หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1635

คนไข้เหล่านั้นตกใจมาก เข็มเงินทะลุร่างกายของพวกเขาไป พวกเขายืนนิ่งเพราะไม่รู้จะหลบอย่างไร

หลินมั่วไม่ได้หยุดอยู่เพียงเท่านั้น เขาหยิบเข็มเงินขึ้นมาอีกเล่มหนึ่งและสะบัดไปทางคนไข้ที่อยู่ด้านข้าง

ใช้เวลาไม่ถึงสามนาที หลินมั่วก็ใช้เข็มในกระเป๋าจนหมด

เข็มเงินเหล่านั้นปักอยู่บนร่างกายของคนไข้เหล่านั้น

ส่วนคนไข้เหล่านั้นก็นั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรกันแน่

หลินมั่วสะบัดเข็มเงินออกไปทั้งหมดอย่างไม่หยุดมือ

เขาหยิบขวดดินขึ้นมาและหยิบเม็ดยาออกมาจากในนั้นสิบกว่าลูก จากนั้นก็เดินตรงไปยังคนไข้เหล่านั้นและโยนยาเข้าไปในปากพวกเขา

มีบางคนที่กินเพียงหนึ่งลูก บางคนกินสองลูก หรือบางคนก็ไม่ได้กินเลยสักลูก

เพียงไม่นานเม็ดยาก็ถูกกินจนหมด

หลังจากนั้นหลินมั่วก็ถอดเข็มเงินออกมาจากคนไข้เหล่านั้น

กระบวนการทั้งหมดนี้ใช้เวลาไม่ถึงห้านาที ผู้คนที่อยู่ที่นั่นอ้าปากค้างมองดูฉากนี้ด้วยความตะลึง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

แม้แต่เฉียนหย่งอันก็ตกตะลึงมากเช่นกัน สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความงุนงง

หลินมั่วถอนเข็มเงินออกมาจนครบทุกคนและเก็บเข้าไปในกระเป๋าดังเดิม จากนั้นก็มองไปยังคุณชายวั่นและคนอื่นๆ อย่างสบายๆ “เสร็จแล้ว ตอนนี้พวกคุณประกาศได้แล้ว!”

คุณชายวั่นและคนอื่นๆ ตะลึง “ประกาศ...ประกาศอะไรหรือ”

หลินมั่ว “ประกาศผลการประลองไง!”

คุณชายวั่น “ประกาศ...ประกาศว่าอะไร”

“การประลองนี้ยังไม่มีผลลัพธ์เลย จะประกาศผลได้อย่างไร”

หลินมั่ว “จะไม่มีผลลัพธ์ได้อย่างไร”

“ผมรักษาคนไข้เหล่านี้หมดแล้ว แบบนี้ยังไม่เรียกว่าผลลัพธ์อีกหรือ”

ทุกคนอึ้งไป “หะ?”

วั่นจื่อเฟิงที่อยู่บนเวทีลุกขึ้นมา “หลินมั่ว นาย...นายพูดว่าอะไรนะ”

“อะไรคือรักษาคนไข้เหล่านี้หมดแล้ว”

“เฉียนหย่งอันรักษาคนไข้ไปห้าคน ยังเหลืออีกสิบคนที่ยังไม่ได้รักษา แบบนี้จะเรียกว่ารักษาหมดแล้วได้อย่างไร”