
" ผมบอกแล้วว่าสามวัน นี่มันก็ยังไม่ครบสามวันเลยนะครับ ! "
สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความโกรธ " แกใจเย็น เเล้วฉันต้องใจเย็นด้วยรึไง ? "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...